2023-10-22 - Sherburn-in-Elmet
De gekozen slaapplek was weer super, een ruime parkeerplaats aan een smalle weg, Nog wel verbazingwekkend hoeveel auto's er nog langskomen. De weg is net camperbreed en met smalle en korte passeerplaatsen. Gelukkig geen tegenliggers gehad. sNachts was het helder en hebben we de melkweg kunnen bewonderen. Maandag verder naar Dumbarton om daar het kasteel te bekijken. Net onder het kasteel aan een doodlopende weg weer een mooie slaaplaats bij een parkje aan de rivier. De kasteel/fort ruïne met meerdere bastions ligt op een hoge rotspunt aan de rivier, vroeger dus een zeer strategisch punt. Weer lekker kunnen dwalen langs de verschillende vestigingsmuren. Het stadje was niet veel, wel veel nieuwbouw in de buitenwijken, maar de hoofdstraat deed verloederd aan en ook de rivier/haven lag vol met gezonken zeilschepen. Het zag er niet naar uit dat dat met de recente storm (Babet) te maken heeft. Wel lekker gegeten in een locale pub. Op de terugweg langs de boulevard is Anja gestruikeld over een verhoogde stoeptegel. Veel gekke dingen gedaan, gladde beklimmingen, rivieroversteek, alles Ok, maar hier bij een makkelijke wandeling plat! Knieën en handen open, jas en broek kapot, maar ze kan nog lachen. Eten gaat wat lastiger, haar kaak heeft een opdonder gehad.
Dinsdag weer door naar Stirling, waar we eerst het kasteel hebben bezocht. De toegangsweg de stad in, was weer lekker smal en met het drukke toeristische verkeer hadden we nu een uit de kluiten gewassen touringcar als tegenligger. Eerst zover mogelijk aan de kant, boomtakken knarsend over het dak, maar dat loste niets op. Dan achteruitrijden naar een ruimere bocht. Anja eruit, buschauffeur eruit, de rij auto's achter ons bewegen een stuk achteruit te gaan en opnieuw proberen. Ja hoor, op de centimeter! Gelukkig geen schade door de takken! Blijkt ook nog eens dat campers niet mogen parkeren op de kasteelparking. Toch nog een parkeerplek gevonden langs de straat en het grote kasteel uitgebreid bekeken. Ook weer een plek waar je lekker kunt ronddwalen, zowel buiten langs de muren als binnen door de diverse zalen. Voor de overnachting een groot parkeerterrein met speciale camperplaatsen uitgezocht. Volop ruimte, onverwacht rustig en een leuk restaurant ernaast. De volgende dag het Wallacemonument bezocht, een hoge toren met een 3-tal tentoonstellingzalen en een uitkijkplatform met een kroon. In 1861-1869 speciaal gemaakt om de Schotse held William Wallace te vereren. De toren ligt op een heuvel, die via een leuk wandelpad met mooie houtsculpturen (of met een shuttle-bus) kan worden bereikt. Om op het uitzichtplatform te komen is er een smalle wenteltrap van 246 treden. Wel de moeite waard, een geweldig uitzicht. Daarna besloten om door te rijden naar een camping bij Edinburgh om onze laatste dagen in Schotland door te brengen. Ook weer lekker om uitgebreid te kunnen douchen na al onze vrij kampeer nachten.
