2019-10-31 - Dovercourt (Harwich)
Zaterdag een verplichte rustdag, de hele dag regen. Zondag weer stralend en met de ferry naar Fowey. Weer een leuk bruisend vissersplaatsje met nog steeds een hoop (Engelse) toeristen. Op de terugweg bij The Old Ferry Inn op het terras van het zonnetje genoten. Maandag doorgereisd naar Looe, onze laatste bestemming in Cornwall. Het weer blijft nu slecht met veel regen en wind. Toen het even droog bleef toch maar naar het dorp gewandeld en door de winkelstraatjes gewandeld. Ondanks het slechte weer toch een hoop mensen op de been. Terug met de locale bus en weer snel de camper in. Woensdag en donderdag de terugreis naar Harwich gedaan. We dachten 2 korte rijdagen, maar dat viel tegen door het slechte weer en de drukte op de weg. Rond Londen verschillende malen in een file gestaan. Nu zijn we in Dovercourt, net onder Harwich, op een enorm holiday camp met voornamelijk mobile homes. Wij staan op een klein klein touring gedeelte met nog 2 andere campers. Morgen vroeg de boot op en morgenavond weer thuis.
2019-10-25 - Bodinnick (Fowey)
Zaterdag hebben we Falmouth verkend, een half uur lopen vanaf de camping. Een gezellige havenstad met een groots maritiem verleden, maar we vonden het weer te mooi om de musea te bezoeken. Langs de leuke winkelstraten geslenterd, de haven bekeken en doorgestoken naar de Gyllyngvase Beach. Een mooi zandstrand en met het mooie weer toch ook veel bezoekers, zelfs zwemmers, brr. Bij het strandcafé zelfs buiten kunnen lunchen.
Zondag zijn we naar Portscatho gereden, een mooie rit over smalle binnendoorweggetjes en een oversteek met de King Harry Ferry. Bij St Just-in-Roseland het kerkje bekeken, de begraafplaats rondom het kerkje is aangelegd als een mooie tuin, waardoor dit kerkje dan ook bekend is. Bij Portscatho onderdak gevonden op boerderijcamping Treloan. De verharde plaatsen waren helaas gereserveerd, dus maar voorzichtig op één van de grasplekken gaan staan, vlak bij de weg. Maandag een langere wandeling gemaakt naar St.Anthony's Head, een stukje van het SW Coast Path. Weer een mooie kustlijn met veel baaien en kliffen. St. Anthony's Head ligt tegenover de haven van Falmouth en heeft dan ook een vuurtoren en een oude kustverdedigingsbattery. Dinsdag hebben we het pittoreske vissersplaatsje Porthcatho bezocht en s-middags bij de camper lekker in de zon gezeten.
Woensdag doorgereden naar het vissersplaatsje Mevagissey. Het dorp leeft nu voornamelijk van het toerisme en dat kun je goed merken. Bij de ingang van het dorp mega parkeerplaatsen en overal soeveniertentjes, restaurantjes en cafeetjes. De haven en de drukte waren wel erg leuk, ook weer veel mensen op de been. Bij de soeveniertentjes kun je materiaal kopen om op krabben te vissen, een netje met een lijn en wat aas er in. Veel kinderen (en volwassenen) waren daar dan ook druk mee. We hadden mooi weer, dus alle banken bezet met mensen die in het zonnetje van hun fish and chips of een pasty aan het genieten waren. De camper naar Camping Heligan Park gereden, een camping naast de Lost Gardens of Heligan, één van de bekende tuinen in Cornwall, die we donderdag dan ook hebben bezocht. Een grondgebied van zo'n 80 hectare, waarop de eigenaars in het verleden exotische bomen hebben aangeplant. De tuinen zijn na de jaren 30 verwilderd en min of meer 'vergeten'. Pas 15 jaar geleden zijn ze herontdekt en opnieuw ingericht. Deze week is het hier een schoolvakantieweek, dus is het behoorlijk druk met gezinnen en vooral veel kleine kinderen. Overal haloween activiteiten voor kinderen en ook de Birmese hangbrug in de Jungle is een grote trekker.
