2013-08-01 - Pijnacker
We zijn weer terug in Nederland. Na 3 weken Trasimeno vonden we het wel even genoeg en zijn voor een reispauze terug naar Nederland gegaan.
2013-07-25 - Castiglione del Lago
Ja, we zitten hier nog steeds. Afgelopen week was hier het Trasimeno Blues festival. We hebben genoten van diverse bandjes in cafe's en in het kasteel. Leuke optredens met goede muziek. Tussendoor uitstapjes gemaakt met ons busje, op de fiets en per veerboot. Het eiland Polvese is het grootste eiland in het meer, maar onbewoond. Het eiland is een natuurgebied en er worden cursussen op natuurgebied gegeven. Met onze bus naar Paciano, een klein middeleeuws stadje en daar een rondwandeling gemaakt door de heuvels. Op de fiets naar Panicale, de laatste kilometer moesten we lopen, omdat het te steil werd. Weer een leuk ommuurd stadje met oude straatjes en een leuk plein en een mooi uitzicht over het meer.. 's-Avonds naar het kasteel om in de openlucht bios een Engels gesproken film te bekijken. Bij terugkomst op de camping bleken we live muziek te hebben, nog even met een aperol spritz op het terras gezeten.Vandaag weer met de bus erop uitgeweest, verschillende stadjes bekeken en weer op tijd terug op een wasje te draaien en een aperatiefje te nemen.
2013-07-15 - Castiglione del Lago
Het ontspannen hier lukt goed. De camping is rustig, het weer goed en een rustige landelijke omgeving met leuke oude dorpjes. Enkele dagen rustig aan gedaan,wel af en toe een uitstapje. Eerst natuurlijk het nabijgelegen dorp Castigliano del lago bekeken. Een leuk dorp met de oude kern geheel ommuurd op een verhoging. Aan de meerkant een groot fort met in het midden een terrasje waar we heerlijk hebben gezeten met een cappuccino en een pilsje. Dinsdag een fietstocht gemaakt om het meer (60km). Er ligt een fietsroute over akkerweggetjes en onverharde paden door het bos, afwisselend en goed te fietsen. In het plaatsje Partignano geluncht en wat rondgewandeld. Ook hier weer leuke oude straatjes en een muur rond de oude stad. Vrijdag hebben we het eilandje Isola Maggiore bezocht met de veerboot. Het eiland heeft nog maar 18 vaste bewoners. In vroegere dagen was het eiland relatief rijk door een goede visvangst en het maken van kanten kleedjes. Uit die tijd stammen meerdere kerken (5 kerken op een maximum aantal inwoners van 400!) en een klein kasteel. Het kasteeltje was officieel niet toegankelijk vanwege restauratiewerkzaamheden. Toch even langs de verbogen hekken en even over het terrein gewandeld en het kasteel bekeken. Wel spannend, maar de enigen die we tegenkwamen waren andere toeristen met hetzelfde idee.
Afgelopen zondag naar Perugia, de hoofdstad van Umbrië, op 40km afstand. Zondag was net de laatste dag van het Umbrië Jazz festival. Dat gaf een hele lekkere sfeer aan de stad. In de hele hoofdstraat waren muzikanten te horen met op twee pleinen aan de kopse kanten van die hoofdstraat de podia met grotere bands.
2013-07-07 - Castiglione del Lago
In Siena hebben we de voorbereidingen voor de Palio over ons heen laten komen. De palio is een paardenrace tussen de wijken van de stad. 10 van de 17 wijken mogen meedoen. In de dagen voor de palio wordt druk geoefend, het paard moet aan de drukte en de baan wennen, de jockey wordt uitgezocht en gecontracteerd en de vaandelzwaaiers trainen hun beste kunstjes. De wedstrijd wordt gereden op het centrale plein, waarop een ringvormige zandbaan is gelegd. De toeschouwers komen dan binnen de ring te staan. De winkels en woningen om het plein zijn omgetoverd in tribunes, waarvan de kaartjes al maanden van te voren zijn uitverkocht. Op de dag van de race (2/7) viel de drukte op het plein ons nog mee. We konden rustig rondlopen en van alles bekijken. We zijn ook de wijken ingegaan en hebben het zegenen van paard en jockey bij een van de wijken meegemaakt. Leuk om te zien dat het spectakel echt leeft bij de mensen, ontroering en emoties volop. Blijkbaar is het de gewoonte dat het paard onder doodse stilte voor de geestelijke wordt gebracht. Toen we nog doorpraten werd ons door een stel pubers ernstig verweten, ssst! Wij lachen toen even later bij één van hen de telefoon afging. Na de inzegening stonden bij veel mensen de tranen van ontroering in de ogen. Vervolgens in een optocht, luid zingend door de oude stad naar het plein, geweldig. Om half zeven zou de laatste toegang tot het middenplein dichtgaan, wij moesten eruit om de laatste bus naar de camping te pakken. Dat werd dus roeien tegen de stroom op, de meeste mensen kwamen nu pas via die toegang het plein op. Dat ging dus af en toe wel gepaard met wat duw en trekwerk, wel lachen, maar even later merkte ik dat er ook wat opzet in het spel was, portemonnee kwijt! In een barretje nog wat gedronken en genoten van de enthousiaste stemming die er heerst. TV met directe beelden van het plein en iedereen getooid in de vlag van zijn wijk. Behalve de palio hebben we natuurlijk ook de verschillende gebouwen in de stad bekeken en wat wandelingen in de omgeving van de camping gemaakt. Het wandelen wordt niet makkelijk gemaakt, de wegwijzing ontbreekt nogal eens en de paden zijn over het algemeen niet erg veel belopen en soms behoorlijk dichtgegroeid.