Donderdag Edinburgh ingegaan en eerst wat door de stad - de Royal Mile - geflaneerd en het kleine Childhood museum bezocht. Daarna besloten om naar Arthur's Seat te wandelen, een uitzichtpunt op een hoge rots in het Holyrood Park. Ondanks het slechte weer waren toch heel wat wandelaars op de been. De heenweg steil omhoog over een gravelpad en klauteren over gladde rotsen, terug over gras- en asfaltpaden door het mooie park, een leuke wandeling van 7km. En alleen op de laatste km van de terugweg de paraplu's nodig gehad. In een leuk oud restaurant, Toolbooth Tavern, weer lekker gegeten en daarna weer de bus terug opgezocht, Het plan was om vrijdag het kasteel te bezoeken. Ver van te voren kaarten gereserveerd - van andere toeristen hadden we gehoord dat het vaak superdruk is -, maar de storm Babet heeft roet in het eten gegooid. Vanwege de stormwaarschuwing (rood) blijft het kasteel dicht! Verder niet veel van de storm gemerkt en ook met de regen is het meegevallen. Nog even op zoek geweest naar Harry Potter namen op het Greyfriars Kirkyard en daarna het Nationaal Museum ingegaan. We waren niet de enigen, slecht weer, gratis toegang en vakantietijd, dus lekker druk. Wel een enorm groot museum met leuk en mooi ingerichte zalen waardoor het bezoek mooi gespreid wordt. Voor de middag habben we een high-tea gereserveerd bij Mimi's Bakehouse in Leith, een voorstadje. Weer een leuke busrit dwars door de stad en een uitgebreide en lekkere high-tea. Wat we niet opkonden, kregen we mee in een leuk kartonnen koffertje. En met de bus weer terug naar de camping. Het openbaar vervoer is hier super geregeld en eenvoudig met je betaalkaart. Per rit 2 pond met een dagmaximum van 5 pond, kunnen we in Nederland nog wat van leren!
Zaterdag dan poging twee voor het kasteel. Weer op pad in de regen, zo krijg je van de busrit weinig mee, alle ruiten beslagen. In Edinburgh was het goed te merken dat het weekend én herfstvakantie is. Overal lekker druk met toeristen, hele drommen door Highstreet en bij het kasteel, maar goed dat we ook voor vandaag hadden gereserveerd. Door de drukte viel het ons binnen het kasteel wat tegen, een mooi gerestaureerd kasteel met verschillende te bekijken gebouwen en zalen, vaak met een audiovisuele presentatie. Maar overal mensen en rijen, de Royal Palace hebben we maar overgeslagen, een wachtrij van Efteling afmeting in de herfstvakantie, daar hadden we geen zin in. We zijn de drukte in het oude centrum wat ontlopen door naar de nieuwe stad te gaan. Iets rustiger en ook veel mooie gebouwen. In één van die mooie gebouwen is het Scottish National Portrait Museum gevestigd. Mooi ingerichte zalen met portretten en bustes van bekende Schotten. In de loop van de middag werd het weer steeds beter en konden we zelfs in een zonnetje de Carlton Hill met het Nelson Monument en National Monument beklimmen. Weer een leuk panorama uitzicht over Edinburgh en het Holyrood Park met Arthur's Seat.
Vanochtend de camper weer reisvaardig gemaakt. Ivm met de zware stormvoorspelling had ik de fietsen van de fietsdragers gehaald en onder de camper gelegd. Wat extra werk maar het voorkomt een hoop geklapper snachts. Na een rit van 4 uur net aangekomen bij een pub in Sherburn-in-Elmet waar we de Sunday Roast konden meepakken. Nog even uitbuiken en dan morgen de 2e etappe naar Harwich. Dinsdag varen we met de ferry naar Hoek van Holland en is deze reis weer voorbij.
2023-10-15 - Tarbet
De volgende dag was het redelijk droog en zijn we toch maar weer aan een kleine wandeling begonnen. Via een waterval over een klein smal bergpad dat nu ook fungeerde als tijdelijk beek naar een gesloten lodge. Een mooie maar natte route! Bij de lodge kwamen we op een asfaltweg die we een stuk naar beneden moesten volgen. Bij de volgende afslag het bos weer in kwamen we 3 vrouwen tegen, die ook duidelijk een beetje naar de weg aan het zoeken waren. Dat bleken ook Nederlanders te zijn, dat praat wel zo makkelijk. Zij vonden het pad dat zij omhoog hadden genomen erg lastig en nat, waardoor je constant op je voeten moet letten en daardoor geen oog voor de omgeving hebt. We hadden het pad dat wij omhoog hadden gelopen nog vers in gedachten en die was inderdaad erg steil en nat. Rondkijken kan alleen als je even stilstaat. Tot onze opluchting was de weg verder omlaag naar ons idee redelijk breed en droog, waardoor de rest van de wandeling een fluitje van een cent was. We zijn nog wel benieuwd hoe het die 3 vrouwen verder vergaan is.
