Reisverhalen - 2015 Noorwegen

2015-07-28 - Pijnacker
De rit over de tolwegen Jotunheimenvei en Peer Gyntvei was weer erg mooi, onverhard en over mooie hoogvlakten. Halverwege de Peer Gyntvei vonden we een mooi plekje om wild te kamperen. 's-nachts veel regen, maar 's-ochtends weer een stralend blauwe lucht met mooie uitzichten over het meertje en de hoogvlakte. Vrijdag doorgereden naar Elverum met een mooie camping aan een meer, helaas ook weer te koud om in te zwemmen. Volgens de weersvoorspellingen zou zaterdagochtend nog mooi zijn, daarna wordt het bewolkt en gaat het regenen. 's-ochtends inderdaad nog even genoten van de laatste uren zon, in de loop van de middag betrok het en 's-avonds begon het te regenen. Ook zondag bleef het druilerig, met de slechte weersvoorspelling voor de komende dagen – zowel in Noorwegen, Zweden, Denemarken en Duitsland – besloten om maar direct op huis aan te gaan. Na nog een wildovernachting op een parkeerplaats in een bos in Zweden via de tolbruggen en tunnels in Denemarken naar camping Schlei-Karchau in Noord-Duitsland. Bij het naastgelegen restaurant weer eens lekker uit eten gegaan, in Noorwegen waren de restaurants ons te duur. Na nog een dagje autobaan met veel regen weer in Pijnacker aangekomen.

2015-07-22 - Maurvangen
Van Flam zijn we naar Borlund in het Laerdal gereden. Dit dal vormt van oudsher de hoofdverbinding tussen Oslo en Bergen. Op meerdere plekken liggen nog, soms gerestaureerde, restanten van in de 17e en 18e eeuw aangelegde wegen, die nu vooral als wandelpad worden gebruikt. Sommige stukken waren erg leuk om te zien, mooie met gras begroeide paden op soms wel 18 meter hoge wallen en voorzien van ijzeren hekken met houten balken. In Borlund staat ook de best bewaarde staafkerk van Noorwegen, die we natuurlijk ook nog even hebben bekeken. Nu zitten we op de camping in Maurvangen, op 2km van het Gjende meer. De weg van Borlund naar Maurvangen loopt over de hoogvlakten van Jotunheimen, ook weer een prachtgebied om doorheen te rijden. Gisteren onze eerste compleet verregende dag, gelukkig konden we beide wel een rustdag gebruiken, dus we hebben rustig in ons busje gebivakkeerd en 's-middags in een verblijfsruimte wat op de computer zitten bijwerken. Vandaag hebben we de wandeling over de Beseggen graat gemaakt, één van de klassiekers in Noorwegen, een wandeling van 6-8 uur over een smalle berggraat tussen het Gjende meer en het Bessvatnet meer. Het Bessvatnet meer ligt zo'n 400 meter hoger dan het Gjende meer. De bedoeling was eerst met een veerboot naar een berghut halverwege het meer en dan via de graat weer terug. We waren 08:30 bij de boot en kregen te horen dat er pas op de boot van 11:15 weer plaats was. Alle parkeerterreinen staan dan ook al mudvol. Twee en een half uur wachten leek ons wat te veel van het goede en we besloten de route andersom te lopen, net zoals veel anderen overigens. Nu moesten we eerst over een bergtop van 1750 meter, vervolgens over een scherpe graat afzakken tot 1400 meter en dan weer even stijgen over een topje van 1600 meter. Vooral de afdaling langs de graat was door de vele wandelaars een gekrioel van jewelste. De uitzichten op de beide meren en de rotsgraat daartussen was geweldig en het weer werkte ook mee. Op het pad naar de top zagen we ver onder ons een kudde rendieren, die net een sneeuwveld overstak. Na nog eens 10 minuten zagen we achter ons dat die kudde het wandelpad was overgestoken en nu op het gemak vlak naast het wandelpad stond te grazen. Van een passerende Nederlander die al 20 jaar in Noorwegen woont, hoorden we dat het zien van een kudde op dit traject met zoveel mensen, wel heel speciaal is, het was voor hem de 3e keer in 20 jaar. Er heeft dit jaar zoveel sneeuw gelegen, dat er te weinig voedsel is en de honger het blijkbaar wint van de schuwheid. Voor de veerboot terug hoefden we maar een uur en een kwartier te wachten en daarna hebben we onszelf getrakteerd op een hotdog, erwtensoep, roggebrood met blauwe kaas en glühwein. Voor ons was dit de perfecte afsluiting van onze wandelavonturen in Noorwegen. Vanaf morgen over binnenwegen langzaam richting het zuiden.