Vrijdag hebben we weer ingepakt en zijn wat rondgetoerd om de huishoudaccu weer wat op te laden. In het plaatsje Montereggioni was dit weekend een middeleeuws feest en dat wilden we wel meemaken. Geparkeerd op een camperparkeerplaats en het stadje ingetrokken, waar de voorbereidingen voor het feest al volop bezig waren. Het bleek wel dat wij met het Castle Fest in Lisse wel heel erg verwend zijn, het feest hier kan daar niet aan tippen. Het stadje is wel heel erg leuk voor zo'n feest. Erg klein en omringd door een hoge muur met zo'n 17 wachttorens. Na de eindshow met veel vuur en geluid naar ons busje en ondanks we alleen stonden, lekker geslapen.
Zaterdag op weg naar Umbrië. Over een mooie route, de 'Crete Senese', een golvend landschap met graanvelden - het Toscaanse landschap van de kalenders. De weg blijft voor het grootste deel bovenop de heuvels dus overal een mooi uitzicht. In de dalen vaak een meertje met bosgebied.
We hebben besloten eerst een aantal dagen aan het meer van Trasimeno te gaan staan, zodat we bij het uitbarsten van hoogseizoen (augustus) we de bergen inkunnen. We staan nu op een camping Listro bij Castellione del Lago, een plekje onder de bomen en een 100 meter van het meer.
2013-06-30 - Sovicille
Donderdag zijn we nog een keer naar Rome gegaan, nu om wat te wandelen door het oude centrum. Nog wat opgravingsplekken bekeken; het Forum van Augustus, het Forum van Cesear, het Forum en markten van Traianus. Op het Navonaplein weer genoten van de straatartiesten en langs de winkelstraten weer terug naar de Piazza del Popolo. Daar bleken net de generale repetities voor een muzikale show bezig te zijn. Konden we weer Eros Ramazotti bewonderen en daarnaast nog enkele andere Italiaanse artiesten. Versleten weer terug naar de camping.
Vrijdag was voor ons een garagedag. Omdat de auto niet meer zo best optrok hadden we besloten langs een VW garage te gaan. Al snel bleek dat we de verkeerde VW garage hadden, onze bus valt onder VW Commerciale. Snel werd een garage voor ons opgezocht, die op de route naar Siena lag. Daar aangekomen duurde het even voor een diagnose kon worden gesteld, na een proefrit wisten ze wat er aan de hand was. De turbo inlaat bleek te zijn verschoven waardoor de turbo niet meer functioneerde. Dit euvel werd na de lunch verholpen, de auto trekt weer als vanouds. Alleen bleek nu dat de acculader niet goed werkt. Doorverwezen naar een andere garage, waar de acculader werd uitgebouwd en de kapotte component werd vervangen. Om 18:00 konden we weer verder. Toch blij dat beide garages de verschillende problemen hebben weten te repareren. Voor hetzelfde geld had de auto pas na het weekend gerepareerd kunnen worden. Bij Siena doorgereden naar camping Montagnola in Sovicille. Een leuke, rustige camping in de heuvels op 14km van Siena. Vanaf de camping rijdt een bus naar Siena.
Zaterdag en zondag rustig aan gedaan, in de zon gelegen, wat gewandeld en ons ingelezen in Siena en Umbrië.
2013-06-26 - Rome
Zondag zijn we naar het Vaticaan gegaan om mee te maken dat de Paus de zegen uitspreekt over de menigte. Wij ruim een uur van te voren op het plein om een goed plekje te zoeken. In de boeken stond aangegeven bij welk raam en balkon de paus verschijnt. Helaas heeft de nieuwe Paus blijkbaar ook nieuwe gebruiken, want plots werd uit een raam aan de zijkant van het plein een wandkleed gehangen, het publiek enthousiast klappen en juichen en een kwartslag gedraaid, en ja hoor, daar verscheen hij, stonden we nog achteraan. Gelukkig wordt zijn preek ook via twee grote beeldschermen getoond, zodat we niets hebben moeten missen. Na de zegening zijn we eerst het naastgelegen Castello gaan bekijken, de rij voor de St. Pieter was ons te lang. Aan het eind van de middag zijn we wel de basiliek ingegaan, een geweldig grote oppervlakte, en alles even mooi. Omdat je dat eigenlijk wel verwacht van de St. Pieter, maakte het op ons toch minder indruk dan een mooi bewerkt plafond in een onbekend kerkje. De koepel van de St. Pieter kan ook worden bezocht – tegen betaling -. Ruim 550 treden maar als beloning een kijkje van bovenaf in de basiliek en schitterende uitzichten over Rome.
Voor maandag was een openbaar vervoer staking aangekondigd, dus wij op de fiets naar Rome en een aantal monumenten, pleinen en straten van de oude stad bekeken: de Spaanse Trappen, het Colosseum, de Trevifontein en het Piazza Navona, waar we nog even heen zitten luisteren naar een groepje toeristen dat gospelliedjes zong totdat ze door een agente werden weggestuurd. Veel straten en pleinen zijn wandelgebied en zijn dan gezellig druk met toeristen, verkopers, kunstenaars en artiesten. Zo langzamerhand merken we dat we een beetje overvoerd raken, we gaan wennen aan de hoeveelheid moois en vinden niet gauw meer iets spectaculair.
2013-06-22 - Rome
Na de rust op de kampeerboerderij, weer de volle drukte in, op naar Rome. Een grote camping met helaas wat kleine plaatsen. Wel met zwembad, goed sanitair met klassieke muziek (gaat overigens wel vervelen na een paar dagen). Het weer is nu stralend, dus lekker Rome in met 30 graden op je bol. Het treinstation is 400 meter van de camping en het treintje brengt je in 12 minuten in Rome. Openbaar vervoer is hier goedkoop, voor 1,5 euro kun je 100 minuten overstappen. De eerste twee dagen hebben we het Collosseum en Romeins Forum bezocht. Kolossaal en indrukwekkend, vooral om te zien hoe onder de vloer van het Colosseum vertrekken, gangen en installaties waren om de strijders en wilde dieren naar boven te krijgen. Naast het Romeinse Forum was een heuvelgebied met resten van villas en paleizen van de eerste keizers, we hebben uren rondgedwaald.