Vandaag aangekomen in Bodinnick-by-Fowey, vandaag slecht weer, veel regen en wind. Vanmiddag een kleine wandeling gemaakt en doornat teruggekomen. Nu in de camper aan het opdrogen, kacheltje aan en een boek lezen.
2019-10-18 - Falmouth
Vanaf de camping in Lizard weer twee mooie wandelingen langs de kust gemaakt. Vooral Kynance Cove vonden wij prachtig. Grote rotseilanden met door het water uitgesleten grotten, die bij eb over het strand te bereiken zijn. Wel op de tijd letten, anders word je door het tij ingesloten. Donderdag hebben we de restaurantboerderij Roskillys bezocht. De farm is vooral bekend om zijn lekkere op de farm gemaakte ijs. Ook het restaurant staat goed bekend. Dus beide uitgeprobeerd en genoten!. Op de parkeerplaats mag je gratis overnachten en sta je naast de geiten, varkens en kippen. De melkstal heeft een toeschouwersplatform waar je het melken kunt bekijken. Vrijdag na ons eerste Cornish Breakfast doorgereden naar Falmouth en Pendennis Castle bekeken, een door Hendrik VIII gebouwd fort, ter bescherming van de monding van rivier de Fal.
2019-10-14 - Lizard
Na een dagje rust weer op pad richting de uiterste westpunt van Cornwall: Lands End. We hebben gekozen voor een kleine camping bij Kelyneck, op loopafstand van een archeologische site, Carn Euny, en met een goede aansluiting op het SE Coast Path.. Carn Euny was de moeite waard. Op deze plaats heeft in de late ijzertijd een klein dorp gestaan, waarvan de fundamenten nog goed te zien zijn. Bijzonder is dat het dorp een ondergrondse gang heeft, dat waarschijnlijk als opslagplaats heeft gediend. Dinsdag dan op weg naar Lands End. Ook hier weer een prachtig kustpad met steile kliffen, mooie baaien en kleine zand- of kiezelstranden. Lands End wordt gemarkeerd door een groepje gebouwen met een hotel, een restaurant en aantal kermisachtige attracties, niet veel bijzonders. Als beloning hebben we onszelf de busrit terug naar Kelynack getrakteerd, weer leuk bovenin de dubbeldekker.
Woensdag dan weer door naar de zuidkust van Cornwall. Onderweg nog St Just en een aantal toeristische sites aangedaan: Ruïnes van de tinmijnindustrie bij Bottallack; Chun Quiot, een hunebed, een ondergrondse grafkamer en de Merry Maidens, een steencirkel. Bij St Buryan een boerencamping gevonden met directe aansluiting op het SE Coast Path. We waren van plan om van St Buryan naar Mousehole te wandelen, maar op advies van de campingbeheerder toch gekozen om de andere kant op te wandelen, weer naar Lands End, maar nu vanaf het zuiden. We hebben geen spijt gehad van deze switch, een prachtig traject met enkele leuke verborgen haventjes. Vrijdag vroeg op pad, boodschappen doen en het getijdeneiland Saint Michael bezoeken. Helaas, gesloten ivm het slechte weer. En voor het eerst een volle camping, we konden niet terecht. Terug naar Penzance en in een buitenwijk een kleine camping gevonden. Zaterdag is het eiland sowieso gesloten, dus hadden we tijd om alsnog door Penzance en naar Mousehole te wandelen. Mousehole is een leuk oud vissersplaatsje. Een leuk achteraf cafetje gevonden waar we deze reis voor het eerst een 'Creme Tea' hebben genomen, een pot thee met heerlijke vruchtenscones, jam en 'clotted cream'. Zondag dan een nieuwe poging om naar Saint Michael te komen. 's-Ochtends nog wat regen, maar al snel werd het droog en hadden we behoorlijk goed weer. Bij laag tij loop je over een keienpad naar het eiland, bij hoog tij komt dit pad onder water te staan en wordt het transport met bootjes geregeld. Op het eiland staat een nog bewoond kasteel met een eigen kerk en rondom een prachtig aangelegde tuin. Grote delen van het kasteel zijn voor het publiek opengesteld en worden beheerd door de enthousiaste vrijwilligers van de National Trust. Leuke rondwandeling door het kasteel en over de terrassen met uitzicht op de tuinen, die zo zijn ingericht, dat ze ook van bovenaf een mooi beeld bieden.
