2023-06-28 - Rozoy-sur-Serre
De camperplaats bij Teruel was goed ingericht en voor een stads camperplaats redelijk rustig, voor het verkeer wel oordoppen nodig. Met de bus en lopend naar de binnenstad gegaan. Weer veel te zien, leuke pleintjes en straten en ook weer volop terrasjes en restaurants. Twee dagen is wel genoeg om wat rond te kijken. Voor ons was dit de afsluiting van onze reis door Spanje dit jaar. Rest nog de terugreis naar Nederland in een aantal etappes van 4-5 uur. De laatste overnachting in Spanje in het plaatsje Zuera, dan de Pyreneeën over naar Orthez in Frankrijk. Vervolgens naar Nantheuil, Loppis en Rozoy-sur-Serre. De CP in Orthez viel wat tegen, wel mooi gelegen bij een waterrecreatiepark, maar pal onder de snelweg. Hier waren de oordoppen dus echt noodzakelijk. In Nantheuil hebben we op het parkeerterrein van weer een waterplas met recreatieterrein geslapen. Hier wel heel rustig, alleen natuurgeluiden. Afgelopen nacht in Lorris ook rustig gestaan, alleen wat locals die tot diep in de nacht in het parkje verpozen. Ontzorging, water en electra, alles gratis! Hier in Rozoy-sur-Serre is de CP mooi aangelegd met grindbaaien naast een stuk grasveld, diverse picknickbanken en ook een ontzorgingsplaats. Vers water alleen met een speciale aansluiting en met één druk op de knop krijg je 50 liter, voor ons teveel verspilling. Tot nu toe erg rustig, wel voor het eerst een 8-tal andere campers, de plaats is bijna vol. Het dorp ligt ons te ver weg (500m) en er is trouwens alleen een bakker, dus niet veel te doen. Morgen het laatste stuk naar huis, over bekende routes door België, en begint het 'normale' leven weer.
2023-06-21 - Alpatró
De wandeling naar de Pantano de Relleu was weer erg leuk. De heenweg over een gerestaureerd verbindingspad tussen de dorpen en eindigend bij de kloof. Voor de laatste 200m moet je bij de ingang een kaartje kopen, e2,50 voor volwassenen en e1,50 voor gepensioneerden. We hoefden niet eens onze paspoorten te laten zien. Het pad in de kloof is gemaakt op plankieren 60m boven het water, er zijn al plannen om het pad met 100m te verlengen. We dachten eerst: hier komt niemand, maar op de terugweg kwamen we al snel meerdere groepjes wandelaars tegen. De route terug naar Relleu viel wat tegen, te veel brede en geasfalteerde stukken, we hadden beter de heenroute ook terug kunnen lopen. In Relleu teruggekomen eerst weer een menu del dia genomen in ons restaurantje en daarna besloten om toch direct door te gaan naar Calpe. In Calpe waren we jaren geleden geweest en hadden daar prettige herinneringen aan. Maar dat viel wat tegen, zo net uit de bergen leek het natuurlijk erg druk met verkeer en mensen en er waren ook hele rijen torenflats bijgebouwd. De gekozen camperplaats was dan wel weer goed ingericht en nog niet halfvol, dus met die drukte viel het wel mee. We zaten op 200m van het zandstrand, maar hadden gelezen over een kiezelstrand op 1,5km, waar het water veel helderder en vol met vissen moet zijn. Een stukje lopen, maar wel erg gezellig, klein, veel sporters: duikers, snorkelaars, suppers, kanoërs en met een bar/terras met gezellige muziek. Uiteindelijk 6 nachten verbleven, wat in het stadje rondgelopen, een paar keer naar het strand en geflaneerd over de boulevard. Vandaag weer de bergen ingetrokken, de geplande wandelingen hebben we maar laten varen, veel te heet. We zijn nu in het plaatsje Alpatró na een mooie tocht door de bergen. Een kleine camperplaats, maar met voorziening om het vuile water en wc te lozen. Het dorpje rondgewandeld en gelukkig nog een geopend restaurantje gevonden. Met wat moeite - de ober sprak binnenmonds Valenciaans en daar versta ik na al mijn Duolingo Spaanse lessen helemaal niets van - begrepen wat er te eten was. Olijven, pindas, brood met aioli en tomaat, een salade en een soort van ribbetjes, erg lekker allemaal. Als toegift nog een digestief van het huis. Daarna rustig in de camper met alles open uitbuiken. Morgen verder op weg naar Teruel.
2023-06-14 - Relleu
In en rond Sax weer enkele leuke wandelingen gemaakt. Eerst een makkelijke wandeling naar het dorp Sax, tussen de olijfboomgaarden door. Sax is een leuk klein plaatsje met een hoog gelegen, gerestaureerd kasteel met een mooi aangelegd park aan de achterkant. Het kasteel was helaas gesloten maar de uitzichten vanaf de top waren de moeite al waard. Daarna een bergtocht rond en naar de top van de Camara (841m), een pittige bergwandeling met vooral een steile afdaling vlak na de top. En als laatste een wandeling naar de Laguna del Salinas en naar het plaatsje Salinas. De lagunes liggen al jaren geheel droog door het gebrek aan regen en het teveel onttrekken van grondwater tbv de watervoorziening van Elda. Wel mooi om zo'n vlakte, begroeid met een soort hei, dwars door te steken. Langs de randen van de lagune hebben we veel last van muggen gehad, zodanig dat we uiteindelijk een route verder van de lagune af hebben gekozen. Tussen de wandelingen door op de camping kunnen genieten van het zonnige weer bij het zwembad, heel luxe! Het weekend was weer behoorlijk druk op de camping, wel 3 Nederlandse campers en 1 Duitse! :) Maandag weer op pad gegaan naar Torrevieja om Dick nog een keer te zien en om met Jack te gaan lunchen.
De camperplaats van Torrevieja hadden we vorig jaar ook al eens bezocht, een parkeerplaats tussen apartementcomplexen in, waar campinggedrag niet is toegestaan, dat betekent dat de luifel niet uit mag en geen stoelen en tafels buiten mogen worden gezet. Ter compensatie was het zwembad van het complex met ligbedden voor ons toegankelijk en bij de receptie is een kleine overdekte ruimte met een paar picknickbanken. Van de camperplaats steek je zo over naar de rotskust, waar je op meerdere plaatsen via metalen trappen het water in kunt. Lekker om zo s-ochtends na de Tai Chi aan de kustlijn nog even een stuk te zwemmen. Vanochtend weer op pad. We zijn nu in het plaatsje Relleu, waar we morgen een wandeling willen maken naar de Pantano de Relleu. Vanmiddag het plaatsje bekeken en lekker gegeten bij een echt Spaans restaurantje in het centrum. Een vrije kale, hoge ruimte met gezellige TL verlichting, dit keer geen TV, alleen een luid aanstaande radio en meerdere tafels met locaal publiek. We konden een menu del dia nemen en via wat hulp begrepen we dat we vis kregen. Tinto de verano en een wijntje (open fles op tafel) erbij en maar afwachten wat er gaat komen. Salade vooraf en een soort soep met gekookte aardappels, groenten en vis. Erg smakelijk, als toetje een flan en afgesloten met een carajillo. De schrik kwam bij het afrekenen, wel 16 euro met z'n tweeën :). De camperplaats bij het dorp wordt momenteel gerenoveerd, maar we hebben een plekje gevonden tussen een publiek toilet en een speeltuintje, ook leuk. Het naast ons liggende zwembad gaat helaas volgende week pas open.