We waren al gewaarschuwd dat de trein alleen op afroep bij het station van de camping stopt. Wij dus tijdig op allerlei knoppen drukken, rijden we toch het station voorbij. Op het volgende station de trein terug gepakt. Toen die ook niet wilde stoppen, hadden we pas in de gaten dat je ook nog even op moet letten of je een 'urban' of 'extra' trein te pakken hebt. De 3e poging had dus wel succes :). Vrijdag overdag rustig aangedaan, lekker bij het zwembad gelegen met een cocktail. Tegen een uur of 2 opgestapt, gelunched en weer naar Rome voor het concert van Eros Ramazotti. We hadden daar in Nederland al kaarten voor gereserveerd. Die kaarten moesten we nog wel bij de kassa ophalen. Dat had voor ons wel het voordeel dat we de buitenhekken al doormochten om naar de kassa's te kunnen.Wel met de mededeling dat we daarna weer naar buiten moesten, waar inmiddels een kleine 1000 man al in de volle zon in de rij stond. We besloten dan maar ook binnen te blijven en stilletjes in een schaduw hoekje te gaan zitten. Die taktiek lukte, we werden door niemand lastig gevallen. Toen de buitenhekken opengingen hebben we ons rustig bij de binnenstormende meute gevoegd. Na nog een klein uurtje voor een volgend hek te hebben gestaan, mochten we het veld op, we stonden/zaten zo'n 3 meter voor het podium. We waren voorbereid op een lange zit, dus we hadden zitmatjes, eten, water en paraplu's (tegen de zon) bij ons. Dat was ook hard nodig, de zon brandde er lekker op los. Gelukkig kwamen er af en toe ook waterverkopers langs. De sfeer was al direct heel goed en er werd al driftig ingezongen. De jongelui om ons heen kenden de songs blijkbaar allemaal uit het hoofd. De avond werd geopend door een DJ en met een half uur vertraging barstte de show los. Het blijft leuk om te zien hoe enthousiast de mensen om je heen met de muziek meedoen. Na ruim 2,5 uur werd de show beëindigd en mochten we het veld verlaten, we konden haast niet meer op de benen staan. We zouden met de nachtbus teruggaan naar de camping, maar die kwam niet opdagen, uiteindelijk toch maar een taxi gepakt en lagen we om half vier uitgeteld in bed. Vandaag hebben we alleen maar wat boodschappen gedaan en wat liggen bijkomen.
2013-06-16 - Pitigliano
We zijn heel erg blij met deze camping. De rust, het vennetje, de omgeving, het mooie weer en we hebben nu de tijd genomen om er van te genieten. Niet alleen plaatsjes bekijken, maar ook gewoon op de camping bij het vennetje relaxen.
Donderdag hebben we een wandeling gemaakt over een andere Via Cava bij Pitigliano. De lange smalle en diepe paden blijven leuk om over te wandelen. De bewegwijzerde paden zijn bedoeld om heen en terug te lopen. Daar houden we niet zo van en hebben er een rondwandeling van gemaakt. Op de kaart was te zien dat we na het bewegwijzerde deel via landbouwwegen bij een niet gemarkeerde Via Cava konden komen. Die hebben we gevonden, je kon wel goed merken dat die niet erg onderhouden werd, af en toe behoorlijk wat klauterwerk over ingestorte stukken. Daarna naar een waterval gewandeld. Die viel een beetje tegen, was alleen maar een dam in de rivier. Van de waterval liep een pad naar Pitigliano, de VVV had gezegd dat dat pad was afgesloten vanwege instortingen en een gevaarlijke brug. We zijn inmiddels gewend dat de Italianen wat overdrijven, dus toch het pad bewandeld. Met het 'gevaarlijke' bruggetje was niets aan de hand, er was alleen een boom tegenaan gevallen. We merkten al snel dat het pad niet veel werd belopen, het was behoorlijk dichtgegroeid met brandnetels. Lekker met je blote benen en tevas. Uiteindelijk kwamen we bij het ingestorte gedeelte. Na wat klauterwerk en afbrokkelende weg – Anja als vanouds bij een klimweekend weer onder de blauwe plekken en schaafwonden - moesten we toegeven dat het inderdaad niet te doen was en zijn we teruggekeerd – lekker weer door die brandnetels.
Vrijdag met het busje op pad naar het plaatsjes Sovana en Vitozza. Sovano is een leuk oud dorpje, maar vooral bekend door de Etruskische grafmonumenten die in de omgeving zijn gevonden. Vitozza is een verlaten dorp met enkele ruïnes van kastelen en een kerk, maar vooral leuk door de grotwoningen. In de tufsteen uitgehouwen ruimtes, die gebruikt werden als stal, opslagruimte en als woningen. Er zijn zo'n 200 grotten, waarvan 60 genummerd en beschreven. Wij bleven het interessant vinden om de grotten in te gaan, vooral als je meerdere kamers en verdiepingen kon herkennen.
Vanochtend hebben we Sorano bezocht, ook een middeleeuws stadje op een tufsteenformatie. Nu met een groot kasteel, waarin we een rondleiding hebben gekregen. De verdedigingsbastions zijn hier in de tufsteen gehakt met over 4 etages gangen met schietgaten. Het stadje heeft weer leuke kronkelige trapstraatjes. Aan de buitenzijde zijn veel huizen verlaten en ingestort na een grondverschuiving enkele jaren geleden. Vanmiddag weer net gedaan of we vakantie hebben en luierend aan het vennetje gelegen.
2013-06-12 - Pitigliano
Wij zijn een paar dagen in Ortobello gebleven. Een dagje strand en nog wat fietstochten naar Porto Santo Stefano en een rondje Ortobello en het WWF park. Dit lijkt haast vakantie. Het park ligt op de natuurlijke dam tussen het vaste land en het eiland Monte Argentario en bestaat uit strand, duinen, naaldbossen en dan de lagune. Al fietsend door het bos wat herten gespot en ook nog een tijd op het strand gelegen. Hier kom je nauwelijks mensen tegen, op het strand waren nog twee anderen en er kwamen nog een paar wandelaars langs.