Vandaag weer een stukje verder naar het oosten, met een stop bij Coldhu Cove om een stukje langs deze kust te wandelen. De zuidkust ziet het er vriendelijker en groener uit dan de noordkust en de kliffen zijn minder hoog en steil. De paden zijn daardoor ook wat makkelijker, maar lopen ook vaker tussen hoge heggen door waardoor je weinig uitzicht hebt. Wij vonden de noordkust mooier. We staan nu op een camping bij Lizard, het zuidelijkste plaatsje van Engeland. De camping heeft een beetje een hippiesfeer met een loungetent en loslopende kippen en eenden.
2019-10-06 - Saint Ives
De tweede dag van het foodfestival in Truro was vooral erg nat. Jammer voor de organisatie en de foodstalls. Nog wel even in de muziektent wezen kijken. Een goed klinkend koor met moderne en oudere stukken. Vooral het meerstemmig zingen klonk erg goed.
Zondag terug naar de noordkust naar Gwithian, een klein plaatsje aan de kust met meerdere grote campings, mooi natuurgebied met grote zandduinen en -stranden. Weer een stukje van de SW Coast Trail gewandeld en bij een baai de zeehondenkolonie bewonderd. Dinsdag weer door naar Saint Ives, een bekend kunstenaarsdorp. Een goede kleine camping vlak buiten het dorp, waar we inmiddels de 6e nacht ingaan. Het dorp is erg gezellig, haventje, leuke oude straatjes en veel galerietjes. Hier weer eens wat aan cultuur gedaan, het beeldenmuseum en -tuin van Barbera Hepworth en Tate St Ives. Ook weer 2 dagen gewandeld. Woensdag een stuk van het SW Coast Trail van St Ives naar Zennor en gisteren de Saint Michel's Way, een onderdeel van de Camino de Compostella, van Marazion naar St Ives. De pelgrims trokken te voet door Cornwall om de gevaarlijke tocht per boot rond de kaap van Land's End te vermijden. Halverwege loopt het pad over de Trencrom Hill met overblijfselen van de verstevegingswallen van een dorpje/fort uit de ijzertijd (400-200 vC). Deze week veel regen en harde wind gehad, gelukkig bij de wandelingen droog gebleven. De paden waren door alle regen wel erg blubberig en het is vooral bij het doorsteken van weilanden ook altijd oppassen voor verse koeienvlaaien. Vandaag was het lekker zonnig en droog, dus we hebben lekker in de luwte van de camper in de zon gezeten.
2019-09-28 - Truro
Zondag weer terug naar de kust. Een boerencamping vlak bij de Bedruthan Steps. Dit is een door de National Trust onderhouden kuststrook met hoge kliffen, bij eb droogvallende stranden en mooi gevormde rotspieken in het water en op het strand. Erg indrukwekkend om bij eb over het strand tussen de rotspieken in te lopen en zelfs via grotten er onderdoor naar het volgende strandje. Wel de tijd in de gaten houden, want het strand verdwijnt alweer 2 uur voor de hoogste waterstand. Met de locale bus naar Newquay om vervolgens terug te lopen over de South West Coast Trail. In de bus nog tegen de verwachting in prachtig zonnig weer, bij alle baaien volop mensen op de terrassen en zelfs op strand en in zee. Er wordt natuurlijk ook weer overal volop gesurft. Ook het eerste uurtje van de wandeling volop zon, maar daarna trok het dicht en begon het te licht te regenen. Het wandelpad blijft door de afwisseling met uitzichten op zee, kliffen en baaien toch erg mooi om te lopen. Het laatste uurtje werd door harde wind en de regenvlagen wel vervelend, weinig zicht en door de wind haast omver geblazen. Gelukkig waait de wind vanaf zee, anders hadden we een probleem gehad met die steile kliffen pal naast ons. Alles bij elkaar toch een mooie tocht, alleen hebben we een camper vol natte spullen, die nauwelijks willen drogen. De volgende stop is bij het plaatsje Saint Agnes, waar de Saint Agnes Beacon, een heuvel van 191m erop wachtte, dat wij hem zouden beklimmen. Dat dan maar ook als