2015-07-17 - Flåm
Camping Vassen Gård blijkt een voltreffer, heerlijk rustig. Zondag een was- en rustdag gehouden met 's-avonds nog een wandeling over een cultuurpad vanaf de camping, na 200 meter loop je al in een heel andere wereld, tussen steile rotswanden en bossen door. Door wat enthousiaste verhalen van medecampinggasten hebben we besloten op de nabijgelegen Folgefonna gletsjer een gegidste tocht te maken. Weer heel anders dan de gletsjertocht in IJsland vorig jaar. Dit keer lag er een dik pak sneeuw over de gletsjer, waardoor spleten alleen bij de steile stukken te zien waren. We zijn doorgelopen tot het eind van de gletsjer, waar hij in een meer opgaat. Pas daar hadden we zicht op blauw ijs. Toch wel spannend om die steile sneeuwhellingen af en op te moeten. Het weer was erg goed, waardoor we beiden behoorlijk verbrand zijn in gezicht en nek. De autorit naar het skigebied en begin van de tocht was op zich al spannend genoeg, 19km kronkelweg de bergen in. De volgende dag langs de Hardangerfjord richting Ulvik, waar we een leuke plek hadden op de plaatselijke camping. Bij Ulvik en het nabijgelegen Osa wilden we twee korte wandelingen uit ons boek maken. De eerste was een kleine, minder interessante wandeling over het schiereiland Åsen, de tweede een wandeling langs een kunstwerk van hout. Dat kunstwerk bleek al lang geleden in elkaar te zijn gestort en geen wandeling meer te vinden. Wel nog even het huis-galerie en de schilderijen van de locale kunstschilder bekeken. Doorgereden naar het plaatsje Voss, volgens de boeken een toeristische plaats met veel watersportmogelijkheden en Nederlanders. De camping was dan ook overvol en het weer geeft watersporten niet veel kans, vooral door de harde gure wind. In de brochures werd een wandeling naar een kloof genoemd, maar de eerste 2 kilometers liepen langs de weg en daarna waren de richtingbordjes zoek, wij balen. Dan maar op weg naar de volgende fjord, de Sognefjord. Tussen twee tunnels in de afslag genomen naar het dorpje Undredal, waar de kleinste staafkerk van Noorwegen staat. Leuke kleine camping midden in het dorpje, de camping liep 's-avonds wel behoorlijk vol +/- 12 caravans/campers. Ook hier een lokaal wandelpad gekozen, zo'n 3 kilometer langs de fjord naar een oude boerderij. Deze was wel weer erg leuk, een slingerend pad door bossen en langs steile hellingen. Op het eindpunt was een stuk grasland afgebakend als kampeerplek voor passerende kajakkers. Even met twee Amerikanen staan te praten, die hadden kajaks gehuurd om van de ene fjordarm naar de andere te kajakken. Klinkt ook erg leuk, maar ons trekt het slapen in een tentje op zo'n dun matje toch niet meer. Vandaag naar Flåm gereden. Deze plaats is vooral bekend door zijn spoorverbinding met de hoofdlijn Oslo – Bergen. Het traject Flåm – Myrdal is ongeveer 20 kilometer en stijgt 800 meter. Het leggen van de spoorlijn heeft ruim 20 jaar geduurd. De weg die is aangelegd om het bouwmateriaal aan te voeren ligt er nog en wordt nu gebruikt als fiets- en wandelpad. Wij dus ook met de trein omhoog en met de fiets omlaag. 20Km lang vol in de remmen en de meest steile stukken maar lopend. Vandaag was het overigens weer geweldig mooi weer, strak blauw, halverwege op een rotspuntje nog even lekker liggen zonnen en dutten.