Zaterdag zijn we weer doorgereisd naar Saturnia, één van de oudste stadjes van Italië en vooral bekend om de warmwaterbaden (zwavel). Daar konden we terecht op een camperplaats met douche en toilet en met een gratis shuttlebus naar de publieke baden. Het water loopt via kalksteenterrassen naar beneden en heeft een temperatuur van 37 graden, erg lekker, maar je houdt er wel een luchtje aan over. Het was weekend en gezellig druk, een leuke sfeer met picknickende en badderende Italianen. In Manciano, een stadje in de buurt, was dit weekend een streetband festival. 4 streetbands, die elkaar afwisselden. 's-ochtends met een parade en laat in de middag op een podium.
Twee van de groepen bestonden geheel uit jonge vrouwen, die er een leuk feestje van maakten.
Maandag zijn we nog een keer naar de baden gegaan en hebben daar ontbeten,en s-middag een camping opgezocht bij het plaatsje Pitigliano. De camping is een boerderijcamping met veel ruimte. We denken dat het hier ons wel gaat bevallen. Lekkere kersen uit de boomgaard en voor als het echt heet wordt, een leuk vennetje om in te zwemmen. Helaas begon het weer te regenen en was het s-avonds te koud om buiten te blijven. Dinsdag zijn we op de fiets naar Pitigliano gegaan. Pitigliano is gebouwd op een tufstenenrotsparij. Bij een bocht in de weg torent het stadje dan ineens boven je uit. Deze omgeving was al bewoond ten tijde van de Etrusken en daar zijn dan ook veel sporen van te vinden. Onder andere enkele oude wegen die in de tufsteen zijn uitgehakt. Leuke smalle, steile met mos begroeide paden. De rotsmuren zijn soms wel 20 meter hoog en op veel plaatsen zijn kamers in de rotsen uitgehakt. We hebben de fiets bij het beginpunt van zo'n pad geparkeerd en zijn via die paden het stadje binnengegaan. Ook weer een erg leuke oude stad, met vele smalle straatjes en kleine pleintjes. Het stadje is verder vooral bekend om het Joodse ghetto, een groot stuk daarvan is nu een Joods museum.
Vandaag weer een wasdag. Gelukkig bleef het vandaag droog en warm, dus inmiddels is alles droog en opgevouwen. Vanmiddag hebben we even bij het vennetje gelegen, het uitzicht en de omgeving blijven prachtig, golvende heuvels, alle tinten groen, kukelende hanen en getingel van de schapenbellen.
2013-06-05 - Orbetello
De afgelopen week zijn we gaan wandelen in het nationale park van de Maremma. In het park zijn verschillende wandelingen uitgezet en je kan het park aan twee kanten in. In het noorden werden we met een shuttlebus naar het startpunt van de wandelingen gebracht. De wandelingen vielen qua tijdsduur mee, dus we hebben maar een aantal wandelingen aan elkaar geknoopt. Bij het laatste stuk kwamen we langs de ruïnes van een klooster, erg mooi gelegen en voorzien van duidelijke beschrijvingen. Op de terugweg zijn we verkeerd gelopen, waardoor we bij toeval weer bij het parkeerterrein, waar ons busje stond, uitkwamen. We hoefden daardoor niet te wachten op de shuttlebus. In het zuiden van het park hebben we ook verschillende wandelingen aan elkaar geknoopt. We hadden lekker weer, maar het wandelpad beviel ons niet zo, te veel breed pad langs een verroest hek. Ook het eindpunt van de wandeling, een grot, was nogal magertjes. Alles bijelkaar vonden we de wandelingen in dit park niet geweldig, we hebben het in de Apuaanse Alpen meer naar onze zin gehad. De camping ligt in mooie naaldboombossen, zo'n 600 meter van het strand. Het was erg rustig, pas in het weekend liep het wat voller. Op zondag zijn we verkast naar Camping Village Orbetello. Hier is een eilandje met dammen aan het vasteland vastgemaakt. De dammen staan vol met bossen (en campings). Het strand is 100 meter verder. Het weer is ook een stuk verbeterd, vandaag zelfs onze eerste stranddag in 8 weken tijd. Het seizoen begint nu langzaam op gang te komen. De campings leggen de laatste hand aan de sanitaire voorzieningen, en de animatieteams zijn met hun werk begonnen. Dat betekent hier dus dat het enige open sanitairblok zo'n 500 meter verderop ligt en wij dus regelmatig de fiets pakken om een sanitaire stop te maken. Afgelopen nacht hield ik mijn hart dan ook vast toen Anja op de fiets even naar het toilet ging. Gelukkig is ze niet verdwaald :).
Het animatieteam verzorgt elke avond een uurtje vermaak voor de kinderen. De eerste avond zijn we even wezen kijken en binnen de kortste keren werden we uitgenodigd om mee te doen aan een soort vogeltjesdans. Gelukkig vroeg niemand welke kinderen van ons zijn.
Gisteren zijn we op de fiets naar Port Ercole gereden en bij de VVV een kaart en informatie gehaald. Ik kreeg gelijk gratis kaartjes mee om een fort te bekijken. Het fort zou om 16:00 open gaan, maar helaas geen beweging te zien. Er was ook nog een Italiaans en een Duits stel die naar binnen wilden. De Italiaan heeft een hoop heisa gemaakt om de aandacht van iemand te trekken. Na het drukken op de juiste bel, verscheen een man aan het het hek. Hij wilde niemand toelaten, het fort was privé gebied. Toen de man in de gaten had, dat ik het VVV kaartje in mijn handen had, liet hij ons wel, maar de anderen niet toe. De Italiaanse toerist natuurlijk weer een hoop stampei maken. Maar de man hield voet bij stuk. Geen kaartje, geen toegang. Wij kregen een keurige maar korte rondleiding. De meeste delen waren echt privé en dus niet toegankelijk. Alles bijelkaar wel weer een aparte ervaring.