2023-06-07 - Sax
In het begin van de week bij Dick op bezoek geweest, de boulevard en strand van Guademar bekeken, daarna een gezellig etentje voor Jack's verjaardag. Woensdag met de camper naar Santa Pola, over de boulevard geflaneerd, flamingo's gekeken in het park bij het zoutmuseum en lekker op het strand gelegen. In Formentera waren donderdag t/m zondag feesten ten ere van de patroonheilige. Wij donderdagavond naar het openingsfeest, geen mens te bekennen, was afgelast vanwege het dreigende onweer! Vrijdagavond was het dan weer erg gezellig, praktisch het hele dorp op het feestterrein. Op het toneel uitvoeringen door flamenco dansgroepen van verschillende leeftijden, van peuters tot senioren, erg leuk. Daarna een band met een gipsy king sound, waarop we lekker hebben kunnen dansen. Zaterdag met Dick, Jack, Rein en Lenie uit eten geweest bij Heradura, weer een mooie muziekavond met lekker eten en een leuk afscheid van deze week.
In een Nederlandstalig weekkrantje van Rojales hadden we gelezen over de mooie Cristianos y Moros feesten in Elda, een plaatsje 60km naar het noorden en we besloten daar heen te gaan. Zondag eerst nog een wandeling gemaakt naar de Pantano d'Elche, een leuke tocht van ruim 6km naar de stuwdam en rond de berg El Castellar door een mooi geërodeerd landschap. Daarna door naar Elda, waar we een overnachtingsplek vonden bij een sportstadium. Om 18:00uur zou de feestelijke optocht beginnen en we ontdekten dat je gewoon een stoel langs de route kon innemen, waarvoor dan later geld wordt opgehaald. Omdat we vroeg zijn hebben we ook een stoel direct aan de weg, niemand die voor je staat! Na een uurtje afwachten kwamen de eerste showbands en paradedeelnemers langs. Aan de parade doen duizenden mensen mee, iedereen gekleed in schitterende kostuums en volledig geschminkt. Het was wel een lange zit, maar met een fles tinto de verano erbij, goed vol te houden. Veel deelnemers reageren op ons enthousiaste geklap met extra danspasjes, knipoogjes en lachende gezichten, je wordt er zo echt bij betrokken. Maandag nog een keer in de herhaling, s-middags werd de slag tussen de Christenen en de Moren nagebootst door grote groepen deelnemers met haakbussen die continue werden afgevuurd. Luide knallen en je voelde steeds weer de luchtdruk daarvan. Het mooist vonden de groepen het als het lukte met de hele groep tegelijk te schieten. Erg spectaculair! We hebben hiervan bijna geen foto's, we hadden onze handen nodig om de oren dicht te houden :). De toeschouwers rondom ons waren beter voorbereid, iedereen had oordopjes! We waren daarna trouwens ook zwart van de buskruit, dat lekker op ons neerdwarrelde. De feestelijkheden werden s-avonds afgesloten met een meer ingetogen processie waarbij ook een baar met San Anton werd meegedragen, die uiteindelijk onder veel gejuich in zijn Ermita werd ingedragen, waarna een mooi vuurwerk werd afgestoken.
Dinsdag rustig aan gedaan en naar een kleine camping bij het plaatsje Sax gereden, leuk ingericht, mooie plaatsen en een (geopend) zwembad. Vandaag opgestaan met regen, niet hard, maar het gaat wel door. Dat geeft ons weer ruimte om de indrukken van afgelopen week te verwerken.
2023-05-28 - Formentera del Segura
La Herradura blijkt een heel leuk vakantieplaatsje te zijn, waar we een aantal lekkere dagen op het strand hebben doorgebracht. Een mooie baai, fijn kiezelstrand, zodat je niet telkens onder het zand terug in de camper komt, en een leuke boulevard met genoeg geopende tentjes. De camperplaats leuk ingericht, op 100m van het strand en om de hoek bakker, supermarkt en slager. Ook veel sportmogelijkheden: snorkelen, duiken, kayakken, zeilen en parapenten. Wij hebben zelf alleen de kayaks en het snorkelen uitgeprobeerd en natuurlijk veel naar de parapenters gekeken. Het weer was voor deze week slecht voorspeld maar is erg meegevallen. Alleen dinsdag bij een wandeling naar de Cerro Cordo op de terugweg het laatste uur in de regen gelopen. Het blijft gelukkig wel warm, zodat de nattigheid niet zo heel erg is. Donderdag de andere kant opgelopen, eerst naar het leuke haventje Puerto de Este, lekker koffie gedronken en dan door naar Playa El Muerto, een naaktstrandje met weer een hele mooie baai en helder water. Gisteren werd het weer tijd om een stukje naar het noorden te trekken en voor de overnachting gekozen voor Villaricos, een klein plaatsje met een leuke grote zondagsmarkt en een enorm groot zanderig terrein, waar vrij mag worden overnacht. Dus met de camper aan de rand van het strand gestaan, jammer genoeg geen mooie zonsopkomst. Vanochtend doorgereden naar Formentera de Segura, waar we weer op camperplaats Area15 staan. De area is nog steeds niet voorzien van elektriciteit, waardoor ook de douches geen warm water hebben, dat wordt weer mandiën!
2023-05-21 - La Herradura
Maandag zijn we naar Torox gereden, een klein wit dorp tegen de bergen van de Sierra de la Niévas aan. In een bocht van de weg bij een gesloten Balnarío een plekje gevonden op een kleine parkeerplaats. Vlak bij het dorpje, dus dat eerst maar bekeken. Veel leuke muurschilderingen, beeldhouwwerken en een mooi gedecoreerde trap. Vooral in de namiddag wordt hier nog heel wat geflaneerd tussen dorp en Balnarío met zijn mooie uitzichtpunt op de Río de las Caballos en de daarin liggende zwempoeltjes. Dinsdag de Sendero de las Cascades bewandeld, een mooi pad, eerst hoog boven de rivier over de bergen en dan afdalend langs de rivier weer terug. De watervallen hebben door de huidige droogte weinig water, maar toch een mooi gezicht. Woensdag weer op pad naar El Burgo aan de westkant van het park, ook weer een lief, klein, wit dorpje tegen de bergen aan. Net buiten het dorpje hebben we plekje op een parkeerplaats in een klein park. Net groot genoeg voor een paar campers en blijkbaar ook een bekend rustpunt om de lunch te gebruiken. Erg rustig gestaan, verkeer is er s-nachts bijna niet, 1 nacht waren we alleen en de beide andere nachten met nog een camper. Donderdag een rustdag gehouden en vrijdag een wandeling gemaakt langs de Río Turón, heen een mooi nieuw pad naar de Dique La Hierbabuena, één van de waterreguleringsdijken in de rivier. Terug langs een brede gravelweg, zodat we ontspannen konden wandelen en genieten van het uitzicht. Gisteren de camper weer gepakt en een stukje naar het noorden en naar de kust gereden, we zijn nu op een camperplaats in La Herradura, een leuke kustplaats met een breed kiezelstrand. Het weer is hier inmiddels omgeslagen, het regent regelmatig en de temperatuur is een stuk lager. Voor de natuur is dat natuurlijk wel lekker, het is hier al lange tijd veel te droog.