Van Kinlochleven doorgereden naar Glen Coe om de wandeling naar de Hidden Valley te doen. We hebben overnacht op één van de uitzichtpunten. sAvonds veel lawaai van langsrijdend vrachtverkeer, maar ook het geloei van koeien die blijkbaar vlak langs de camper liepen. De wandeling naar de Hidden Valley was prachtig en gelukkig voor ons grotendeels droog. Alleen bij een rivieroversteek hebben we een tijd staan te twijfelen. Eén van de te nemen passen was nogal groot naar een steen die onder water lag. Uiteindelijk besloten het toch te doen, een mooie stok voor Anja opgezocht voor een beter evenwicht. Ik via de stenen en Anja bij de grote pas vol steunend op de stok, die daardoor doormidden breekt en dus gewoon door het water, haar schoenen waren toch al zeiknat! Nog even een steil klimmetje en dan als beloning de Hidden Valley!. In de tijden van de clanoorlogen werd hier het vee van de in deze regio wonende clan verstopt. Op de terugweg blijkt er toch een drogere oversteekplaats te zijn, alleen wat meer klautervaardigheden nodig. De volgende dag via een mooie route langs de lochs richting Oban. Omdat in Oban de overnachtingsmogelijkheden schaars zijn, gekozen voor een parkeerplaats in het bos van Fearloch, geen verkeersgeluid en lekker donker. Vrijdag dan het plaatsje Oban verkent. Oban is de grootste stad aan de westkust van Schotland en vanouds de toegangspoort tot de Hebriden. Er staan dan ook veel mooie huizen, inmiddels vaak wel wat verloederd. Het icoon van Oban is de Toren van McCaig, een rijke industrieel, die het Colosseum wilde nabouwen. Helaas is de man te vroeg gestorven, waardoor alleen de ringmuur met vensters is gebouwd.
Na de tweede nacht op onze bosparking ook maar eens een wandeling gemaakt in het bos, de Ant Hills route. In inderdaad volop mierenheuvels, zoals wij dat op de Veluwe kennen. Zaterdag onze route langs de Lochs vervolgd, de omgeving blijft prachtig. Tussen twee Lochs in langs een kleine weg door de heuvels een slaapplek gevonden, een kleine open plek tussen de bomen. Stil en donker, snachts was het helder en hadden we een mooie blik op de Melkweg. Wel nog redelijk wat verkeer op dit smalle weggetje, blijkt een andere route naar Loch Goil wegens grondverschuivingen gesloten te zijn. Vanochtend eerst nog bij Loch Goil gaan kijken om daar koffie te drinken, helaas alles gesloten. Terug via onze slaapplek naar de grote(re) weg en op naar Loch Lomond. Ook onderweg weinig gelegenheid om koffie te drinken, alleen take-aways. Bij Loch Lomond aangekomen eerst een plek gezocht, waar we de camper kunnen legen. Bij Tarbet is een mooie parkeerplaats die in alles voorziet. Normaal ook een startpunt voor boottochtjes, maar ivm recente overstromingen is de aanlegsteiger verwijderd. We wilden nog een stukje langs het meer wandelen, maar helaas, die paden staan ook onder water. Straks weer een stukje verder, om een slaapplaats op te zoeken, die wat verder van de doorgaande weg afligt.
2023-10-10 - Kinlochleven
Na onze natte wandeling bij de Fairy Pools besloten om het eiland Skye vaarwel te zeggen. Eerst nog even de tanks legen bij de camping in Broadford en een koffie in een leuke koffietent daar, doorgereden naar Armadale op het schiereiland Slaet - ook weer een mooie weg! - om daar de ferry te nemen naar Mallaig. Lekker ongecompliceerd, van te voren online geboekt en op basis van je voornaam direct in de rij de ferry op. Een vaartochtje van 35 minuten en in Mallaig aangekomen nog een stukje doorgereden naar een overnachtingsplekje aan het Loch Morar. Een kleine plek, maar wel lekker rustig. Zondag in hevige regenbuien doorgereden naar Fort William. Onderweg bij Glenfinnan gestopt om het viaduct te bekijken. Was nog niet zo makkelijk, omdat door de regenbuien de parkeerterreinen bij het viaduct waren gesloten. Bij een kleine parkeerplaats een stuk verder langs de weg geparkeerd en in de regen 2km teruggelopen. Pas bij het bezoekerscentrum zagen we bordjes, waarop werd aangegeven, dat ook de treinen geannuleerd zijn, balen!. Nog wel even doorgelopen om het viaduct te bekijken en te fotograferen. Op de terugtocht naar de camper hoorden we alsnog het gefluit van de stoomtrein, blijkbaar is de trein alsnog gereden! In Fort William een overnachtingsplaats gevonden op het algemene parkeerterrein naast de Lidl. Overnachten is daar officieel toegestaan (5 pond per 24uur!). sMiddag werd het wat droger en konden we het plaatsje nog wat bekijken. In het stationnetje hoorden we van de mogelijkheid om in de ochtend alsnog kaarten voor de stoomtrein te kunnen kopen (blijkbaar worden s-ochtends de laatste 40 kaarten cash verkocht, belangstellenden mogen een rij vormen).