2015-07-11 - Herand
Op maandag hebben we de Lysefjord weer achter ons gelaten, eerst weer over de hoogvlakte tussen de sneeuwbergen door en vervolgens via het lange en smalle Sirdal naar het zuiden. Het doel was het zuidelijkste punt van Noorwegen, de vuurtoren van Lindesnes. Bij de vuurtoren konden we terecht op een camperplaats. 's-middags een wandeling gemaakt langs de kust, even een misrekening, we dachten een eenvoudige wandeling te doen, maar het werden twee uur balanceren, klauteren en door zompige dalletjes sjokken. Wel erg leuk, na 20:00 uur was de toegang tot het vuurtoren terrein gratis,dus ook nog even rondkijken. Het gebied rond de vuurtoren is in de tweede wereldoorlog volgestopt met bunkers, loopgraven en gangen, zodat je er behoorlijk kunt ronddwalen. Dinsdag eerst nog een kustwandeling gemaakt en vervolgens een rit langs de kust richting Stavanger. Dit deel van de kust blijkt ook erg bergachtig te zijn. Schitterende smalle bergwegen met zo af en toe een klein havenplaatsje. Even voorbij Sogndal een camping opgezocht, via een hele smalle weg kwamen we terecht op camping Vågan, vlak voor het plaatsje Nesvåg. Een leuke kleine camping met een sanitairgebouw in de vorm van een blokhut en een kampeerveld tussen twee rotswanden in. Het busje helemaal vooraan gezet, met uitzicht over zee. Het weer liet jammer genoeg niet toe hier erg van te genieten. Woensdag op weg naar Egersund, een havenplaatsje. Busje geparkeerd en het plaatsje in. Een rondwandeling langs diverse oude houten huizen, die blijkbaar alle door het museum worden beheerd, zag er een beetje levenloos uit. Het stadje is wel een echte vissersplaats, overal stinkt het naar vis. Even voorbij Egersund bij Ogra een camping opgezocht, we kwamen terecht bij de stadscamping aan het langgerekte strand. Door de regen en de wind krijgen we helaas weinig van het strandleven mee. We zijn inmiddels uit het berggebied en de rit door het vlakkere kustgebied kan ons niet boeien, we besluiten om de rest en de stad Stavanger over te slaan en direct door te steken naar de Lysefjord om de Preikestolen te gaan wandelen. Dit is de bekendste wandeling in Noorwegen, een wandeling van 3-4 uur naar een rotspunt die als een preekstoel 700 meter hoog boven de fjord uitsteekt. Dat dit de meest belopen wandeling is, was goed te merken. 's-Ochtends waren we gelukkig vroeg genoeg om geen last te hebben van andere wandelaars, maar s-middags waren zoveel mensen met de heen- of terugweg bezig, dat bij smallere of steilere punten hele files werden gevormd. Terug van de wandeling nog even snel gedoucht op de camping en weer vertrokken, we vonden de camping veel te duur – 33,50 euro zonder elektriciteit! –. We volgen nu weg 13 naar het noorden op weg naar Bergen. Na een stop in het wintersportplaatsje Gullingen, zijn we vandaag aangekomen op camping Vassel Gård in Herand aan de Hardangerfjord, waar we in het Nederlands werden verwelkomd door de beheerder. Zoek maar een plaatsje, registreren is niet nodig en betaal maar als je vertrekt. We maken zo dus heel wat kilometers, maar proberen ook zo veel mogelijk de aangegeven bezienswaardigheden te bekijken. Vandaag hadden we een oude verbindingspad tussen twee dalen, waarvan een kilometer pad bewaard is gebleven en als 'historisch' erfgoed is benoemd. Uiteraard het pad bewandeld en van het uitzicht over het volgende dal genoten. Op het hoogste punt een kastje met een logboek, zodat je jezelf kon inschrijven. Daarna vlak voor Odda nog de waterval Låtefoss, een waterval van 165 meter,de weg is hier altijd nat van het stuifwater.