2023-05-14 - Coín
Aan het begin van afgelopen week verder genoten van onze vakantie binnen de reis :). Lekker luxe op de camping, zwembad en strand bij de hand. Zaterdag Hans' verjaardag gevierd in een leuk restaurant aan het strand. Zondag was de halve triatlon van Marbella, waar Liubo, een vriend van Hans, aan meedeed. Wij natuurlijk supporten, leuk om zo'n sporthappening weer eens van dichtbij mee te maken. Er deden ruim 1500 atleten mee, dus een drukte van belang. En s-middag lunchen aan het strand. Maandag een uitstapje naar Benahavís met een korte wandeling naar de kasteelruïne van Montemayor en dinsdag nog een dagje camping en strand. Woensdag weer op pad naar de bergen achter Marbella, een plekje gevonden op een wandelparkeerplaats in het bos op 820m hoogte aan het begin van de wandelingen. Een korte wandeling naar de Mirador de Corzo, mooi uitzicht over de kustlijn van Marbella. Donderdag dan de lange wandeling naar La Concha, de huisberg van Marbella. Een mooie, maar lange wandeling (13,7km; 6:50uur) door bossen, over topjes, langs steile hellingen en over de rotsgraat naar een bankje op la Concha. Niet echt heel moeilijk, maar door de vele uren toch erg zwaar. Vrijdag weer wat rustig aan en nog even een korte wandeling over een breed pad naar Mirador de Macho Montes. Op weg naar onze parkeerplek in het bos kwamen we langs het plaatsje Ojén, wat er vanaf het uitzichtpunt langs de weg erg leuk uitzag. Om het plaatsje nog even te bekijken, zaterdag met de camper afgedaald naar de parkeerplaats van het gemeentehuis. met moeite een plaatsje gevonden, een volle parkeerplaats. De bewoners van het dorp hebben in de hellende straten erg weinig ruimte, dus iedereen parkeert zijn auto op de paar grotere parkeerterreinen in het dorp. Ook om doorheen te lopen, een leuk dorp, met diverse pleintjes met goedbezette terrassen en leuke (trap)straten met veel planten om doorheen te kuieren. Tot onze verbazing bleef het op het parkeerterrein qua geluid erg rustig en hebben we goed geslapen. Gelukkig waren we niet helemaal vastgeparkeerd, dus de volgende ochtend kwamen we ook makkelijk weg. De toilet en vuilwatertank zitten inmiddels wel goed vol, dus eerst op zoek naar een camperplaats waar we kunnen lozen. Dat werd Coín, een mooi aangelegde gratis camperplaats met faciliteiten om te lozen en vers water in te nemen. Wel een eind buiten het centrum (1,5km). Ook kon het plaatsje ons niet bekoren, dus morgen weer op pad naar de bergen.
2023-05-05 - Cabopino (Marbella)
Vanaf Gorafe weer een route binnendoor genomen, door en langs een nationaal park. Een tussenstop gemaakt bij Balneario de Alicún, een mooi aangelegd park met heetwaterbronnen en zwembaden, helaas nog niet geopend. Naast het Balnario ligt de Acequia de Toril, een door de natuur geschapen aquaduct, waardoor het hete kalkhoudende water naar de landbouwvelden loopt. In de loop van de eeuwen heeft het kalk metershoge en 1-2 meter dikke muren gecreëerd, waar bovenop het het hete water stroomt, een mooi grillig gezicht. Als overnachtingsplek gekozen voor La Peza, een klein plaatsje in de buurt van Guadix met een mooie camperplaats. Ruim 20 plaatsen op een terras met uitzicht op het dorp, water en loosmogelijkheden aanwezig. Een leuk dorpje om doorheen te wandelen met restanten van een moors kasteel. Na La Teza hebben we bijna alleen maar snelwegkilometers gemaakt, wel een mooi aangelegde snelweg door het gebergte achter Malaga. Na nog een tussenstop in Loja, ook weer een netjes aangelegde en gratis camperplaats. Een wat grotere plaats met een klein museum in de resten van het oude kasteel, leuke straten en genoeg restaurants. Aangekomen in de buurt van Marbella bleek dat we geen rekening hebben gehouden met de extra vrije dag hier, 1/5 is iedereen vrij en dus een lang weekend, geen plek meer op de camping! In plaats daarvan een 'wilde' plaats gevonden bij San Pedro de Alcantara. Het parkeerterrein van de donderdagmarkt, dus nu op zondag geen probleem. Maandag uitgezocht welke camping het handigst is om een week te verblijven en dat als uitgangspunt kan dienen om de omgeving te verkennen. Dat werd uiteindelijk camping Cabopino, een grote camping met zwembad, op 200m van het strand en goed te bereiken vanaf de snelweg. Omdat we deze week ook enkele malen onze vrienden Hans en Jeff willen bezoeken in hun nieuwe huis in Marbella hebben we een autootje gehuurd, een hybride Fiat500, een leuke en kleine auto, Anja was er gelijk weg van. Afgelopen dagen hebben we daar dan ook goed gebruik van gemaakt, een paar keer naar Hans en Jeff, woensdag een uitstapje naar Mijas om daar om 12:00uur het wekelijkse flamenco optreden op het centrale plein te zien en vandaag naar het oude centrum van Marbella. Leuke straten en vol met souvenierswinkels, cafés en restaurants. Maar voor ons veel te druk, files op de wegen, geen parkeerplaats te vinden, on-Spaanse prijzen en de straten vol met toeristen. Na een paar uur de auto weer opgezocht en naar San Pedro gereden. We hadden bij onze 'wild' overnachting al een leuk restaurantje gevonden en daar hebben we weer lekker gegeten, een menu del día voor 10,50, dat vinden we veel leuker!
Terug op de camping nog even lekker bij het zwembad liggen zonnen en nu in de camper aan de administratie.
2023-04-27 - Gorafe
Vorige week donderdag een drukke reisdag gehad. Over mooie wegen door het kustgebergte naar benzinestation Anibal in Callarreona om onze Nederlandse gasflessen te laten vullen (één van de weinige plekken in Spanje, waar dat kan!). Dan door naar San Juan De Los Terreros voor een 24uurs wasserette. Mooie grote wasmachine (17kg) en droger (19kg), zodat we in één machinegang alles weer schoon en droog hebben. Er tegenover was een tapasrestaurant, dus dat kwam goed uit. Nog even boodschappen gedaan bij de Mercadona in Huércal-Overa en dan door naar de camperplaats in Vélez-Rubio. Een mooie camperplaats voor 10 campers tussen de bomen naast het feestterrein en een jeu-de-boules vereniging. In het stadje wat rondgelopen en een wandeling naar de kasteelruïne op de naastgelegen heuvel gemaakt. s-Avonds een flamenco muziekconcert op de binnenplaats van een mooi oud paleis bijgewoond. Zaterdag door naar Vélez-Blanco om het kasteel daar te bezoeken. Overnacht op het parkeerterrein van het kasteel, geen voorzieningen en we waren daar alleen, dus volop ruimte :). Zondag weer doorgereden naar de Embalse de Negratin, een stuwmeer. Onderweg een stop gemaakt in Orce, een oud stadje met een klein kasteel in het centrum van het stadje. Om 13:00 begon een gegidste rondleiding, we waren net op tijd. Van de Spaanse uitleg kregen we niet veel mee, maar dat gaf ons wel de tijd om op ons gemak rond te kijken. Bij het stuwmeer aangekomen, eerst een stop gemaakt bij Baños de Zújar, een heetwaterpoel aan de rand van het stuwmeer. het waterpeil van het stuwmeer is erg laag, rond het warmwaterpoeltje was dan ook geen meer te bekennen. In het poeltje moet ook geneeskrachtige modder zitten, dus veel mensen waren druk zich met modder in te smeren. Het zwemmen in het poeltje was lekker, temperatuur rond de 32 graden, maar gezien de hittegolf, die momenteel hier in Spanje heerst (30-32 graden), geen echte verkwikking. Als overnachtingsplek hadden we gekozen voor de Playa de Freila, een parkeerplaats bij een restaurant, dat de coronaperiode niet heeft overleefd en dus al jaren gesloten is. De eerste nacht (zondag) met een tiental campers, dus een behoorlijke drukte, maar de volgende nacht met 3-4 campers weer lekker rustig. Ook leuk was dat je het terras van het restaurant met de parasols kon gebruiken voor je eigen drankje en hapje. Dinsdag nog de andere kant van het meer bewonderd met de stuwdam, het plaatsje Cuevas de Campo en het officiële textiel- en naaktstrand van de Negratin. Bij het naaktstrand waren we helemaal alleen en ik heb wat gezwommen en Anja een siësta gehouden, erg relaxed.