Wij de volgende ochtend om 08:00 naar het stationnetje en ja hoor als eersten in de rij! Tegen 09:30 liep de stoomtrein het station binnen en mochten we (inmiddels 15 personen) achter een personeelslid aan naar de hoofdconductrice, die vanuit een soort stookhok de kaartjes verkoopt. Verder een leuke treinreis door een mooi landschap en toevallig droog weer! Op de terugweg zelfs een zonnetje. Mooie uitzichten en zelfs wat herten gespot. De trein zit uiteraard behoorlijk vol - ongeveer 350 man - en velen zijn Harry Potter fan, sommigen zelfs uitgedost zoals de studenten in de films. In Mallaig hadden we 1,5uur pauze en hebben we bij een locaal restaurantje wat gegeten. Jaap heeft voor het eerst Haggis uitgeprobeerd, een vleesgerecht gemaakt van schapenhart, -long en -lever, vermaald met vet, havermout en ui. Wel lekker en voor herhaling vatbaar!
Vanochtend boodschappen gedaan, naar een plaats gereden waar we de tanks weer konden legen en vullen en verder richting het zuiden gereden. We zijn nu bij het kleine plaatsje Kinlochleven aan Loch Leven. Het heeft weer de hele dag weer geregend, afwachten maar of het morgen droog is.
Vanavond nog wat wezen eten in een locale pub (de enige die nog open was). Beperkte kaart, einde van het seizoen, de voorraadkast wordt leeggemaakt. Maar een hamburger en een chili con carne hadden ze nog wel. Anja was wel de laatste die daar rijst bij kreeg, die was toen ook op!
2023-10-06 - Fairy Pools
Voor de volgende nacht hebben we een parkeerplaats bij An Corran Beach uitgekozen. Volgens het boekje beschut tegen de wind door de hoge klifwand. De eerste nacht klopte dat wel, lekker rustig gestaan. Maar de tweede nacht kwam de wind blijkbaar uit een andere hoek, we hebben de hele nacht staan te schudden. Wel met mooi uitzicht op Staffin eiland. Onder ons de rotsplaten met (mogelijke) dinosaurus pootafdrukken, die bij eb vrij komt te liggen. De hele dag door dan ook genoeg bezoekers die komen kijken of ze de pootafdrukken kunnen vinden. Met genoeg fantasie zie je van alles. De plaat lijkt nog het meeste op een versteend modderveld waarin een kudde koeien heeft rond lopen stampen. Maandag naar het beginpunt van de Quiraing wandeling gereden. Een mooie tocht langs woeste kliffen, maar door de harde wind hebben we de tocht op de pas bij The Needle afgebroken, het lopen werd door de wind te onstabiel. Als troost op het parkeerterrein bij een koffie/food kar een hamburger gehaald. Leuk buiten in de rij te staan als het weer begint te regenen! Ook een sprintje naar de camper met twee losse hamburgers in je handen, valt niet mee! Dinsdag besloten om een dag en nacht op de camping in Staffin door te brengen. Dit was hard nodig om weer eens de was te kunnen doen en weer eens uitgebreid te douchen. Gelukkig konden we hier achter en rij bomen enigszins beschut staan. Daarna met de camper over het mooie single-lane traject rond de kop van het schiereiland Trotternish gereden, Even gestopt bij Duntulm Castle, niet veel te zien, maar toch bezocht door diverse toeristenbussen! Even verderop het Skye Museum of Island Life bezocht, een klein openluchtmuseum met 7 huisjes uit de tijd van de Crofters, een soort keuterboertjes, die een hard bestaan hadden. Daar vlakbij was een begraafplaats met het monument van Flora MacDonald, een jonge vrouw, die Bonnie Prince Charlie heeft helpen ontsnappen aan de Engelsen. In de ferryhaven Uig weer eens lekker uit eten geweest, voor mij Fish and Chips, Anja een geitenkaastaartje. allebei erg lekker. Een overnachtingsplekje gevonden vlak bij Dunvegan. De