2015-07-05 - Lysebotn
's-avonds bleken er zoveel muggen en knutjes te zijn, dat we maar in het busje zijn gaan zitten, vooral Anja is al goed te pakken genomen. Maandag zijn we een stukje verder het Nissedal ingereden om de Jettekryter te bekijken. Dat is een rotsplaat, die door de rivier in allerlei kommen en geulen is geslepen. Een mooi gezicht, we hebben de rest van de dag hier lekker relaxed en hebben op de parking overnacht. Dinsdag door het Gjovdal weer omhoog naar Dalen. Onderweg koffie gedronken bij een klein winkeltje met een terras. De koffie stond klaar op tafel en het geld ervoor kon je in een busje doen. We werden al direct in het Nederlands begroet, de eigenaren bleken Nederlanders, die 6 jaar geleden zijn geëmigreerd. De camping die we op het oog hadden, bleek gesloten, dus we zijn maar doorgereden naar de camping in Dalen, waar we enkele dagen geleden al waren. Daarna op weg naar het Setesdal. Volgens de boeken een van de mooiste dalen in Noorwegen. Het beginstuk begon al goed, de weg steeg al snel tot boven de 1000 meter en reden we tussen de sneeuwvelden door. Na een stop bij een klein museumpje, het geboortehuis van de schrijver Aasmund Olavson, en de stuwdam Vatnesdalvatndammen, doorgereden tot camperplaats Sander Söre, zo'n 9km ten noorden van het plaatsje Valle. Blijkt een schot in de roos, mooie plaatsen langs de rivier en goed sanitair. Zijn hier dan ook twee nachten blijven staan en hebben een wandeling gemaakt naar de waterval Gloppenfoss, één van de hoogste watervallen in het Setesdal. Donderdag weer verder naar het zuiden. Na wat inkopen en een museum in Rysstad besloten om door te steken naar de Lysefjord. Over een erg mooie en smalle bergweg, tussen sneeuwwallen van 5-6 meter door. In Lysebotn op de camping gaan staan. Zaterdag naar het startpunt van de Kjerag wandeling gereden, een wandeling van 4,5 uur naar een rotspunt, ruim 1000 meter boven de fjord, waar een grote kei tussen twee steile wanden zit vastgeklemd. Het pad liep al direct steil naar boven, zodat je na 10 minuten al buiten adem bent. De rots is gelukkig erg vast en stroef, zodat je voeten goede houvast hebben. De tocht is erg afwisselend met lange steile stukken, afdalingen, beekoversteken en sneeuwvelden. Je kunt ook merken dat dit een favoriete wandeling is, veel mensen op de been. Boven was het een gezellige boel, iedereen luncht en maakt gekke foto's van elkaar. De terugweg viel ons mee, we waren sneller als verwacht weer beneden. Overnacht bij een picknick plaats halverwege de weg naar beneden, een leuke plek aan een waterval en een meertje. We kregen nog gezelschap van drie Belgen met tentjes en een Duits busje. Vandaag hebben we een veerbootcruise gemaakt over de fjord lekker nietsdoen en lekker op het gemak alles bekijken. Bij alle interessante stukken vaart de veerboot langzaam en dicht erlangs en er wordt toeristische informatie omgeroepen. Het weer zit ons mee, bijna de hele tocht volop zon, zodat we de hele dag buiten hebben kunnen zitten. Weer op de camping in Lysebotn maar weer eens aan de elektriciteit, zodat de mails en verhalen weer kunnen worden bijgewerkt.