Daarna vertrokken richting Gorafe, een dorpje in het geopark van Granada, een woestijnachtig gebied met hoogvlakten, diep uitgesneden rivierdalen en canyons. In het dorp een camperplaats voor 3 campers met verzorging en water. Toen we aankwamen stonden er al 3 campers en met ons kwamen nog 2 campers aan. Dus dringen, gelukkig melde één van de al aanwezige campers dat hij wegging en met een beetje passen en meten konden we alle 5 op het terrein. De temperatuur is hier ook s-avonds richting de 30 graden, dus iedereen, zowel camperaars als buurtbewoners zitten buiten met een gezellig geroezemoes in allerlei talen, spelende kinderen en tafelgeluiden. We hadden helaas een snurkende, in een daktent slapende, buurman, die dat de hele nacht volhield, waardoor Anja haast niet heeft geslapen. Gelukkig verdween iedereen weer in de loop van de volgende dag en hadden we gisterenavond en tot nu toe het rijk alleen. Woensdag hadden we afgesproken met een reisorganisatie uit het dorp om een tocht te maken in een 4x4 auto. Samen met een Frans echtpaar 4-5 uur onderweg geweest in de woestijn. Over gravel- en zandwegen een rondje langs verschillende uitzichtpunten en mooie rotsformaties. We hebben weer het verschil geleerd tussen regenerosie en riviererosie :). Miguel, de jonge chauffeur/gids kon goed vertellen over de omgeving en over de verschillende grondsoorten, die al de kleuren in de omgeving veroorzaken. Het gesteente is vrij zacht, waardoor hier heel veel grotwoningen zijn ontstaan. In het dorp Gorafe woont 90% van de inwoners in een grotwoning. Uiteraard ook veel hotelletjes en B&B's. Zo'n 5000 jaar geleden was dit een vruchtbaar gebied, met daardoor ook veel menselijke bewoning, die hun sporen hebben achtergelaten in de vorm van dolmens, een soort kleine hunebedden. In deze omgeving zijn er meer dan 200 te vinden! Vanochtend nog een korte wandeling gemaakt naar een groepje dolmens aan de overkant van het dal en smiddags lekker gegeten bij één van de twee geopende restaurants. De lokale specialiteit is choto, vlees van een jonge geit, dus dat hebben we uitgeprobeerd, erg lekker! Nu nog even uitbuiken en de administratie en foto's bijwerken. Morgen weer op pad met de camper.
2023-04-19 - Los Albaladejos
Het verblijf op Los Albaladejos is ons zo goed bevallen,dat we ons verblijf inmiddels hebben gerekt tot 10 nachten. De wandelingen in de omgeving blijven boeiend, hoewel het soms ook erg zwaar kan zijn. Gisteren hebben we een tocht gemaakt naar de Pico de la Muela. Een mooie tocht over de berg met een paar langshuppelende berggeitjes tijdens de koffiestop bij een ermita als extraatje. We waren al trots op onszelf dat we de klim naar boven en een groot stuk van de afdaling in 2,5 uur hadden gedaan. Alleen nog een stuk langs de kust over de lange afstandswandeling GR92. Blijkt dat een wel goed bewegwijzerd, maar moeilijk beloopbaar pad langs de kustbergen, met telkens weer een nieuwe inham, waarin moest worden afgedaald en weer uitgeklommen. Over dit stuk van 3,5km hebben we bijna 4 uur gedaan. Het plan was om na de wandeling nog lekker op het strand te liggen, maar daar kwam niets meer van. Als toetje mochten we nog 7km bergop terugfietsen naar de camperplaats :). Eerder in de week hebben we vanaf de camperplaats een tocht gemaakt naar de Peñas Blancas, een mooie steile, witte klif. Van te voren waren we al gewaarschuwd over de te volgen route, bij een verkeerde keuze kon je makkelijk vastlopen in de steile klif. Daar hebben wij gelukkig niets van gemerkt. Onze route verliep over een wel steile helling, maar niet zigzaggend tegen de klip op. Boven aangekomen lekker geluncht bij de topmarkering en genoten van het uitzicht rondom. Als afwisseling ook een dagje gefietst tussen de landbouwbedrijven door. Er wordt hier van alles verbouwd en momenteel ook geoogst: uien, aardappelen, artisjokken, broccoli en aardbeien. Bij het dorp Al Aljorra kwamen we op een stuk van een Via Verde terecht, een oude spoorlijn, nu een mooi zanderig pad tussen de akkers door. Tussen de doe-dagen door lekker naar Playa la Losa bij El Portús, een strand waar je ook zonder badkleding kunt zonnen. Meestal is het strandje erg rustig, maar vrijdag lagen we nog maar net op het strand toen hele schoolklassen kwamen aanwandelen. Lekker druk, gezellig en gedisciplineerd, maar dan houd je je zwembroek wel aan. Leuk om te zien dat na het zwemmen, zonnen en ravotten er toch ook serieus aan een les wordt gewerkt. Vanmiddag nog even een borrel gedronken bij Roel en Petra, de Nederlandse eigenaren van de finca. Gezellig en leuk zo te praten over de plannen met de finca.
2023-04-11 - Los Albaladejos
Dinsdag 4/4 doorgereden naar Lorca, waar we op de finca, waar we vorig jaar waren, een plek hadden gereserveerd voor de Semana Santa, de week voor Pasen, die hier uitbundig wordt gevierd. De finca ligt 7km van Lorca, dus op de fiets goed te doen. Het weer is wel veel beter dan vorig jaar, zodat we ook uitgebreid van het mooie zwembad hebben kunnen genieten. Donderdag en vrijdag op de fiets naar Lorca, eerst lekker lunchen en dan de paasprocessies opzoeken. In Lorca zijn een zestal broederschappen, die elk een deel van de processies organiseren. Op donderdag en vrijdag zijn de uitgebreidste processies. Van alle kanten verzamelen de broederschappen zich en worden de draagbaren met een beeld van Jezus of Maria door de straten gedragen. Sommigen zijn zo zwaar dat er meer dan 100 man/vrouw onder lopen. Zo gaat het naar de hoofdstraat, waar het spectaculaire deel aan de processies wordt toegevoegd. Meerdere enorme wagens die een gebeurtenis uit het oude testament voorstellen, Egyptische tempels, de Queen of Sheba en strijdkarren met een 4, 5 of 6 paarden die hard door de straat rijden. Meerdere ruiters die hun paarden allerlei dressuurkunsten laten vertonen. De ruiters en menners hebben allemaal een mooie handgeborduurde mantel om met religieuze taferelen, erg mooi. Lorca is vooral bekend door dit borduurwerk. De mantels zijn in de rest van het jaar in de musea van de broederschappen te bewonderen. De hoofdstraat is aan beide kanten volgezet met (betaalde) tribunes, waar overigens geen kaartje meer voor te koop is, dat hadden we al lang van te voren online moeten regelen! Vanaf een plein (en een terras) aan het eind van de hoofdstraat hebben we toch nog genoeg van het spektakel meegekregen. Zaterdag en zondag voornamelijk uitgerust en lekker liggen bakken bij het zwembad.
Maandag weer op pad, eerste naar een Chinese winkel bij Cartagena, om nieuwe steelpannen te scoren. Vorig jaar daar ook één gekocht en die is enorm goed bevallen :). Daarna naar het strand bij EL Porthús, een vissersplaatsje aan het eind van een rambla, met mooie baaien, We hebben een plekje gereserveerd op een camperplaats bij Los Albaladejos, een door Nederlanders pas overgenomen finca met een aantal vaste caravanbewoners en nu een tweetal camperplaatsen. Goed sanitair, heel rustig en met een geweldig wandelgebied rondom. Vandaag een wandeling gemaakt door de Rambla de Cabezo Negra. Een mooie rambla met meerdere vernauwingen en drooggevallen watervallen. Hier voor het eerst deze reis een paar berggeitjes gezien. Op sommige plaatsen kwam onze klimervaring goed van pas, we hebben heel wat afgeklauterd. Ook het verlaten van de rambla hield in, dat we vrij steil omhoog moesten klauteren, waarna we over een geitenpad over de heuvelrug omhoog moesten tot een jeepspoor. Van daar af was de route weer goed aangegeven en konden we na 13,9km en 5:40uur lopen, weer bijkomen met een gin-tonic.