volgende dag het kasteel Dunvegan en bijbehorende tuin uitgebreid bekeken. Ook hier weer volop toerisme en regen. Een mooi kasteel, alleen de begane grond en souterrain (bediendenvertrekken) zijn te bezichtigen, de hogere verdiepingen worden nog bewoond door afstammelingen van de MacLoads. Vlakbij de Fairy Pools weer een plekje gevonden om te overnachten. Bij de start van de wandeling is een grote parkeerplaats, maar daar mag niet worden overnacht. Ons plekje ligt tussen bomen, dus van de wind hadden we niet veel last. De eerste avond al direct schaapjes om ons heen, erg leuk. Vandaag dan de wandeling gemaakt langs de Fairy Pools. Een mooie maar natte tocht. Het weer zit niet mee, regelmatig regenbuien en laaghangende bewolking. Het eerste deel van het pad was breed en goed te belopen langs de verschillende watervallen en zwempoeltjes. Daar wordt trouwens ook nu nog gebruik van gemaakt (brrrr). Maar hoe verder in het dal hoe smaller het pad, totdat we onze weg moesten zoeken door modder en zompige grasvelden. Onderweg wel verschillende groepjes reeën gezien, Anja zelfs een groepje van 6, liggend in de zompige wei onder ons. Uiteindelijk kwamen we weer op een iets beter pad richting de parkeerplaats. Zo zonder rustmogelijkheid 3 uur gewandeld, we waren wel toe aan koffie en lunch.
2023-09-30 - Rigg Viewpoint
Inmiddels al weer 5 dagen op het eiland Skye. Als eerste zijn we in regenbuien via Broadford het schiereiland Strathaird ingereden, een mooie single-lane weg die doodloopt bij het plaatsje Elgol. Halverwege een mooi plekje gevonden voor een overnachting. s-Middags werd het weer wat beter en hebben we een rondwandeling langs wat kleine dorpjes gemaakt. Vlakbij Elgol ook nog een tweetal herten gezien, die zich weinig van ons aantrokken. Leuk om te zien hoe ze vanuit stand over de hekken springen. De dag daarop een wandeling uit ons wandelboek gemaakt. Vanaf de parking in Kilmarie naar de Camasunary Bay, een mooie verlaten baai aan de Cuillin Sound. sNachts begon de wind al goed aan te trekken en heeft het hevig geregend. Ook de volgende dag bleef het regenen en waaien. In de buurt van Sligachan nog wel een leuke overnachtingsplaats gevonden, maar echt lekker slapen is het niet door de wind en het schudden van de camper. Bij het startpunt van de wandeling regende het nog steeds, een lekker bakje koffie zat er ook niet in, het cafe/restaurant ter plaatse was gesloten! Besloten om door te rijden naar Portree, de hoofdstad van het eiland. Een leuk, goed bezocht plaatsje met veel souvenirwinkels en cafeetjes. Voor de overnachting een plekje gezocht in de buurt van de volgende geplande wandeling, The Old Man of Storr. Gelukkig was het weer vandaag een stuk beter en hebben we een mooie wandeling kunnen maken. The Old Man of Storr zijn een verzameling vrijstaande grillig gevormde rotspieken, restanten van gestold magma. De goed onderhouden wandelpaden slingeren tussen de rotspieken door en geven mooie uitkijkjes over het ruige terrein. Tot aan de rotspieken is het ook een drukte van belang, goed weer en weekend, dus de Schotten trekken er massaal op uit. Na de rotspieken zijn we doorgelopen naar de top van de berg The Storr (716m) en dan ben je al snel de menigte kwijt. Helaas op de top in de wolken gezeten, pas op de terugweg kregen we weer zicht op de kustlijn. Wel weer een erg mooie wandeling. Nu staan we op een plekje bij het uitzichtpunt Rigg Viewpoint. Ook hier nog een drukte, veel dagjesmensen die het uitzicht komen bekijken en nu ook regelmatig campers die komen kijken of er nog plek is.
