2014-11-30 - Nittel
Na nog enkele dagen rustig aan gedaan te hebben in Guardamar zijn we zaterdag aan de reis naar het noorden begonnen. Een tussenstop gemaakt in Xátiva om het kasteel te bekijken. Toen we hier vorig jaar waren, was het kasteel gesloten wegens verbouwing. Het kasteel bestaat uit twee delen waar we een aantal uren in hebben rondgelopen. Daarna door naar Benicàssim. 's-avonds nog een wandeling gemaakt over de boulevard en langs camping Bonterre om te kijken of ze nog live muziek hadden. En ja hoor, het restaurant zat weer vol en er werd gedanst. Bij een kan sangria genoten van de muziek en weer wat gedanst,ging lekker op mijn tewaas en Anja's bergschoenen. Toen een rock 'n roll nummer werd gedraaid, stonden we al snel als enige op de dansvloer en hebben we ons uitgeleefd. Het draaien en onderdoorglijden was wel moeizaam voor Anja, maar werd wel gewaardeerd door het publiek. Na in de pauze wat te hebben gebabbeld met de muzikanten en zij doorhadden dat we ook salsa en merenque konden dansen, werden we al snel aangekondigd voor een demonstratie merenque. Ging perfect, vooral dankzij de sangria. Zondag doorgereden naar Tossa del Mar om te logeren bij John en Marian. Erg gezellig, Soraya was al bij hun in huis en Laura kwam ook langs met de kinderen. Zo met z'n allen pizza's gehaald bij Massimo, zodat we gelijk zijn pizzabakkerij konden bekijken. Het was voor allen wel een spannende tijd, Soraya was al 10 dagen over tijd en de baby kon zich elk moment melden. Dinsdagochtend was het dan zover en we mochten 's-middags gelijk op bezoek. Een mooie baby en mooie moeder. Woensdagochtend begonnen aan de thuisreis via Millau en Baune riching Nittel, waar we het weekend bij Hans en Jeff logeren. Gisteren de kerstmarkt in Trier bezocht, een gezellige markt, maar voor ons toch wel vreemd en koud, zo kort na de Spanje reis. Vandaag nog wat wandelen langs de Moezel en morgen het laatste stukje naar huis.
2014-11-20 - Guardamar de Secura
Op onze laatste dag in het natuurpark hebben we de bergplaatsjes Iruela en Cazorla bezocht. Iruela stond niet op de planning, maar onderweg naar Cazorla kwamen we er langs en werden we verrast door uitzicht op een kasteel op een steile rots. Busje geparkeerd en door het stadje omhooggelopen. Een leuk gerestaureerd kasteel met vanaf de torens mooie uitzichten op de omgeving. Als extra nog een ruïne van een kerk en een soort openluchttheater. Zowel het kasteel als het dorp vonden we achteraf leuker dan Cazorla. Cazorla was weer een stuk groter en toeristischer. Het Castillo de la Yedra is tegenwoordig een soort folklore museum, wat je alleen met gids mag bezoeken. Toen we aankwamen konden we nog net mee met de volgende rondleiding. Alles in snel Spaans door een schooljuffrouw type, die de groep telkens als een klasje heen en weer stuurde. Zelfs de jonge Spanjaarden zag je verbaasd reageren. Bij het teruglopen naar het dorp merkte ik dat mijn linkervoet wat slofte. Blijkt mijn sok half uit te zijn waardoor mijn voet wel 2x zo groot lijkt. Nu begrijpen we waarom sommige bezoekers zo vreemd naar mijn voeten keken. Weer terug in het dorp een restaurantje gezocht voor het 'menu del dia'. Blijkbaar zaten we in de verkeerde wijk, niet veel restaurantjes te bekennen. In een soort cafetaria terechtgekomen, waar we niet veel van verwachten. Toch maar besteld en we hebben weer heerlijk zitten smullen. We kregen zelfs nog een likeurtje van het huis toe. Weer in het busje gestart met het eerste stuk weer op weg naar het noorden. Het eerste uur bleef de weg de contouren van de bergen volgen met een prachtig uitzicht op het lagergelegen land met olijfbomen. Bij het plaatsje Quesada weer gemerkt hoe gevaarlijk het is alleen op de tomtom te vertrouwen. We werden het dorpje ingestuurd en al snel vond ik de straatjes te smal voor het busje. Nog geprobeerd te draaien, maar daar was het al te laat voor. Na bijna vast te hebben gezeten tegen een hek, de weg toch maar vervolgd, de spiegels hoefden net niet te worden ingeklapt. Na met veel passen en meten een laatste haakse bocht te hebben genomen, kwamen we gelukkig weer in bredere straten. Onze route liep langs het plaatje Freila, waar we in het begin van de reis ook hebben gekampeerd. Die camping hebben we maar weer opgezocht voor een laatste tussenstop in Andalusië. De volgende dag zijn we doorgereden naar Guardamar om daar nog een aantal dagen van de zon te kunnen genieten. We staan nu op een kleine camping zonder bomen, zodat we de hele dag de zon hebben. Dat is ook wel nodig, in de schaduw is het door de wind snel te koud om buiten te zitten. Ook 's-ochtends voor 10:00 uur en 's-middags na 16:30 is het al snel te fris. Woensdagavond gezellig met Dick en Jack uit eten geweest. Vandaag begon de dag winderig en bewolkt, we hebben wat rondgefietst in La Marina en bij het strand naar de kite surfers gekeken.