2023-04-03 - Formentera del Segura
Het stadje Albarracín ligt bovenop een heuvel in een lus van Rio Gualdalaviar. Mooie steile, smalle straatjes met veel trappen, overhangende houten balkons, een leuk kasteel en verdedigingsmuur uit de Moorse periode. Het kasteel kan alleen met gids worden bezocht, we waren de enige belangstellenden, dus een privé rondleiding. Wel voornamelijk in het Spaans, maar na een tijdje durfde de gids toch ook wat Engels te spreken. Binnen de muren van het kasteel zijn de resten gevonden van een 10-tal huizen van rijke bewoners, die door de muren van het kasteel weden afgeschermd van het gepeupel in de huizen aan de voet van het kasteel. De grote stadsmuur is door de Moren gebouwd om zich te beschermen tegen de christelijke heroveraars.
Vanaf de camperplaats liep een wandeling door het dal van een klein riviertje langs de mooie rode rotspartijen en sparrenbossen. Een mooi traject met op diverse plekken mooie rotsblokken waarop wordt geboulderd. Dit zijn korte klimroutes die zonder touw worden geklommen. Om een eventuele val te breken worden crashpads op de grond gelegd. Je komt dan ook overal jongelui tegen die met zo'n grote matras op hun rug lopen te sjouwen of te fietsen naar een leuke klimplek!
Na 3 nachten weer op weg naar Rojales, Onderweg nog een keer overnacht in Utiel, waar op het nog niet afgemaakte deel van een wandelboulevard campers mogen overnachten.
Bij Rojales in de buurt kwamen we bij een nieuwe camperplaats terecht, Area15 in het plaatsje Formentera del Segura, 3km van Dick en Jack. Brandnieuw, we waren de eerste gasten en werden gelijk op de foto gezet. Nadeel is, dat de elektriciteit, dus ook de warme douche, nog niet werkt. Daar kregen we wel 2 euro korting voor :). Anja vroeg nog naar de wasmachine en werd meegesleept naar een kast, die vol trots werd geopend, maar waar nog niets instond. Dus niet wassen!
s-Middags gelijk op de fiets naar een concert van het koor Crescendo, waar Jack in zingt, in het dorp Montesino. Gisteren met Dick en Jack wezen lunchen en bijpraten in Santa Pola. Lekker druk, Semana Santa -de paasweek- is begonnen, dus veel mensen zijn vrij en dat merk je goed. Vandaag op de fiets naar de boulevard en strand van Guardamar del Segura gereden en een tijdje op het strand gelegen. We zijn inmiddels niet meer de enigen op de camperplaats, vanmiddag is er een Noorse camper bijgekomen, dus nog steeds lekker rustig :).
2023-03-28 - Albarracin
Na Horta besloten we eerst het nationaal park Els Ports in te trekken. De camping Els Aseus in het park bleek open te zijn en in deze tijd van het jaar gratis. Een mooi groot open stuk met plek voor wel 100 kampeerders. Ook het sanitair was geopend, niet erg schoon (geen onderhoud), maar alles deed het, zelfs de (koude) douche. We zijn 3 nachten gebleven en elke nacht niet meer dan 2-3 campers, dus ruimte genoeg. Tegen de avond zelfs bezoek van een vos, op zoek naar iets eetbaars. Heel stil, met s-nachts een prachtige sterrenhemel. 3 dagen gewandeld over leuke, goede wandelpaden, langs de rivier en hogerop de berghelling, ook vaak langs vroegere landbouwterrassen en kalkovens. Bij een interpretatiecentrum hadden we weer een ontmoeting met een vos, die op 3 meter van Jaap uit het bos kwam. Op zijn gemak en naar ons omkijkend weer in het bos verdwijnend. De route langs de rivier liep door steeds smaller wordend dal en eindigde voor ons bij een zwempoel, waar Jaap nog even geprobeerd heeft hoe koud het was, erg koud!! Om de vuilwatertank en de wc te kunnen lossen zijn we naar het plaatsje Cretas gereden, ook weer een leuke camperplaats tussen olijfbomen en een leuk historisch centrum. Zondag doorgereden naar Calaceite. Onderweg gestopt bij de ruïnes van een Iberische nederzetting, mooi om te zien hoe men in die tijd (500 voor C) een veilige plek bovenop een heuveltop kon maken, compleet met stadsmuren en drinkwatervoorziening. Overnacht op de camperplaats van Calaceite, net achter het dorp op een terras met uitzicht over de vallei, prachtig. Ook dit dorp heeft weer verrassend veel mooie oude gebouwen en straatjes in het historische centrum.
Maandag dan weer vertrokken op weg naar Albarracin, nu weer eens een dikke 200km naar het zuiden. Hier staan we op de parkeerplaats van een sporthal, een van de weinige plekken waar overnachten is toegestaan. Vanochtend merkten we dat ons gas op was en we besloten direct nieuw te gaan halen. We hebben nu immers een Spaanse fles, dus dat moet een makkie zijn. Maar nee hoor, het benzinestation in het dorp is van een ander merk en heeft onze flessen niet. Een benzinestation van het juiste merk zit in Cella, 25km verderop, wij mopperend en lachend op pad. Daar was het omruilen inderdaad een fluitje van een cent.
We hebben gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om in Cella het blootgelegde deel van het Romeinse aquaduct van Albarracin naar Cella te bekijken. Hier bij Cella bestaat dat uit een lange groef in de rotsgrond uitgehouwen. Het totale traject is 25km, waarvan 9 kilometers door tunnels. Die tunnels hebben we kunnen bekijken bij het plaatsje Gea de Albarracin, waar we in een restaurantje in een oud klooster hebben geluncht. Via de Barranco de Burros kwamen we bij de tunnels van het aquaduct, leuk om een stukje doorheen te lopen. Ongelofelijk hoeveel tijd en geld dit moet hebben gekost.
2023-03-21 - Horta de Sant Joan
Ja, we zijn nog steeds in Horta de Sant Joan. Op de camperplaats mochten we maar 3 nachten staan en op zaterdag was hier een lokaal feest ter ere van de patroonheilige Sant Salvador, dat wilden we wel meemaken. Dus de camper verplaatst naar een camping bij het dorp, Mas Karmel. Een kleine terrassencamping met Nederlandse eigenaren. Een mooi plekje, vlakbij het dorp, ruime plaatsen en mooi uitzicht. We hebben er dan ook maar een aantal relaxdagen aan toegevoegd, lekker bij de camper van de zon genieten en s-middags wat eten in het dorp. Ook wel leuk, geen menukaart en de keuze tussen vlees en vis. De vleesschotel was uitgebreid, maar de visschotel beperkt, We zagen om ons heen, dat de meeste mensen met z'n tweeën de vleesschotel namen. Een fles wijn en een tinto de verano erbij en lekker in de zon zitten lunchen. Afgelopen donderdag hebben we weer een stuk van de Via Verde gereden, van Horta tot Pinell de Brai, het punt waar we vorige keer zijn omgedraaid. Weer een mooi traject door de bergen, met veel tunnels, die nu meestal onverlicht waren, ook de langste van 750meter. Dan ga je op den duur toch wel heel onzeker en langzaam fietsen, de koplampen van de fietsen trekken het dan niet. Bij het plaatsje Bot is de enige geopende kiosk langs de route met een mooi treinstel ingericht als restaurant.