2023-09-25 - Eilean Donan Viewpoint
Afgelopen week zijn we langzaam van Oost- naar West Schotland gereden. Eerst langs een paar badplaatsen aan de Noordzee kust en dan via Fort George door naar Inverness. In Elgin nog de mooie ruïne van de kathedraal bekeken. Hier wordt met uitstallingen van gevonden brokstukken met steendecoraties benadrukt, hoe goed de steenhouwers in die tijd hun vak verstonden. Verder mooie stranden, leuke, best toeristische dorpjes en een mooi Fort.
In Inverness 2 dagen rondgewandeld in het leuke centrum, langs de rivier Ness en weer leuk uit eten geweest, Lekker Schots: paella! in een Spaans restaurant, waar we zonder reservering terecht konden. Inverness is behoorlijk druk en de restaurants kunnen zomaar geen plaats meer hebben. Daarna via de Great Glen met het Loch Ness en het Caladonian Canal naar het westen gereden. In Lewiston een kleine camperplaats gevonden, waar we onze vuilwatertank en toilet weer konden legen. Hier ook een kleine wandeling gemaakt naar de Divach Falls, een waterval van 40m. De volgende dag eerst een bezoek gebracht aan Urquhart Castle, een kasteelruïne aan de kust van Loch Ness. Mooi gelegen en deels gerestaureerd. Blijkbaar ook een geliefd uitje, want het was behoorlijk druk. We hadden ongeveer de laatste plek op het parkeerterrein! Fort Augustus is een klein toeristisch plaatsje op de plek waar vroeger ook een groot bewakingsfort stond. Nu nog druk bezocht door dagjesmensen voor oa het mooie sluizencomplex waarmee in een 5-tal etappen het hoogteverschil in het kanaal wordt overbrugd. Daarna een slaapplekje gezocht en gevonden bij Loch Garry, een erg mooi meer. Ook de weg daar naar toe was weer meer naar onze zin, door open heuvelgebied met uitzicht rondom. Bossen zijn leuk, maar je ziet niet zoveel! Vanochtend met een latte en een scone ontbeten in een cafeetje langs de weg. Weer eens wat anders dan onze dagelijkse bak muesli. Vandaag zijn we al vroeg gestopt bij het mooie uitzichtpunt op Eilean Donan Castle. Vanuit de camper hebben we dan ook een mooi uitzicht op het kasteel. Het uitzichtpunt wordt natuurlijk ook regelmatig bezocht door mensen die even een foto komen nemen. Dus de hele middag bedrijvigheid en leuk om te zien hoe iedereen min of meer dezelfde positie, gebukt tussen de liggers van het hek door, inneemt.
2023-09-18 - Huntly
Dinsdag vanuit Pitlochry via mooie bergwegen richting Braemar gereden. Vlak voor de pas bij het uitzichtspunt Devil's Elbow een wandeling gemaakt en overnacht, erg mooi! Woensdag door naar Braemar, een leuk toeristisch plaatsje met de ruïnes van kasteel Kindrochit. Het grotere Braemar Castle was helaas voor bezoek gesloten. Op aanraden van andere camperaars hebben we een rit gemaakt door het mooi dal van rivier Dee naar de Lynn of Dee, een rotsige versmalling in de rivier, de moeite waard! In Braemar was geen overnachtingsmogelijkheid, dus doorgereden naar Balmoral, waar op de parking van het koninklijke Balmoral Castle mag worden overnacht. Het kasteel zelf kan in deze periode niet worden bezocht, maar de tuinen gingen net deze donderdag open, zodat we het kasteel van dichtbij konden bewonderen en een leuke wandeling over het grondgebied langs verschillende herinneringspyramiden (meestal aan huwelijken van koninklijke hoogheden) hebben kunnen maken. Na de wandeling de camper weer rijvaardig gemaakt en op weg gegaan via het leuke plaatsje Ballater naar Loch Muick, een mooi meer tussen hoge wanden en het beginpunt van de Lochnagar wandeling. Omdat op veel plaatsen maar één nacht mag worden overnacht, eerst nog een stop gemaakt halverwege de rit naar Glen Muick net na het gehucht Aucholzie op een kleine open ruimte naast de weg. Vrijdagochtend doorgereden naar de parking bij Spittal