Het dagje zon en strand is goed bevallen, de weersverwachtingen zijn goed, dus we blijven hier nog wel een paar dagen.
2013-05-28 - Principina al Mare
Even een tussendoortje kust gedaan, niet vanwege het betere weer, maar omdat de camping goedkoper is en betere wasgelegenheid heeft. Vroeg op voor de was, doet de machine het niet. Anja wist er wel raad mee – een flinke trap doet wonderen. Na nog wat gedoe met de droger, kunnen we er weer fris tegenaan. Op zondag weer terug naar Volterra om een feest mee te maken: 'Ut armentur ballistari', een wedstrijd kruisboogschieten tussen de verschillende wijken van de stad. Alle deelnemers en begeleiders zijn in middeleeuwse klederdracht. Het gaat er officieel aan toe, compleet met muziekbands, officiële aankondigingen en demonstraties vaandelzwaaien. Er stond veel wind, dus die vaandelzwaaiers hadden het knap moeilijk. In de zon staand was het goed uit te houden, maar om een paar leuke plaatjes te schieten, moest Anja in de schaduw gaan staan. Na een paar uurtjes was ze dan ook volledig versteend. Gelukkig is dat in een restaurantje met lekker eten en een wijntje weer bijgetrokken.
Gisteren zijn we doorgereden naar Principina a Mare, een plaatsje vlak boven het nationale park van Maremma. De rit was weer erg mooi, wel erg smalle en slechte weggetjes. Voor een deel wist zelfs de tomtom geen raad, pas na een 10 kilometer werd de draad weer opgepakt. De bedoeling was om vandaag te gaan wandelen, maar helaas, we werden wakker met regen. Dus maar weer rustig wachten tot het droog is en straks een stukje fietsen – we hebben overigens nog nooit de regenliedjes uit Rabbit Hill zo vaak gezongen als in de laatste paar weken!
2013-05-23 - Volterra
Na Florence op weg gegaan naar San Gimignano, een klein plaatsje dat bekend is door zijn vele torens. Met het bouwen van hoge torens lieten de rijke inwoners hun rijkdom en macht zien. Van de oorspronkelijke 70 torens zijn er nog 15 over. Bij binnenkomst van de plaats werden we 'opgevangen' door een man op een scooter met een gele hes aan met het opschrift 'Area de Sosta Camper'. Dus voorafgegaan door deze escorte op naar de camperplek. Anja kreeg al wuifneigingen. De camperplek is mooi gelegen en voorzien van elektra en sanitair en met gratis transport naar het stadje. Na 2 dagen zijn we doorgereden naar Volterra. Onderweg nog Colle di Val D'Elsa aangedaan. Ook een leuk plaatsje met een mooie toegangspoort. Op de camping in Volterra hadden we het eerst weer zon, dus we hebben de middag maar weer eens zonnebadend doorgebracht. Dat was wel nodig, we beginnen al te twijfelen of het hier nog wel zomer wordt. Aan het eind van de dag een wandeling rond de camping gemaakt. De camping ligt 1km buiten Volterra net naast de kliffen. Mooie steile wanden en een subliem uitzicht over de groene valleien. Hier geen druivenplantages en olijfgaarden, maar voornamelijk grasweiden.En als extraatje een stuk stadsmuur uit de Etruskische tijd (300 VC). Vandaag Volterra bezichtigd. Weer een leuk plaatsje om doorheen te lopen, oude bronnen, smalle straatjes en veel mooie herenhuizen (palezzo's). Palazzo Vitti hebben we van binnen bekeken. Deze familie is rijk geworden met de bewerking van albast en de handel in albasten kunstvoorwerpen en heeft ook veel invloed gehad in het verre oosten. Veel van het interieur heeft dan ook een oosterse oorsprong (China, Japan, Nepal, India).
2013-05-19 - Barbarino Val d'Elsa
Na een dagje rust, weer een dag in Florence rondgelopen en veel gebouwen en straatjes bekeken. Bij de 'Cenacolo di Santa Apollonia' dacht Anja dat het een kliniek was, waar oudere vrouwen met kinderwensen worden geholpen. Toen ze bij het langslopen werd aangesproken om binnen te komen, kreeg ze dan ook de schik van haar leven. "Ik heb niets besproken", zei ze vlug. Gelukkig was het alleen maar een soort kerkje waar een levensgrote muurschildering van het het laatste avondmaal was te zien. Het was vlak voor sluitingstijd en de bewaker gaf alleen maar aan dat we nog even naar binnen mochten. Wel erg mooi om te zien. Op het San Marcoplein nog een ijsje gegeten en daarna weer teruggewandeld naar de camping. Het weer blijft wisselvallig. Veel regenbuien, waardoor alles op de camping doornat en zompig wordt. Als de zon even doorkomt, is het gelijk bloedheet.
Daarna zijn we een dagje gaan toeren in de Chianti. Een leuke heuvelachtige streek met veel wijnbouw en loijfbomen. De castello's zijn groot en veel bieden ook onderdak aan (agriturismo's). De wegen zijn smal en steil, wat het rijden natuurlijk weer erg leuk maakt. In Barbarino Val d'Elsa een leuke familiecamping gevonden. Weer heerlijk rustig en goed en schoon sanitair. Een korte wandeling in de omgeving gemaakt en het plaatsje bekeken. De meeste plaatsjes liggen boven op een heuvel en hebben een middeleeuwse kern. Smalle straatjes en doorgangetjes, erg leuk om doorheen te lopen. Langs de hoofdstraat weden we verrast met een rallye van oude racewagens. Veel Italianen picknickten met wijn en hapjes langs het traject. Na een nacht met regen, genieten we nu van de zon, Anja met spijkerboek en skipull. Als de zon even weg is, wordt het behoorlijk koud.