2015-06-28 - Fjone
In Seljord zijn we 3 nachten gebleven en hebben wat rondgekeken in het dorp en een wandeling gemaakt naar een bergtop. Een mooie wandeling, maar wel erg steil. We hebben wel 3 dagen last van onze beenspieren gehad. Op de camping hadden we een leuke plaats aan de rand van het meer. De eerste dag geen buren, dus heerlijk vrij uitzicht. Daarna door naar Dalen, ook weer gekozen voor een camping. De camping ligt op een eiland in de rivier en maakt reclame voor de beverburcht vlakbij de camping en een elandspotting route in de buurt. De eerste avond een anderhalf uur naar de beverburcht staan te kijken en ja hoor, even na elven kwam er beweging in. De bever was zo aardig zich even op de burcht te laten zien en vervolgens zwom hij of zij de rivier af, zodat we hem konden volgen. Vooral bij stroomversnellingen kwam hij uit het water en liep over de rotsen heen. Foto's zijn helaas niet gelukt, te donker en te ver weg. Vrijdag hebben we een rondleiding door de waterkrachtcentrale gehad, bij de vvv kon je daarvoor inschrijven. Toch wel leuk en interessant om te zien hoe de diverse meren met elkaar en de centrale zijn verbonden om energie op te wekken. 's-avonds laat nog een rondje gereden om de beloofde elanden te zien. En ja hoor, na een kleine twee uur rijden wel 4 elanden en 3 herten gezien. Het rondrijden in het half donker over die onverharde wegen is trouwens ook al spannend genoeg. Gisteren nog een fietstocht gemaakt naar een plaatsje verderop aan het meer. Een gemakkelijke route langs het meer, dachten we. Helaas pindakaas, vol met pittige heuvels en afdalingen. Dik in het zweet bij het eindpunt geluncht aan de kade, waar ook een fototentoonstelling was met foto's uit het begin van de 19e eeuw, toen de bootverbinding over het meer volop in gebruik was. De terugtocht viel gek genoeg weer mee, blijkbaar langere en geleiderijkere stijgingen. Onderweg kwamen we moeder wezel met twee kleintjes tegen, lekker eigenwijs piepend over de weg wandelend. Vandaag weer op pad gegaan. Na een bezoek aan de kopermijnen van Åmdals Verk langs het Vråvatn en Nisser. Op de kaart een plekje uitgezocht om wild te kamperen. We staan nu in een bos bij het meertje Borstadvatn, erg rustig en overal ver vandaan. Op 500 meter wel buren, ook Nederlanders :). Op het laatste stukje onverharde weg naar het meertje kwamen we nog een jonge vos tegen. Die leek ook niet erg schuw, bleef langs de weg lopen en keek ons argwanend aan. Wilde helaas niet op de foto.

2015-06-22 - Seljord
Voor de volgende overnachting hadden we een camperplaats aan een meertje uitgezocht, in het camperboek werd al gewaarschuwd voor een niet verharde weg van 6km. Dat trok ons wel aan, lekker afgelegen. Na een mooie rit langs allerlei binnenwegen bij het meertje aangekomen. Een prachtige en rustige plek, vooral het domein van de plaatselijke visvereniging. Een plekje langs het water opgezocht en genieten maar. Het was weekend en dan zie je wel dat veel Noren er ook op uittrekken. Bij elkaar stonden zo'n 8 campers en caravans langs het water. De volgende dag op de kaart en tomtom bekeken hoe de wegen om het meer lopen en maar gaan wandelen. Na een aantal kilometers en doodlopende zijwegen vonden we een bewegwijzerd voetpad (Kollenveien) door het bos. Erg leuk om te lopen, stilstaan kan niet, want dan word je direct door de muggen aangevallen. Het pad eindigde bij een huisje (dat dus Kollen heette), dat net werd gelucht door de pas gearriveerde eigenaren. Bij een oude hut aan een meer even geluncht en daarna weer terug naar het busje. We besloten nog maar een 3e nacht te blijven, we hadden nog water en eten genoeg en de visvereniging heeft bij deze plaats een wc-hok geplaatst. Wassen in het busje (Anja) of een plons in meertje (Jaap). Lekker rustig aan gedaan en 's-middags nog een wandeling rond 'ons' meer. Gaf wel wat problemen met het oversteken van drassige stukken en kleine riviertjes, maar gaf wel een voldaan gevoel. Vandaag weer een stukje naar het westen gereden. Bij het plaatsje Ulefoss even gekeken naar een sluizencomplex, waar passerende schepen door 4 sluizen heenmoeten om het hoogteverschil te overbruggen. Vlak naast de sluizen was nog een stukje van het oude dorp te zien – alle huizen op de monumentenlijst – Door de eigenaresse van één van de huizen, die we stonden te bewonderen, werden we binnen gevraagd om haar huis te bekijken. Een prachtig onderhouden houten huis uit 1750, die al generaties lang familiebezit is. Erg leuk, zo'n spontaan contact.