of Glenmuick en al vroeg aan de wandeling begonnen. Een mooie tocht door een langzaam stijgend dal naar een zadel tussen twee toppen van het Lochnagar gebergte, dan steil klimmen over goed aangelegde rotspaden naar de bergkam, die vervolgens rond liep tot het hoogste punt 1156m. Mooie uitzichten op het meer Lochnagar onder de steile hellingen. De terugweg ging over een andere route door een smaller dal naar beneden met als laatste een vlak, nogal saai, stuk langs het Loch Muick. Bij elkaar ruim 20km met een hoogteverschil van 900m in 6,5 uur, onze eerste Munro! (In Schotland worden alle 282 bergen hoger dan 3000 voet een Munro genoemd, dus we kunnen nog even vooruit :) )
Zaterdag rustig aan gedaan en een stukje verder het dal van de Dee ingereden naar de Muir of Dinnet National Nature Reserve, waar op de parking mag worden overnacht. s-Avonds toch nog een korte wandeling gamaakt naar de Burn o'Vat, een in de laatste ijstijd door gletschers uitgesleten rotskom. Zondag een ochtendwandeling rond Loch Kinord, een afwisselende tocht met bossen, heidevelden en dan weer langs de oevers van het meer.
Vanochtend weer op pad gegaan, we zijn nu het NP Gairngorms helemaal uit maar rijden nog wel over smalle wegen door heuvelachtig gebied. Onderweg wat oudheidkundige vondsten bekeken, een stenencirkel en een terp waarop vroeger een houten kasteel heeft gestaan.
We zijn nu in Huntly waar we kunnen overnachten op de parking van een sportterrein. Vlak naast het Huntly Castle wat we uiteraard eerst hebben bekeken.
2023-09-11 - Pitlochry
Hawick (spreek uit: Hoik) is weer een leuk klein stadje om wat in rond te lopen. Het textiel museum geeft informatie over de textiel industrie en is gevestigd in een oud gebouw, waarvan een deel eerst een kasteeltoren was en later een voornaam hotel. Vanuit Hawick nog een stuk in The Borders rondgereden om Hermitage Castle te bezoeken, lekker afgelegen en mooi gerestaureerd. Nog een keer overnacht in Hawick en daarna doorgereden naar Melrose, waar we eerst de Melrose Abbey hebben bekeken. Melrose heeft geen overnachtingsmogelijkheden voor campers, dus dit keer de nacht doorgebracht op Scott's View, een uitzichtpunt met zicht op de vallei rond Melrose en de Eildon Hills. De volgende dag vanuit Melrose een wandeling gemaakt over de Eildon Hills, 3 heuvels van respectievelijk 422m, 371m en 404m hoog. Een mooie wandeling over de kale heuvels met rondom grandioos uitzicht. Na de wandeling besloten de Borders te verlaten en door te rijden naar Falkirk, om daar de toeristische attracties de Falkirk Wheel en de Kelpies te bekijken. De Falkirk Wheel is een scheepslift om vaartuigen van het ene kanaal naar een hoger liggend kanaal te tillen. Een mooie constructie die s-avonds kleurrijk wordt verlicht en waar op de parking kan worden overnacht. De Kelpies zijn twee 30m hoge beelden van paardenkoppen, die staan in een mooi aangelegd recreatiepark. De fietstocht daarnaartoe was al een belevenis, van de toeristinformatie een folder meegekregen waarin de fietsroute netjes is vermeld. Echter dan blijkt dat ze hier toch wat andere opvattingen hebben dan in Nederland: onderweg nauwelijks routebordjes, fietspaden die plotseling eindigen, en stukjes over smalle paadjes door de bossen. Maar ook mooie lange stukken langs de kanalen, waarover vroeger ijzererts en steenkool werden vervoerd. Nu alleen nog gebruikt door pleziervaart. Vlakbij Falkirk gaat zo'n kanaal door een tunnel van ruim 600 meter. Net toen we daar stonden te kijken, kwam een woonark langs die op het punt stond de tunnel in te varen. Als reactie op Anja's enthousiaste gezwaai werden we uitgenodigd om mee te varen door de tunnel. Leuk om te doen en ook leuk om zo'n smalle woonark van binnen te bekijken.