2013-05-14 - Florence
De verhuizing naar camping Michelangelo ging weer niet zonder problemen. We waren in Fiesole al gewaarschuwd, dat op zondag de Giro d'Italia door Fiesole zou komen, waardoor s-middags de weg naar Florence afgezet zou zijn. Wij dus op tijd weg, om voor de middag in Florence te zijn. Komen we daar aan, blijkt het eindpunt van de etappe net naast de camping te liggen, waardoor de camping niet bereikbaar was. Wij nog wat proberen om te rijden, maar dat mocht niet baten. De wegafzetting zou wel tot 19:00 kunnen duren. Parkeren in de stad was ook geen optie, erg druk, dus we besloten om maar een mooie route in de omgeving te gaan rijden en 's-avonds terug te keren.
De gekozen route was inderdaad prachtig, smalle bochtige wegen door de heuvels. We vonden het wel gek dat er zoveel huizen versierd waren met roze balonnen. We hadden al eerder begrepen, dat dat werd gedaan, als er een meisje is geboren. Hier werden dan wel veel meisjes geboren. Totdat we door dorpjes kwamen, waar hele straten waren versierd. Ja hoor, we hadden het voor elkaar. We reden precies de route van de Giro. Op een gegeven moment waren zelfs alle zijstraten afgesloten. Op een mooi punt in een bos op een heuvel hebben we de bus maar geparkeerd en zijn ernaast gaan zitten met stoelen en tafel om onder het genot van een drankje en een hapje de ontwikkelingen maar aan te zien. En ja hoor, na verloop van tijd een hele massa geluids- en reclamewagens, die erg enthousiast reageerden op het gezwaai en aanmoedigingen van Anja. Na een half uurtje begon het jammer genoeg te regenen en kwam er niet veel meer voorbij. We hebben het verloop maar verder in de bus afgewacht. Na wat losse motoragenten kwam daar ineens de kopgroep van 3 man voorbij. Wij de bus weer uit en aanmoedigen onder de paraplu. De renners waren kompleet verzopen en er kon geen lachje meer af. Ook de begeleidende auto's waren het blijkbaar zat en reageerden niet meer. Erg sneu allemaal.
's-Avonds konden we gelukkig de camping op. De camping ligt mooi, maar is druk bezocht door vooral groepen jongeren (schoolreisjes), wat een hoop drukte geeft bij het restaurant. Best gezellig maar vooral het sanitair heeft er onder te lijden. De eerste indrukken van Florence zijn goed. De stad doet gezellig aan. Gisteren hebben we vooral het deel van Florence bezocht dat aan dezelfde kant van de Arno ligt als de camping. Alles is lopend bereikbaar. Eerst van het uitzicht genoten op het Piazza de Michelangelo, een plein dat een mooi uitzicht geeft op Florence. In de tuinen van Boboli lekker genoten van de zon en de lunch. In de bijbehorende paleizen het kostuummuseum bekeken. Behalve de kostuums waren ook de zalen met prachtig gedecoreerde plafonds, ramen en deuren de moeite waard. Als afsluiting over de Ponte Vecchio gewandeld. Deze brug is bebouwd met winkeltjes. Alleen juwelierswinkels mogen zich er vestigen. Via steile trapstraten weer terug naar de camping.
2013-05-11 - Fiesole
Afgelopen week hebben we weer een uitstapje naar de bergen gemaakt., de Apuaanse Alpen. Eerst het stadje Barga bezocht, een leuk klein plaatsje, dat zijn middeleeuwse sfeer goed heeft bewaard. Onderweg nog een mooie middeleeuwse boogbrug bekeken en s-middags een grottencomplex bezocht – Grotto di Vento. Het te bezoeken deel was +/- 4km, 2 uur ondergronds met een gids en Nederlandse tekst op een audiosysteem. Aan het eind van de middag doorgereden naar Castelnuovo di Garfagnana, lekker op een terrasje een wit wijntje genomen met allerlei hapjes van het huis en de nacht doorgebracht op de camperplaats daar.
De dag erna zijn we in de bergen gaan wandelen. Een tocht van 5 uur naar een natuurlijke brug. De brug was vanuit het startpunt, het dorpje Fornovolasco, al te zien. We kozen voor het directe pad naar boven. Die bleek inderdaad behoorlijk steil te lopen. Wel erg mooi door het bos en aan het eind werden we toch nog verrast door het zicht op de brug. In de eerste instantie dachten we dat iemand een blauwe tent had opgezet, maar het bleek de blauwe lucht te zijn, die we door het gat zagen. Onder de brug gelunchd, na een half uurtje begon de lucht helemaal dicht te trekken en kwamen de wolkenflarden onder de brug door. De terugtocht zouden we met een boogje doen ( minder steil). We begonnen met een paadje over de graat, lekker luchtig en ondanks het wolkendek toch een prachtig uitzicht. Op een gegeven moment zagen we wel een bordje met 'gevaarlijk pad', maar liepen vrolijk verder. Het werd wat meer klauteren, wat we op zich wel eg leuk vinden. Daarna moesten sommige stukken met behulp van een staalkabel worden afgeklommen, wat al wat spannender was. Vervolgens ging de route met staalkabel loodrecht naar beneden, zonder goed klimmateriaal zou dit onverantwoordelijk zijn. We zijn dan ook een stuk teruggelopen en teruggekeerd naar het normale pad. De tweede helft van de route werden we getracteerd op een forse regenbui, zodat we lekker nat beneden kwamen. Deze avonturen vonden we weer even genoeg en zijn teruggereden naar camping Belsito om alles weer schoon en droog te maken.. Gisteren zijn we aangekomen op Camping Village Panoramico in Fiesole, een dorpje dat boven Florence ligt. De camping zou een geweldig uitzicht hebben op Florence. Op zich klopt dat voor het terras van het restaurant, helaas liggen de kampeerplaatsen wat lager en onder de bomen, zodat het uitzicht nul komma nul is en de zon de plaats nauwelijks kan bereiken. Het dorpje heeft een archeologische vindplaats uit de Etruskische en Romaanse tijd en die zijn we vandaag gaan bekijken. Twee nachten hier zijn dan ook wel genoeg. Morgen gaan we naar een camping dichter bij Florence, camping Michelangelo.