eerste gedaan en vervolgens het leuke, kleine plaatsje bekeken. Deze streek is ook een belangrijk mijnbouw gebied geweest waar veel tin en kopererts is gedolven. Overal zie je dan ook restanten van die mijnbouwindustrie, motorgebouwen voor het aandrijven van machines om het erts te verpulveren, installaties om het erts vanaf de kliffen in schepen te takelen en vooral veel putten in de grond en stapels puin. De camping is een stuk luxer, we staan aan stroom en er is een goede wasmachine en droger, zodat we alle spullen weer droog hebben kunnen krijgen. Het blijft hier inmiddels dagelijks wel regenen, vooral korte buien met af en toe de zon er tussendoor, dus altijd met regenjas op pad! Een ander minpuntje is dat de grasvelden erg week worden, bij het plaatsen van de camper kwamen we haast vast te zitten. Super-Anja heeft de camper eruit geduwd en zat als beloning onder de modderspatten. Wel inmiddels het grasveld behoorlijk beschadigd, maar direct naar de receptie om daar onze excuses voor aan te bieden, maar er is verder niets aan te doen. Donderdag een stuk van de kustroute gelopen van Chapel Porth naar Trevallas Porth. Het begon goed, regen en bij het betreden van het strand slipte ik over een gladde kei en kwam behoorlijk hard op mijn achterwerk. Gelukkig meer schikken dan iets anders. Eerst een stuk over het strand en dan weer de klif op, de kust blijft boeiend! In de Trevaunance Cove een pastei gegeten en gekeken naar de surfers, de strandwachten en het opkomende water, in een uur tijd is er niets meer van het strand over! De regenbuien vielen vandaag gelukkig vooral op de momenten dat wij binnen zaten of konden schuilen.
Op internet hadden we gelezen dat er dit weekend in Truro een foodfestival is, met optredens van nationale artiesten, kookdemonstraties van bekende koks en natuurlijk veel eet- en dranktentjes. Gisteren gelukkig weg kunnen rijden zonder al te veel aan het grasveld te beschadigen en zoveel mogelijk via bredere wegen naar Truro gereden. We hebben inmiddels zoveel (te) smalle wegen gereden, dat we nu wel een beetje oppassen hoe de tomtom ons leidt. We staan net buiten Truro op een boerderijcamping op een verharde(!) camperplaats, de bus naar Truro stopt om de hoek en rijdt ook 's-avonds laat. Gisteren dan ook lekker in Truro rondgezworven. Een klein stadje met alle bezienswaardigheden binnen 5 min te bereiken. De festivaltenten zijn niet heel groot, maar toch leuk opgezet . In de kleine muziektent naar een paar bandjes geluisterd en een kookdemonstratie bijgewoond van Ben Harmer, de chefkok van een nabijgelegen toprestaurant. Erg leuk en na afloop worden de gerechten kleingesneden en mag het publiek komen proeven. Bij één van de eettentjes een geitencurry gegeten, erg lekker. S-Avonds hebben we toch maar voor een restaurantje besloten, bij de foodstalls is geen overdekte eetruimte en dat wordt ons toch te koud en te nat :). Vanochtend nog wat rustig aan gedaan, administratie en foto's bijgewerkt en vanmiddag weer naar het festival.
2019-09-21 - Ruthernbridge
Maandag een lange wandeling gemaakt. Eerst met de locale bus naar Crackington Haven. Ook weer een belevenis om met een grote brede bus die smalle wegen met metershoge heggen aan weerskanten te berijden. Bij uitwijken voor een tegenligger wordt de bus zonder pardon de heg ingereden, maar alles gaat goed. Crackington Haven is een leuk klein havenplaatsje, waar je goed kunt beginnen aan een deel van de South West Coast Trail. Een mooi kustpad slingerend over hoge kliffen, soms bergachtige paden en soms over weilanden. Een tussenstop is mogelijk in Boscastle, ook zo'n verborgen haventje, met best nog een boel, vooral Britse, toeristen. Na 20,5 km (6:50 looptijd) dan weer in Tintagel aangekomen.