Vrijdag dan weer op pad gegaan naar Pitlochry. Hier hadden we al maanden geleden 3 nachten op een camping gereserveerd. Zaterdag vonden in Pitlochry de laatste Highland Games van dit seizoen plaats en dan zijn alle overnachtingsplaatsen al lang van te voren volgeboekt. De camping ligt 5km van de stad, dus zaterdag op tijd naar de bushalte, gelukkig redelijk op tijd en nog staanplaats genoeg. De Highland Games begonnen met een parade van doedelzakbandjes van het centrum naar het feestterrein. Dit terrein is vormgegeven als een atletiekbaan van 400m met een groot middenveld. Het publiek staat rondom het veld met ook een tribune waar je alles overzichtelijk kunt bekijken, wel alles vanaf grote afstand, een verrekijker is dan handig. Naast de 'heavy events' zoals boomstam werpen, kogel slingeren, hamer gooien, gewicht over een hoogtebalk gooien en touwtrekken, zijn er ook wedstrijden hardlopen, wielrennen, verspringen en hoogspringen. Daarnaast nog wedstrijden volksdansen en doedelzakspelen. Alle activiteiten vinden min of meer tegelijk plaats, dus alles lijkt door elkaar te lopen. Maar we hebben genoten van de sfeer en het enthousiaste publiek. Bij de lunch een tijdje zitten kletsen met een Schots stel uit The Borders, die al snel kwamen met een heupflesje whisky, onze eerste! De dag afgesloten in (alweer) een Indiaas restaurant, lekker!
Gisteren een wandeling gemaakt langs de rivier Tummel naar het stadje en terug. Leuke bospaden langs het water en onderweg veel buitensportactiviteit gezien: bungee jumpen vanaf een brug, zip-lines tussen de bomen en over de rivier, en bij een stroomversnelling kanoërs en sup-pers die daar heelhuids doorheen wilden komen
2023-09-03 - Hawick
Onze reis naar Schotland is begonnen! Dinsdag eerst een kort stukje naar Hoek van Holland en daar de ferry op. Erg gemakkelijk, bij het binnenrijden wordt je kenteken gelijk ingetikt en tegen de tijd dat je bij het loket komt, liggen de vaarbewijzen voor je klaar. Snel aan boord parkeren en een plekje in de lobby opzoeken Het weer was wat grijzig met een koude wind, dus we zijn binnen gebleven. Om de vaartijd (6:30) wat te doden, zijn we naar de boordbios geweest, MEG2, een film over reuzehaaien. Aangekomen in Harwich, direct doorgereden naar de Brickslayer Arms Inn in Littele Bentley, een cafe/hotel waar je met de camper op de parkeerplaats mag overnachten als je wat in het cafe gebruikt. Eenvoudig maar lekker gegeten. Woensdag de reis naar de Schotse grens begonnen, met halverwege een stop in het plaatsje Lincoln, een leuk oud plaatsje, gezellig centrum en kasteel met een lange vestingmuur. Donderdag dan de eerste stop in Schotland, een overnachting bij Carter Bar, een uitzichtpunt op de grens van Engeland en Schotland. We zijn aangekomen in de Schotse provincie The Borders, een grensstreek waar de strijd tussen de Engelsen en de Schotten regelmatig is opgelaaid. Het gebied is heuvelachtig met veel goudgele graanvelden, overal mooie uitzichten. In deze streek hebben 4 grote abdijen gestaan, waarvan de ruïnes nu als de toeristische trekkers gelden. Die van Jedburgh, Kelso en Dryburgh hebben we inmiddels bekeken, die van Melrose komt komende week nog. In Kelso was zaterdag een folk music festival waar we natuurlijk even zijn gaan kijken, eerst in een leuk kerkje en later op het stadsplein. Leuke meezingbare deuntjes door een folkband en een vioolorkest. Bij Dryburgh hebben we vandaag ook een wandeling langs de rivier The Tweed gemaakt, afwisselend door bos, over grasstroken en over een heuvelachtig traject. Vandaag aangekomen in Hawick, een wat grotere plaats, vooral bekend om de producten van cashmier wol. Voor ons een noodzakelijke stop om de wc en vuil water te kunnen lozen en vers water te tappen. Plekken waar dat kan, zijn er hier niet zoveel.