2015-06-18 - Oslo
Onze fietsroute ging richting de Hvaler eilanden. Deze eilandengroep is voor de Noren één groot maritiem recreatiegebied, veel jachthavens en zomerhuisjes. Via Kråkerøy en Kjøkøya en over lange dammen naar de eilanden Vesterøy, Spjærøy en Asmaløy. Soms over fietspaden, maar meestal op de (enige) weg over de eilanden. De vele heuvels en de tegenwind maakten het ons niet makkelijk. Het Noorse autoverkeer houdt wel goed rekening met fietsen, zonodig blijven ze achter je hangen totdat ze je ruim voorbij kunnen. Voor het eerst dat we op de fiets voorin een file reden :). Op het eiland Kjøkøya zagen we een bordje dat een bezienswaardigheid aangaf. Even stoppen en op zoek, bleek een smalle kloof in het gesteente te zijn, de Skams Klove, met boven op de rotsen de resten van een fort uit WO2. De wandeling door de kloof en over de rotsen weer terug was erg leuk en met mooie uitzichten op de omliggende baaien. Bij het plaatsje Åsebu op het eiland Asmaløy hadden we genoeg van het fietsen en hebben nog een rondwandeling langs de kust gemaakt naar de vuurtoren van Pikesten. De terugweg hadden we wind mee, dat fietst een stuk makkelijker. Maandag hadden we een rustdag ingepland, lekker de hele dag van de zon zitten te genieten en dinsdag op weg naar Oslo. Via een mooie binnendoor route in Oslo aangekomen en de camperplaats opgezocht. In een jachthaven worden zomers de kaden vrijgemaakt om campers te kunnen parkeren. Er is ruimte voor 250 campers en is is 1 klein toiletgebouw met 2 douches en 4 wc's. Gek genoeg geeft dat nauwelijks problemen en het ziet er elke keer schoon uit. 's-Middags gelijk op de fiets Oslo in en naar het Vigeland park. Dit park staat vol met levensechte granieten beelden van naakte mensen van allerlei leeftijden, met als pronkstuk een 17 meter hoge toren van een kluwen mensen. De beeldhouwer Vigeland heeft 40 jaar aan dit park gewerkt. We hebben een paar uur rondgedwaald om te genieten van de beelden en van de sfeer in het park. Het was erg mooi weer en dan trekt de Osloose bevolking erop uit om in het park te piknikken en te barbequeen. Gisteren en vandaag hadden we met het weer minder geluk, zwaar bewolkt en regen. Gisteren in de regen het Openlucht museum bezocht en toch nog een uur of vier rond lopen dwalen. Vooral de hier opgebouwde flats en woningen met inrichtingen uit de jaren 70 waren erg leuk en herkenbaar. Ook erg goed in elkaar gezet, je had soms echt het gevoel per ongeluk in een bewoond huis terecht zijn gekomen. Vandaag het centrum van Oslo verkend, wel levendig, maar het kon ons niet echt boeien. Het leukst vonden we het belopen van het schuine dak van het nieuwe operagebouw. Even een terrasje pakken is er hier niet bij, een kopje koffie is al gauw 4,5 euro en een biertje 8, zo is voor ons de lol er al gauw af.