Vrijdag zijn we naar de ruïnes van de Ermita op de top van de berg Santa Barbára gewandeld. Een mooie wandeling met rondom uitzicht en vlakbij de top meerdere Vale Gieren, die vlak langs kwamen vliegen. Zaterdag zijn we naar de feestlocatie gewandeld, het Convent de Sant Salvador, een oud klooster, dat nog wel voor kerkdiensten wordt gebruikt en dat oa met de bij de feesten opgehaalde gelden wordt gerestaureerd. Het is een lokaal feest, waar het hele dorp op afkomt. Overal rond het klooster hebben de mensen picknickplaatsen ingericht en worden vuurtjes gestookt voor de bbq. Naast het klooster wordt in een pan met een doorsnede van 2,5m paella voor het hele dorp gemaakt. Leuk om te zien hoe de ingrediënten in grote hoeveelheden in de pan worden gedaan en hoe alles met grote lepels door elkaar wordt geroerd. Water toevoegen gaat gewoon met een tuinslang. Tegen de tijd dat de paella klaar is, staat er al een hele menigte te wachten met grote pannen om voor de hele familie paella te halen. Vliegensvlug wordt iedereen bediend, ook die paar toeristen met hun kartonnen bordje. Een lekkere, goed gevulde paella en er was nog voldoende over om een tweede keer op te scheppen.
2023-03-15 - Horta de Sant Joan
Vrijdag doorgereden naar Valderrobres, ook een stadje uit de lijst met 100 mooiste stadjes van Spanje. De camperplaats hier ligt aan de rivier vlakbij de brug en ingang van de oude stad. Ook weer leuk om zo dichtbij te staan. Ook de supermarkt en de wasserette zijn om de hoek, erg makkelijk. Het stadje is inderdaad erg leuk, smalle (trap)straatjes en oude bebouwing. Het kasteel en de kerk staan boven de oude stad op de berg en zijn wat ons betreft te mooi gerestaureerd, maar wel leuk om doorheen te lopen. Ook hier weer leuke restaurantjes gevonden om de menu del día uit te proberen.
Van een buurman kregen we de tip om eens naar de site van Mas de Bunyol te kijken. Dat is een vogelcentrum/bijvoercentrum voor gieren. Dagelijks om 09:15 kun je achter de gids aan naar het vogelcentrum rijden, waar je dan 2 uur de tijd krijgt om bij het voeren aanwezig te zijn en de gieren gade te slaan. Echt geweldig, honderden vale gieren, die rond de man met de kruiwagen vleesafval rondhoppen. We werden ook nog getrakteerd op een aasgier en een vos, die kwam snuffelen of er nog iets over was.
Zondag zijn we doorgereden naar Beceite met een mooie camperplaats op de heuvel, waar vandaan de startpunten van de wandelingen beter te bereiken zijn. El Parrizal is een kloof, waarvan de wanden elkaar tot op enkele meters naderen. Een groot deel van de wandelroute loopt over vlonders boven de rivier, erg leuk om te doen. Op de terugweg zijn we via bergpaden gelopen, Senda del Salobre en Senda de la Mina. Ook mooi, maar de extra af te leggen hoogtemeters maakten de terugweg wel een stuk vermoeiender. Gisteren naar La Peixquera gereden, het dal van de Ulldémo rivier met een groot aantal zwempoelen. Het weer zat wat tegen, ijskoude wind, dus van zwemmen kwam niets terecht. In lange wandelingen hadden we niet veel zin, dus na een aantal malen vanaf de weg naar de rivier te hebben afgedaald, zijn we met de camper teruggereden naar Valderrobres, waar we nog een lekkere middag hebben doorgebracht. Vandaag zijn we naar Embalse de Pena gereden, en hebben een wandeling rond het meer gemaakt. Makkelijk wandelen over onverharde wegen, maar met een mooi uitzicht over het turkooisblauwe meer. Bij de enige picknickplaats bij het meer geluncht en een uurtje in de zon gelegen. Jaap heeft ook zijn eerste duik in het buitenwater genomen, brrr!
Ook de ritten met de camper naar de beginpunten van de wandelingen waren spectaculair. Lekker smal en bochtig en maar weinig passeerplaatsen. Gelukkig hadden we op alle ritten maar enkele tegenliggers en dan ook nog op plekjes waar je aan de kant kon.
We zijn nu aangekomen in Horta de Sant Joan, een klein stadje op een heuvel. Een mooie camperplaats met uitzicht op de berg Santa Barbara en het klooster van Sant Salvador.
2023-03-09 - Morella
In Benicarló een paar dagen niets gedaan, wel lopend naar het dorp om een menu del día te scoren en bij een camperzaak langs om een nieuwe dop voor de watertank te kopen - na het bijvullen van water vergeten de dop weer aan te brengen en die ben je dan wel kwijt :(. Dinsdag weer op stap gegaan, met als reisdoel Morella, een bergdorp dat op de lijst van 100 mooiste Spaanse dorpen staat. Onderweg nog even gestopt bij Vallivana, een oud pelgrimsoord met mooie kerk, een café/restaurant en een paar overnachtingsmogelijkheden voor de pelgrims. De kerk en het restaurant worden nog volop bezocht door bustours. Ook nu waren alle tafels gereserveerd en was het houtvuur voor de BBQ al aan. Bij Morella is een nieuwe camperplaats op 1,5km afstand. Lekker rustig, gratis en met de mogelijkheid vers water in te nemen en het vuile water te lozen. sMiddags gelijk al wezen rondstruinen langs de aquaducten, over de stadsmuren en door de leuke kleine staatjes van het stadje. Gisteren de dag voornamelijk besteed aan het kasteel, dat hoog boven het stadje uittorent. Een heel bouwwerk met meerdere verdedigingslinies. Overal kun je vrij ronddwalen, wat wij dan ook met veel plezier doen. Beide dagen een leuk restaurant gevonden voor de lunch, lekker en apart gegeten. Je kunt wel merken dat we in een toeristische plaats zitten, de prijs voor een menu del día ligt hier rond de 20 euro. Vandaag hebben we een rondwandeling gemaakt naar het dorpje Xiva. Een mooie bergachtige omgeving dat grotendeels door middel van aangelegde terrassen in cultuur is gebracht. Je loopt dan ook op smalle stenige paden tussen de losgestapelde stenen muren door met continue een mooi uitzicht rondom. Bij de afdaling naar Xiva dan een stuk door een dennenbos en langs een diepe barranco. Vlak voor Xiva hebben we nog een tijdlang een groepje vale gieren aan te overkant van de kloof staan te bewonderen, het blijft een mooi gezicht, die grote vogels. Een erg mooie maar wel wat lange tocht, 15km met 500 hoogtemeters in 5,5uur.
2023-03-05 - Benicarló
De volgende stop was in Roquetes, een dorp op 3km afstand van de stad Tortosa, met een mooie camperplaats (verzorging en electra gratis!) en gelegen aan de Via Verde del Val der Zafán. Het dorpje was niet veel, maar toch een leuk restaurant gevonden, waar we in de zon hebben zitten lunchen. Een menu del día voor 12,50euro incl. een fles wijn. Anja vooraf een bonensoepje en ik een fidua met zeevruchten, leuk opgediend met garnalen en mosselen. Als secundo een stuk vis, die maar één dikke graat had, bleek een rape (zeeduivel) te zijn, lekker! Wel bleek maar weer, hoe snel je de talen door elkaar haspelt. Bij het brengen van het water, werd gevraagd of we een glas wilden hebben. Wij ijverig jaknikken. Tot onze verbazing werden de glazen direct weer meegenomen. Na een kort protest , bedachten we dat werd bedoeld of we ijs in het water wilden hebben (glace in het Catelaans!).
Donderdag een dag gefietst over de Via Verde, eerst tussen de sinaasappelboomgaarden door, langs de Ebro en vervolgens de bergen in. Veel tunnels, soms met automatische verlichting, en soms met drukknoppen, wat we pas na een halve tunnel doorhadden! En regelmatig mooie uitzichtpunten over de canyons in dit gebied.