Dinsdag hebben we een kortere wandeling in de buurt van de camping gemaakt door twee verborgen valleien, de Nectan's Glen en Rocky Valley. Nectan's Glen was redelijk toeristisch omdat aan het eind van het wandelpad een drietal watervallen liggen. De Rocky Valley was dan weer erg rustig en heeft ook nog de ruïnes van een oude graan watermolen. Het laatste stuk terug weer over het kustpad.
Woensdag ook weer een korte wandeling naar Trebarwith Strand over het kustpad met veel restanten van oude leisteengroeven. Trebarwith Strand is een strand van ruim 1km lengte dat alleen bij eb vrij ligt, maar toch door veel dagjesmensen wordt bezocht. Lekker een tijdje op een rots liggen zonnen.
Donderdag weer vertrokken, inkopen gedaan bij de Lidl in Wadebridge en een camping aan de Camel Trail opgezocht. Camping Ruthernbridge Valley is een kleine goed georganiseerde camping, mooie staanplaatsen, maar helaas weinig zon. Het sanitair en vooral de douches zijn super.
De Camel Trail is een fietspad over een oude treinbaan, lekker vlak en door een prachtige, smalle vallei. Gisteren naar Padstow gefietst, een leuk oud havenplaatsje aan de monding van de Camel, waar we ook lekker hebben rondgewandeld en de buitenkant van Prideaux Place, een elizabethaanse manor, bekeken. Vandaag naar Wenford Bridge, waar bij het eindpunt van de route een leuk eco cafeetje zit en op de terugweg naar en door Bodmin gefietst, als stadje niet veel bijzonders, maar het is inmiddels ook gaan regenen en dan ziet het er nog minder uit. Maar snel terug naar de camper en binnen de kachel aan en aan de borrel.
2019-09-15 - Tintagel
Vorige week zaterdag zijn we met de ferry van Cawsand naar Plymouth gegaan. Een oude havenstad met een roemrijk marine verleden. In de 2e wereldoorlog grotendeels in puin gelegd, waardoor er maar een paar kleine stukken oude stad zijn overgebleven. De plaatselijke VVV heeft wel een wandelroute langs de oudste straatjes en naar het park bij de vuurtoren. De enkele oude gebouwen die we wilden bekijken stonden veelal in de steigers of waren gesloten, dat schoot dus niet op. In het park bij de vuurtoren gepicknickt en uiteindelijk bij de Guild Hall terechtgekomen, waar een Thea Dance werd gehouden. Lekker een foxtrot, chachacha en onder leiding aan linedansen gedaan. Met de laatste ferry om 16:30 weer terug naar Cawsand. Zondag was het prachtig weer en zijn we in Cawsand gaan lunchen en hebben op het strand van het zonnetje genoten. Jaap heeft zelfs in zee gezwommen. Het was een gezellige drukte op het strand, met veel Engelse gezinnen en watersporters, kanoers en Suppers en lange rijen wachtenden op de ferry. 's-Middags in de Cross Keys Inn naar live muziek van Jill Cole, lekkere oude rocknummers en meezingers.