2015-06-13 - Fredrikstad
De opera stond op donderdag niet gepland, dus we hebben rustig kunnen slapen. Vrijdag eerst wat boodschappen gedaan en daarna op pad naar Fredrikstad. Een route binnendoor uitgezocht, langs enkele middeleeuwse kerkjes, die in het reisboek werden vermeld. Alles zit potdicht, dus we weten nog steeds niet hoe zo'n kerkje er van binnen uitziet. De laatste 20km ging over de 'Oldtidsveien', een weg waarlangs op meerdere plaatsen rotstekeningen, kringen van menhirs en grafheuvels van 3000 jaar oud zijn gevonden. Een enkele keer vlak langs de weg, maar meestal pas bereikbaar over een smal wandelpad door de bossen, erg leuk. Vlakbij Fredrikstad kwamen we erachter dat we op de vorige camping de afvalwaterjerrycan zijn vergeten, dus weer snel terug en ja hoor, de jerrycan stond nog op de plek waar ik hem had achtergelaten. Het extra ritje van 60 km kwam goed uit om de huishoudaccu wat op te laden. Bij een van de bezochte plaatsen hadden we de koelkast aan laten staan, waardoor de accu was leeggetrokken. In Fredrikstad een plekje opgezocht op een camperplaats, een parking aan de haven. We konden gebruik maken van de WC in het veerhuisje, wel een teil meenemen om door te spoelen, want het water bleef doorlopen. Mooi uitzicht op de oude stad aan de overkant en redelijk rustig. We hadden een lekker stuk zalm gekocht en die mocht ik naast het busje op een gaspitje bakken – Anja wil geen visbaklucht in het busje! – Dit leverde wel wat aardige reacties op van passerende Noren. Voor een tweede nacht zijn we toch maar naar een camping verhuisd, zodat de koelkast weer aan de stroom kan en de accu weer correct wordt opgeladen. Vanaf de camping een wandelroute door de stad gemaakt, de oude stad is een vestingstadje in stervorm met nog intakte wallen, gezellige straatjes en oude huizen. Met de gratis ferry naar de nieuwe stad om de domkerk te bekijken, stond helaas in de steigers en was niet te bezichtigen. Bij de VVV nog wat informatie gehaald om morgen een fietsroute te gaan doen.

2015-06-11 - Halden
Zo, de eerste dagen zitten er weer op. Het weer is tot nu toe erg goed, elke avond en ochtend buiten in het zonnetje kunnen eten. Maandag hadden we de eerste stop in het plaatsje Karchau, vlak boven Kiel.. Een leuke camping aan een zeearm, erg stil en goede voorzieningen. Bij een rondje over de camping zagen we een hert verschrikt wegspringen. Dinsdag door naar Grenaa in Denemarken, waar we 's-middags de veerboot hadden. In Grenaa nog even gezocht naar een bank om ons overgebleven Faroer geld van vorig jaar in te wisselen, helaas de banken waren te ver weg, op de terugweg nog maar eens proberen. Op de veerboot hebben we de hele middag lekker in de zon kunnen zitten, de 4,5 uur durende reis was zo voorbij. In Varberg (Zweden) direct naar de ACSI camping gereden. Woensdag verder onderweg naar Noorwegen, net over de grens voor een koffie gestopt bij een waterval. Deze blijkt de hoogste (46 meter) van dit deel van Noorwegen te zijn. Mooie omgeving en mooie rustplaatsen. Inmiddels hadden we besloten de komende nacht “vrij” te kamperen. Bij een volgende zijweg deze maar eens ingereden. Na een paar kilometer kwamen we bij een parkeerplaats aan een riviertje. Geen verbodsborden, sanitair is geen probleem, bos genoeg, dus het busje op een leuke plek neergezet en eerst maar een wandeling gemaakt, een leuk pad langs de rivier. 's-avonds tafel en stoelen bij de rivier gezet en lekker in het zonnetje – tot 21:15 – gegeten en van het uitzicht over de rivier zitten te genieten. Af en toe komt er een visser langs, maar blijkbaar bijten ze hier niet zo erg. Als alle “vrij” kampeerplekken zo zijn, gaan we het goed hebben. Vandaag aangekomen in het plaatsje Halden en een tijdje geslenterd over het fort. Halden was en is een grensplaats tussen Zweden en Noorwegen, waar regelmatig werd gestreden. Na wat boodschappen gezocht naar een camperplaats, maar behalve een kaal terrein tussen een rangeerterrein en de haven, niets gevonden en maar teruggevallen op de camping in/bij het fort. Is ook niet slecht, erg rustig, grasvelden en weer lekker tot 21:30 het zonnetje vol op de bus. We zijn wel benieuwd of het wat later op de avond rustig blijft. In deze periode wordt er van alles georganiseerd in het fort, oa de opera Tosca wordt uitgevoerd,