Vrijdag naar Tortosa gewandeld en het stadje bekeken. Veel schijnt bij de Burgeroorlog (1938) verwoest te zijn, maar er staan nog genoeg oude bouwwerken. Het Castell de la Suda ligt midden in de stad op een heuveltop en is tegenwoordig een luxe parador en kan daardoor maar beperkt worden bekeken. Wel lekkere koffie in de bar/restaurant van het hotel. Vlak voor het hotel liggen grote verdedigingswerken uit de burgeroorlog - de Avançades de Sant Joan -, vrij toegankelijk en weer leuk rondzwerven over en tussen de gebouwen. Verder heeft de stad verschillende modernistische gebouwen, met een luxe uitstraling.
Zaterdag weer op stap gegaan naar de kust, en we zijn nu op camping Alegria del Mar in Benicarló. Een drukke camping met veel overwinteraars, elke dag loopt de camping weer vol. Maar we kunnen weer even douchen en inmiddels is de was weer gedaan. Even een paar dagen uitrusten en dan kunnen we er weer tegenaan.
2023-02-28 - La Selva del Camp
In Prades zijn we 4 nachten gebleven, een dagje niets gedaan en 2 dagen lekker gewandeld. eerst een mooie rondwandeling naar een onder de rotswand gebouwd kapelletje en naar een natuurlijke rotsboog. Daarna een tocht naar een uitzichtpunt boven de stad. Weer een mooie wandeling met ruim een kilometer op de rand van een klif.
Vrijdag weer met de camper op pad naar Siurana, een dorp dat op de top van een klif ligt. Best grote parkeerplaatsen, maar overnachten niet toegestaan. Het dorp wil niet op de lijst van 100 mooiste Spaanse dorpen, omdat ze nu al het dagtoerisme niet aankunnen. Het dorp en de omliggende kliffen zijn ook een klimwalhalla, zodat je overal geparkeerde auto's en busjes van klimmers aantreft. Onze wandeling voerde ook langs een klif waar werd geklommen, leuk om weer eens te zien! Weer een mooie wandeling, eerst over smalle paden langs de kliffen, dan steil afdalen naar een bospad rond de klif en aan de andere kant weer steil omhoog. En telkens met mooie uitzichten op de kliffen rondom. We hebben overnacht op Van Vila, een klimmers parking, gezellig druk, maar door de kou geen buitenzitters, dus een rustige avond en nacht. Zaterdag eerst met de camper het dorp Albarca bezocht, ziet er van een afstandje leuker uit, dan als je er doorheen loopt. Vervolgens dwars door het berggebied heen over smalle bochtige wegen de bergen uit naar La Selva del Camp. Komende dagen wordt het in de bergen erg koud, met nachten van -5gr. We willen liever geen problemen met het bevriezen van waterleidingen krijgen. In La Selva zakt de temperatuur niet onder het vriespunt, maar de ochtenden van 2-4 graden, maandag nog met enkele sneeuwvlokken, zijn koud genoeg! In de afgelopen dagen hebben we het plaatsje uitgebreid bekeken, een uitstapje op de fiets naar Reus gemaakt en vandaag nog een wandeling van 11km over een over het historische waterkanaal aangelegd wandelpad, erg leuk met bruggetjes en vlonderpaden. La Selva heeft een leuke oude binnenstad met smalle straatjes en resten van een kasteel, waarop het historische waterkanaal op uit komt. Van de oude stadsmuren resten alleen nog de torens en enkele poorten. Reus is een grotere stad met een leuk, autovrij, centraal plein Plaça del Mercadal. Reus is qua bouwstijlen vooral bekend om het Modernisme. Aan het Plaça del Mercadal staat dan ook het te bezoeken huis Casa Navàs, gebouwd door een stel dat rijk geworden is in de textielhandel. De bekende architect Lluís Doménech i Montaner heeft de vrije hand gekregen om een zo Modernistisch en comfortabel mogelijk huis met alle nieuwe technische snufjes van die tijd (1901-1908) te bouwen, de rijkdom mocht gezien worden! Het VVV kantoor zit in een lelijk modern gebouw aan het Plaza Mayor, samen met het Gaudí Museum. Gaudí is geboren en opgegroeid in Reus. Meestal zijn op maandag de museums gesloten en we waren al blij om op internet te zien dat hier alles op maandag geopend is. Komen we bij de VVV/Gaudí Museum aan, zijn ze gesloten vanwege een stroomstoring. Gelukkig gingen ze om 16:00uur weer open. Het museum viel ons wat tegen, maar wel leuk om opnieuw te afbeeldingen te zien van de mooie Gaudí huizen in Barcelona en Comillas.
En we zijn deze dagen weer eens lekker Spaans uit eten geweest, eerst bij een Chinees en daarna in een Indiaas restaurant :).
2023-02-22 - Prades
Vorige week woensdag weer op gegaan. Dwars door Andorra naar La Seu d'Urgell. De eerste helft van de rit door Andorra was prachtig. Over het wintersportdorp El Pas de la Casa en de pas Port d'Envalira (2408m). Mooie uitzichten en leuk om het skigebeuren hier te zien. Mooie brede pistes, weinig skieërs en bijna geen snowboarders. Daar krijg je zin van om te gaan skiën. Na het plaatsje Canillo werd de weg rommelig en druk. Klein navigatiefoutje en we zaten midden in de stad Andorra la Velha, smalle straten en onoverzichtelijk. Direct na de grensovergang met Spanje werd het weer mooi. In La Seu d'Urgell konden we terecht op de camperplaats van de Franse organisatie Camping-Car Park, waar we al een kaart van hebben. Mooi aangelegd, entree goed geregeld, helaas deed het water het niet (afgesloten wegens vorst?). Doorgegeven aan de organisatie, duurde even voor men het probleem begreep, maar iedereen bleef even vriendelijk. Omdat de nachttemperaturen beneden nul zijn hebben we geen water in de tank (gevaar voor beschadiging van de waterleiding door vorst) en we wilden toch wel een aantal flessen vullen. Dus ik op pad met een tasje flessen. Eerst bij de naburige sportcomplexen langs, alles geopend en toiletten toegankelijk, helaas geen kranen waaronder een fles past. Nog geprobeerd bij het politiebureau, ook leuk. Iedereen half in paniek, rare vraag, chef erbij gehaald, maar nee, ik mocht niet naar boven om de flessen te vullen, ik moest het maar proberen in het sportcomplex. Dus terug naar het sportcomplex, in het cafetaria werd ik zonder probleem toegelaten in de keuken, waar ik de flessen kon vullen. Missie volbracht! Vrijdag weer op pad richting Tossa de Mar. Mooie rit door de zuidelijke Pyreneeën en over het wintersportplaatsje La Molina. Ook hier brede en rustige afdalingen! De wegen waren wel erg smal, op een stuk versmalde weg (>1km lang en erg bochtig!) niet meer dan camperbreed. Na een ruim 20 kilometer op deze smalle weg kwamen we ineens voor een tunneltje te staan met een hoogtebeperking van 3m. Wat nu? Anja eruit en op het talud bekijken of de camper (3,05m) eronderdoor paste. Gelukkig ging dat goed, de hoogte van de tunnel viel dus nog wel mee.
In Tossa de Mar mogen campers alleen nog parkeren op het camperdeel van het parkeerterrein achter het busstation. Redelijk vlak op aarde terrein, geen voorzieningen. Openbaar toilet bij het busstation is overdag geopend. Direct vrijdag de straat op waar een kindercarnavaloptocht bezig was. En ja hoor, John en Marian stonden daar al om hun kleinkinderen uit te zwaaien. Weer ontzettend gastvrij ontvangen, gezellige dagen gehad en in de loop van het weekend de hele familie gezien, ook de net geboren Dennis!