Maandag dan weer op stap, eerst naar Cotehele House, een prachtig gelegen huis van natuursteen van de graven van Edgcumbe. Mooi park met eigen haven en een nog werkende watermolen, waar we echte Cornisch koekjes konden uitproberen. Door naar een boerderijcamping bij Launceston, geen douches aanwezig, maar wel erg rustig. Over echte Engelse footpaths, dus door hoog gras en over met braamstruiken dichtgegroeide paden, naar het stadje Launceston gewandeld om het kasteel en een klein museum te bezoeken. Een klein maar leuk centrum waar we lekker koffie hebben gedronken. Woensdag zijn we doorgereden naar de Bodmin Moors om enkele archeologische vindplaatsen te bezoeken. Bij het plaatsje Minions in een vroeger koper, tin en graniet mijnbouwgebied, liggen een drietal cirkels van menhirs. Toen we daar aankwamen was het nevelig en miezerig weer. Wel erg sfeerrijk om de steencirkels en de ruïnes van mijnbouwcomplexen in de mist te zien. Van de korte wandeling naar de Cheeswring, een stapel mooi gevormde granietblokken, werden we toch doornat. De spullen hebben dagen moeten drogen! Het was niet te doen om verder te rijden over de smalle wegen, echt smal op veel plaatsen raakten de struiken aan beide kanten van de camper, dus maar overnacht op de parkeerplaats met grazende schapen om ons heen. De volgende dag een drukke dag gehad: Trethyvy Quoit, een goed bewaarde hunnebed; King Doniert's Stone, een steenzuil met inscripties ter herinnering aan King Doniert; Golitha Falls, een korte wandeling door een prachtige vallei naar stroomversnellingen in de rivier Fowey; Carnglaze Caverns: grotten ontstaan door de winning van leisteen; St Neot Church: kerkje bekend om zijn mooie gebrandschilderde ramen en uiteindelijk het stuwmeer Colliford, waar we wilden overnachten. Een mooie plek met uitzicht over het meer en 's-ochtends werden we wakker met vrijlopende paarden om ons heen. Vrijdag een wandeling gemaakt van de Jamaica Inn naar Brown Willy Tor. De 'tors' zijn heuveltoppen van mooi geërodeerd graniet. De heenweg liep over goed begaanbare voetpaden, maar de terugweg wilden we een andere route. Ging redelijk goed, wel af en toe over een hek, maar bij een bos aangekomen was het pad versperd met hoog prikkeldraad. Dan maar langs het bos over moerassige ondergrond, hoge graspollen met waterputten daartussen. Liep niet fijn, plots een harde kreet achter me, verschrikt omkijken naar Anja, maar die was in gevecht met een grote spin. Door de eiselijke oerkreten vluchtten een aantal herten die we nog niet hadden gezien, dus achteraf wel leuk.
Zaterdag weer onderweg naar Tintagel, waar we op een camping op een schuin hellend grasveld staan, eindelijk weer met een douche. Schitterend weer, dus languit in de zon bij de camper. Vandaag wat gewassen, de Old Post Office bekeken en de Sunday Carvery in Wootons Inn uitgeprobeerd.
2019-09-06 - Maker
De keuze voor de ferry Hoek van Holland - Harwich is ons goed bevallen. Een korte rit (45min) naar de veerhaven en zonder problemen doorrijden de veerboot op. De overtocht van 7 uur was ook snel voorbij, mooi weer en een gladde zee. In Harwich ook weer snel van de boot af en doorgereden naar The Bricklayer Arms Inn bij Little Bentley (20min). Helaas op zondagavond gesloten, dus van eigen voorraad gebruik gemaakt.
Maandag zijn we doorgereden naar Glastonbury, een 'New Age' centrum met veel winkels met New Age spullen en bezoekers in een soort hippie outfit. Leuk om doorheen te wandelen. Glastonbury Abbey is het oudste klooster in Engeland en een belangrijk religieus centrum geweest. De ruïnes zijn nog steeds indrukwekkend. Ook het graf van King Arthur zou hier zijn gevonden. Waar of niet waar, het trekt nog steeds veel bezoekers! Dinsdag hebben we eerst South Cadbury Castle bezocht, nu een kale heuveltop met een aantal herkenbare aarden wallen, maar in 500 voor Christus een belangrijke Keltische nederzetting. Volgens de overlevering zou hier ook Camelot, het kasteel van King Arthur hebben gestaan. Daarna zijn we via Plymouth doorgereden naar Maker voor onze eerste stop in Cornwall. Een klein vakantiepark binnen de muren van een kustverdedigingsbastion uit 1890. Een aantal verouderde vaste caravans en barakken, maar met 5 mooie camperplekken met uitzicht over zee. Een rustige omgeving met mooie wandelpaden langs de kust en leuke oude vissersplaatsen op 20 minuten lopen. De afgelopen dagen dan ook dit schiereiland verkend. We zitten hier midden in de bramentijd, dus het wandelen schiet niet op, maar lekker! Op aanraden van Kevin, de campingeigenaar, zijn we woensdagavond wat gaan drinken in de Halfway House pub in Kingsand, waar het plaatselijke mannenkoor na een repetitieavond wat komt bijdrinken en zingen. We konden niet veel songs meezingen, maar het was wel gezellig!