2013-05-06 - Montecatini Alto
De camping is inderdaad heerlijk om te vertoeven, goed uitzicht, zwembad, leuk stadje dichtbij. We hebben er dan ook maar een rustpauze van gemaakt. Wat gewandeld, hardgelopen, Tai Chi, gezwommen en in de zon gelegen. In Montcatini Terme hebben we nog één van oudste termen bezocht. Heel mooi ingericht, veel zuilen, mooie plafonds en vloeren. Het termenaanbod bestaat volgens ons alleen uit het drinken van mineraalwater. Moet erg goed zijn voor de gezondheid, maar Anja ging bijna over haar nek, het smaakte een beetje naar de yakboterthee uit Tibet.
Zondag zou er een feest zijn in het dorp, en dat wilden we wel meemaken. Helaas, op zondag regende het en ging het feest niet door. Wel nog lekker gegeten. Een locale pizzabodem: schacciata, Anja met champignons en pittige gorgonzola en ik met spek uit Colonnata (die speciale gerijpt in marmeren vaten, erg lekker).
Vandaag zijn we met het busje naar Pistoia gereden, een wat kleiner en minder bezocht stadje tussen Lucca en Florence in. Wij vonden dit stadje erg fijn overkomen, het oude centrum is compact, levendig en overzichtelijk. De vele kerken en oude palazzos worden regelmatig afgewisseld met publieke diensten en winkeltjes die ook zijn gevestigd in oude panden – die daardoor dus ook van binnen kunnen worden bekeken. Vaak levert het zomaar een openstaande deur of portaal inlopen mooie plaatjes op van geschilderde plafonds, mooie trappen en binnenpleintjes.
Op de terugweg zouden we nog even een supermarkt aandoen, maar zoals gewoonlijk als je wat nodig hent, kom je niets tegen. Na een voorbarige stop bij wat een gokpaleis bleek (ook mensen met boodschappentassen?) uiteindelijk in een naburig plaatsje een Coop gevonden en wat voor het avondeten gekocht.
2013-05-01 - Montecatini Alto
Afgelopen week hebben we Pisa en Lucca bekeken. Pisa natuurlijk vooral voor de scheve toren. Die moesten we hebben beklommen. We hadden een ontzettende regendag en de trappen waren goed nat, gelukkig was het droog toen we bovenop stonden. Ondanks de regen waren er veel toeristen, iedereen gehuld in plastic capes en gewapend met parapluus. We hebben genoten van het uitzicht over het Plein van de Wonderen: De scheve toren zelf (de klokketoren), de kathedraal, de doopkapel en de overdekte begraafplaats. Alles gebouwd met marmer, dus voornamelijk wit en glanzend. De overdekte begraafplaats is een ovaal gebouw met aan de binnenkant een groot grasveld. De binnenmuren waren voorzien van grote muurschilderingen, die nog deels goed zichtbaar zijn en waaraan volop wordt gerestaureerd. Verder was er in Pisa niet veel te bekijken, de stad zelf viel een beetje tegen, alleen de hoofdstraat was nog leuk om te bewandelen, andere delen deden vooral doods en verwaarloosd aan.
Lucca daarintegen was een erg leuke stad om in rond te dwalen. Leuke smalle straatjes en telkens kwam je weer een andere bezienswaardigheid tegen. Gelukkig ook voldoende terrasjes en ijswinkeltjes. De stad is omgeven door complete stadswallen, brede muren met puntvormige bastions. We hebben de wallen op de fiets rondgereden en vervolgens wat door de stad gedwaald. Aan de buitenkant van de wallen is een park gecreerd, zodat vanaf één van de torens in de stad de wallen als een ringvormig park rond de stad zijn te zien.
Na zo een 5 dagen stadsbezoek zijn we weer toe aan wat rust en natuur. We zijn vandaag dan ook doorgereden naar Montecatini Alto, een plaats tussen Lucca en Florence, die bekend is geworden door de medicinale thermen in de buurt. We staan nu op een camping met uitzicht op de vallei. We hebben een plekje gevonden met vrij uitzicht en zonder langslopende medekampeerders. Onder de luifel (af en toe een buitje) genoten van een pro-secco'tje.
2013-04-26 - Pisa
Zondag hebben we inderdaad de geplande lange wandeling gemaakt. Het weer was goed en het pad grotendeels erg leuk om te lopen. Vooral aan het eind bij de afdeling naar Portovenere was het uitzicht op het kasteel schitterend. We hebben het kasteel en het stadje nog bekeken en zijn daarna op de bus naar La Spezia gestapt om daar de trein naar Deiva Marina te pakken. Helaas stopte de bus niet op het station, dus we zijn te ver meegereden. Na wat zoeken het station nog gevonden. Gelukkig reden er nog treinen. We waren wel te laat voor de shuttlebus van de camping, dus ook die laatste 3km maar weer gelopen. De volgende dag hebben we een mooie bergrit gemaakt naar de volgende camping: camping Iron Gate Marina 3B in Sarzana. De camping viel wat tegen, erg open en modderige plekken, er waren ook maar heel weinig mensen. De rest van de dag wat geluierd en Anja heeft mijn haar gekortwiekt. Een oud vissersbaasje kwam uit nieuwsgierigheid maar eens langslopen om te kijken wat we aan het doen waren. Anja grapte al: daar komt mijn volgende klant. Toen hij zag dat Anja mijn baard aan het scheren was en Anja naar hem keek en lachte, ging hij er als een haas vandoor, want hij had een baard van een meter en wij konden hem alleen maar nalachen.