Maandag weer afscheid genomen en koers gezet naar de Muntanyes de Prades waar we nu op camping Prades Park staan, lekker rustig, 3-4 campers en enkele bewoonde huisjes. En met een lekkere douche, heet water, een grote douchekop en geen muntjes of drukknoppen! Het gebied is hier tussen de 900m en 1100m hoog, fijn wandelgebied en mooie uitzichtpunten. Het plaatsje Prades is leuk klein, met middeleeuwse straatjes en een autovrij Plaza Mayor, lekkere koffie in het zonnetje en we beginnen de vaste bezoekers al te herkennen.
De kou van afgelopen periode heeft wel veroorzaakt, dat onze gasvoorraad dreigt op te raken. En vulstations bestaan hier in het noorden niet! Officieel is het ook niet makkelijk een Spaanse gasfles te kopen. Daar komt een contract en een keuring bij kijken. Gisteren kwamen we op de camping een vrachtwagen van Repsol tegen waaraan we hebben gevraagd of we een Spaanse gasfles konden kopen. Geen probleem, de mannen liepen gelijk mee naar de camper om te zien hoe de fles moet worden aangesloten. In rap Catalaans werd uitgelegd hoe een en ander werkt. Anja reageerde blijkbaar op tijd begrijpend met si, si en kreeg de hele riedel over haar heen, terwijl ik met mijn hoofd in het gasluik zat. Dus we hebben nu gas genoeg. Als de Nederlandse fles leeg is, moet nog wel even de gasslang worden doorgesneden en aan de Spaanse fles gemonteerd!
2023-02-14 - Les Cabannes
Zaterdag weer op weg naar de Pyreneeën. Een stukje over de snelweg richting Millau, daarna binnendoor naar Rodez, om wat inkopen te doen. Verder grotendeels over autowegen via Toulouse naar Les Cabannes. Het stukje voor Toulouse weer over N-wegen door industriegebied, nogal saai. Ten zuiden van Toulouse komen de bergen al snel in beeld. We kunnen goed merken dat het weekend is, bij wegversmallingen en tunnels raken we al snel in behoorlijke files. We hadden de camping Les Cabannes niet gereserveerd, dus we begonnen ons al zorgen te maken. Maar dat was niet nodig, we waren praktisch alleen op de camping, slechts 1 a 2 huisjes waren bezet. Dus het sanitair voor ons alleen :). Zondagochtend met een busje (navette) vanaf het dorp (560m) naar het Plateau de Beille op 1800m, een wintersportcentrum, waar vooral aan langlaufen en sneeuwschoenwandelen wordt gedaan. Lekker druk, de parkeerplaats stond bomvol. Maar het is een behoorlijk uitgestrekt terrein, waardoor je geen last van de drukte hebt. We hadden onze eigen opblaasbare sneeuwschoenen meegenomen, 4-5 jaar geleden gekocht, en nu voor het eerst kunnen gebruiken. Na een half uur puzzelen met de bindingen konden we eindelijk op pad. We trokken behoorlijk wat aandacht met onze grote rode sneeuwschoenen, het materiaal is tegenwoordig allemaal veel compacter. Het lopen met de sneeuwschoenen ging ook wat lastig, dus we hebben ons beperkt tot een rondje van 6km en hebben bij het skicentrum lekker in de zon op de bus terug zitten wachten. Wij vonden de sneeuwschoenpaden niet echt spectaculair, waarschijnlijk te veel pretpark gehalte naar onze zin. Dus 1 dag naar dit centrum was voor ons wel genoeg. De bindingen van de sneeuwschoenen vertoonden ook gelijk al behoorlijk wat slijtage, waarschijnlijk al verteerd door het lange liggen! We hebben ze maar gelijk weggegooid. Maandag rustig aan gedaan en bij de camper van de zon genoten. Vandaag een leuke rondwandeling gemaakt vanaf de camping. Door kleine dorpjes, langs boerenbedrijven, over een pas en naar een bergtop met de ruïne van een kluizenaarswoning. Onderweg genoten van het lekkere weer, de uitzichten op de besneeuwde bergen, de kuddes schapen en vooral van de vele vale gieren die rond de toppen zweven en erop rusten. Op de terugweg nog even langs een café voor een pastiche, maar helaas, gesloten. Maar snel door naar de camping om nog even van de zon en een eigen borrel te genieten.
2023-02-10 - La Canourgue
Dinsdag na een mooie rit door de nationale parken van Le Forets en de Morvan aangekomen bij Château-Chinon, een klein plaatsje in de Morvan. Niet veel te zien, maar wel een leuke rondwandeling gemaakt door de omgeving. Donderdag weer ingepakt en doorgereden naar La Canourgue, een klein plaatsje langs de A75. Het eerste deel van de rit was nog binnendoor, nog even gestopt bij een brug over de Loire, waar de akkers weer volstonden met kraanvogels. Ik zou vast over de brug rijden en Anja wilde al foto's makend er achteraan lopen. Blijkt de brug wel een kilometer lang te zijn :). Ik ben toch maar even omgekeerd om haar op te halen.
Na Clermont-Ferrand en een tankstop zijn we over de snelweg A75 verder gegaan om wat op te schieten richting het zuiden. La Canourgue is een klein plaatsje met een middeleeuws centrum en veel beekjes en kanalen. Het noemt zichzelf dan ook het 'La petite Venise lozérienne', een beetje overdreven, maar wel leuk. Mooie oude straatjes met onderdoorgangen, waterplaatsen, molens en een mooi kerkje. In het lokale hotel/restaurant (het enige dat geopend is!) nog even koffie gedronken. Net op tijd, want even na twaalven liep de zaak vol met werklui, die daar de lunch kwamen gebruiken. De karaffen wijn en water stonden al klaar op de tafels in het restaurantgedeelte. Daarna een rondwandeling gemaakt over de heuvelrug naar het dorpje Saint-Saturnis met zijn leuke kasteeltje. Terug bij de camper die eerst verplaatst om nog even van de zon te genieten. Heeft niet veel geholpen, na 10 minuten was er op de hele camperplaats geen zon meer. Dan maar de kachel aan :).
2023-02-06 - Saint Marie de Lac Nuisement
De reis is goed begonnen. Vrijdagmiddag aangekomen in Sedan. Een camperplaats zonder sanitair, maar met verzorging en electra. En vlakbij het centrum en het kasteel van Sedan, die we op zaterdag hebben bezocht. Grijs weer, maar bij de regenbuien zaten we telkens binnen. Zaterdagochtend is markt in Sedan, dus dat begon al leuk, daarna een kop koffie met een citroentaartje (mmm!). Het kasteel van Sedan is in de loop van de eeuwen steeds verder vergroot en aangepast aan nieuwe bewapening van vijanden. Sedan was een aparte stadstaat en vocht zowel tegen Frankrijk als tegen Duitsland. Er viel dan ook heel wat te bekijken, een goede rondwandeling door het kasteel en bastions van ruim twee uur! Op zondagochtend dan door naar het Lac du Der, waar we kraanvogels hoopten te spotten. Een mooie rit over smalle wegen door de Franse Ardennen. De camperplaats ligt op een schiereiland in het meer en dit keer geen electra, dus we kunnen goed uitproberen hoe de nieuwe accu en zonnepanelen presteren. Bij het binnenrijden van het gebied werden we al direct verrast door zwermen kraanvogels in de weilanden. Met de camper geprobeerd wat dichterbij te komen, maar de vogels vliegen al weg als je binnen de 300-400 meter komt. Vandaag een wandeling gemaakt over de dijken en achterliggende akkers. In het meer veel eenden, ganzen, zwanen en meerkoeten en af en toe overvliegende kraanvogels. Op de akkers hele zwermen foeragerende kraanvogels, die helaas ook lopend niet te benaderen zijn. Verder 2 rode wouwen, een sperwer en twee herten gezien, het was koud, maar lekker zonnig, dus onze dag is weer goed. Morgen gaan we weer een stukje verder naar het zuiden.