Dinsdag hebben we een rondrit door de Apuaanse Alpen gemaakt. De plaats Carrara is bekend door de marmerwinning. Het Carraramarmer wordt gezien als de beste van de wereld. Vanaf het plaatsje Colonnata hebben we een wandeling gemaakt naar het verlaten bergdorpje Vegheto. De beschrijving sprak van een wandeling van 1 uur heen en 1 uur terug. Teruglopen vinden wij niet zo fijn en we hebben er maar een rondwandeling van gemaakt. Wel wat gok en zoekwerk, maar na 3,5 uur waren we toch weer terug in Colonnata. De tocht was wel erg de moeite waard, we kwamen hoog boven de marmergroeven uit en konden het werk goed bekijken. De afdaling naar Colonnata was wel behoorlijk steil en Anja d'r kniën hebben dat flink moet bezuren. Na de wandeling weer het busje in en een camping opgezocht. Dat werd camping Dal Pino in Marina de Massa/Partaccia. Hier stonden we op een veldje tussen vaste plekken van Italianen in. Deze vaste plekken zijn allemaal volledig volgebouwd met caravans en vaste voortenten. Het geheel wordt dan tegen weer en wind beschermd met groene zeilen, erg gezellig om tegenaan te kijken.
Woensdag was het heel mooi en warm weer. We hebben er dan ook maar een wasdag van gemaakt en verder wat geluierd en gezond op de camping. Donderdag de 25e is het een feestdag in Italië en woensdagavond begon de camping al vol te lopen. Alle vaste campinggasten moesten elkaar natuurlijk luidruchtig begroeten en de plekken moesten worden gelucht en schoongemaakt. Dus behoorlijk wat bedrijvigheid en voor ons leuk om naar te kijken.De familie naast ons (2,5 meter) was met 10 personen.
Donderdag hebben we nog even bekeken hoe de grote familietafels in orde werden gebracht voor de lunchmaaltijd en zijn we op de fiets naar het plaatje Massa gereden en hebben daar het kasteel bekeken. We moesten wel een uurtje wachten voordat het openging, maar het was de moeite waard.
Vandaag zijn we in Pisa aangekomen. We zitten op een camping net buiten de stadsmuren, 800 meter van de scheve toren.
2013-04-20 - Deiva Marina
De camping is gelukkig weer OK. De keuze in vrije plekken was niet groot, maar we hebben een vrij ruime plek achteraf gekregen met uitzicht op een blinde muur en een opbergschuurtje van de camping, lekker rommelig. We staan hier lekker rustig, alleen af een toe een Italiaans omaatje, die bij onze wasplaats water komt tappen en een klusjesman van de camping die van alles nodig lijkt te hebben uit het schuurtje. Dat gaat overigens ook op z'n Italiaans: ladder uit de schuur halen, tegen het sanitairgebouw zetten, 25 telefoongesprekken voeren of zomaar wat rondhangen, één lamp verwisselen en ladder weer opbergen. Het sanitair is goed, lekker warm water en ruime douches. De streek Cinque Terre is inderdaad een wandelparadijs. De 5 belangrijkste dorpen zijn door middel van kustwandelpaden met elkaar verbonden. Er rijdt ook een trein langs alle dorpen, zodat je je wandeltocht overal kunt beginnen of afbreken. De wandelpaden zijn smal en soms behoorlijk steil en zitten vol met trappen. Er zijn hier nu al behoorlijk wat wandelaars, wat bij smalle stukken tot opstoppingen leidt. Afgelopen woensdag hebben we het stuk van Monterossa naar Vernazza gewandeld en gisteren van Vernazza via Corneglia naar Manarola. Het kustpad van Corneglia naar Manarola bleek afgesloten te zijn, na drie kwartier stonden we weer op ons uitgangspunt en moesten we via een hoger gelegen pad (en 2 uur langer). De wandelpaden hebben in 2012 behoorlijk last gehad van grondverschuivingen door het slechte weer. Als aan het pad wordt gewerkt, kunnen ze natuurlijk geen wandelaars gebruiken. Het weer is de afgelopen dagen geweldig geweest, af en toe zelfs te heet. Vandaag echter opgestaan met regen, we hebben dan ook alleen maar wat boodschappen in het dorp gedaan. Morgen willen we een langer stuk gaan lopen van Riomaggiore naar Portovenere, dat wordt dus vroeg opstaan.
2013-04-16 - Deiva Marina
Uiteindelijk zijn we donderdag 11 april vertrokken. Via Venlo de Duitse autobaan op en doorgereden tot vlakbij Karlsruhe. We hebben overnacht op een camperplaats bij de jachthaven van Maxau am Rhein. Er stond gelukkig nog een andere camper, anders was het wel heel stil en afgelegen. Nog even wat langs de Rijn gelopen en wat gelezen. Vrijdag zijn we doorgereden naar Ponte Tresa, een klein dorpje aan de Italiaanse kant van het Meer van Lugano. Een leuke camping met goede voorzieningen. Het weer zat ook mee. Overdag temparaturen die opliepen tot ver boven de 20 graden, s-avonds en s-nachts koelde het behoorlijk af. We hebben bijna elke dag nog buiten kunnen eten.We zijn hier tot vandaag, dinsdag gebleven. Lekker gewandeld en gefietst. Het uitzicht over het meer was prachtig.
Vandaag over binnendoor wegen gereden naar de Middellandse Zeekust. Erg mooi, maar soms ook wel vermoeiend. We hebben uiteindelijk 5 en half uur gedaan over net 300 kilometer. We hebben van alles gezien, eerst door mooie valleien en canyons, daarna langs grote landbouwgebieden met percelen die onder water stonden, vervolgens weer door berggebied met een aaneenschakeling van bergdorpjes en tot slot langs de kust met boulevards en kilometerslange eenbaans tunnels. De rijrichtingen konden om de beurt de tunnels passeren.