2014-11-15 - Coto Rios
Vrijdag opgestaan met regen, besloten om een rondje door de bergen te rijden over leuke smalle weggetjes en het dorpje Hornos, jawel ook wit en mét kasteel, bekeken en doorgereden naar camping Llanos de Arance, bij het plaatsje Coto Rios, 40km verderop in het nationale park. Een mooie kronkelige weg langs een stuwmeer. Deze camping heeft gelukkig weer goed sanitair en er zijn zomaar nog wel 4-5 andere gasten. Gelukkig was het zo koud dat we ons direct in het busje opsloten, zodat we geen last hebben van al die andere kampeerders. Vandaag een wandeling gemaakt langs de Rio Borosa. Blijkbaar een bekende en gewilde wandeling, we kwamen hele gezinnen tegen. Het gebied is dan ook erg mooi, de rivier heeft veel stroomversnellingen en de bergwanden zijn steil en grillig. Bij het smalste deel van de kloof gaat het pad over loopplanken boven de rivier. Aan het eind van het wandelpad lekker geluncht en weer terug. Toch vreemd dat bij het teruglopen van hetzelfde pad, je toch altijd weer andere uitzichten hebt en andere dingen ziet. Aan het eind van de wandeling hebben we nog een paar steenbokken gezien. Terug op de camping ons weer ingericht. Op weg naar het afwashok werd ik bijna omvergelopen door een wild zwijn, ik weet niet wie er harder schrok.
2014-11-13 - El Robledo
Baeza en Úbeda bleken achteraf in één dag te bekijken. We waren al vroeg in Baeza, dat op dat tijdstip nog helemaal in de mist zat. Hebben het busje op de Plaza de Toros geparkeerd, waar overnachten is toegestaan. Bij de plaatselijke VVV een stadskaart opgehaald en een wandeling langs de monumentale gebouwen gemaakt. Na een uur of twee hadden we de belangrijkste wel gehad. Inmiddels waren de bars en restaurantjes aan het opengaan en zagen we dat hier deze maand een soort culinair festival is. Elk restaurant dat meedoet, heeft een 'eigen' lokaal gerecht, dat samen met een glas wijn voor 4 euro wordt aangeboden. Dit wilden we wel uitproberen en kwamen in een leuk klein restaurantje terecht, waar een soort kikkererwtensoep met een worstje en een gehaktbal werd geserveerd, leuk en lekker. Daarna besloten om ook maar direct Úbeda te bekijken. Dit stadje ligt net 10km verderop, het was even zoeken naar een parkeerplaats. Er waren genoeg parkeergarages, maar daar is het busje meestal te hoog voor. Uiteindelijk vonden we een mooi plaatsje langs de buitenmuur van de (oude) stad. Ook hier weer behoorlijk rondgezworven en bekeken, dankzij een gevonden stadskaart de plaatselijke VVV konden we zo snel niet vinden. Ons volgende doel is camping El Robledo in het noordelijke deel van Parque Natural Sierras de Cazorla, de Sierra de Segura. Niet zo heel ver, maar door de vele kleine en bochtige bergweggetjes, vooral de laatste 30km, toch nog wel een 1,5 uur rijden. Daar we ook nog boodschappen moesten doen, kwamen we in het donker aan. De TomTom wilde ons in het midden van het dorp al laten afslaan, maar daar zagen we geen campingbordjes. Even buiten het dorp zagen we wel een bord. Voorzichtig naar binnen rijden alles was donker en ja hoor, na 300m zagen we een eerste caravan, hier is de camping. Het busje in een lege plaats gezet en op zoek naar de receptie. Bij een huisje dat we waren gepasseerd, stond een jonge vrouw ons al op te wachten. We zijn de enige gasten, pas in het weekend verwachten ze meer gasten in de cabanas. Na ons te hebben ingeschreven, werd de weg naar de toiletten uitgelegd. Deze bleken achter een heuvel te liggen, vanaf alle staplekken loopt een paadje er naar toe. De verlichting van deze paden werd speciaal voor ons ingeschakeld. De heetwatervoorziening is hier trouwens wel apart. Slechts één van de douches is dmv een aparte boiler voorzien van heet water. Wel door een aparte leiding en sproeikop, zodat je van de ene kant kokend heet water en van de andere kant ijskoud water over je heen krijgt. De tweede dag hebben we maar een wasteil meegenomen naar de douche zodat je het water vooraf op de goede temperatuur kon brengen. In het daglicht bleek het een leuke kleine en rustige bergcamping te zijn. Even wat in de buurt rondgekeken en net naast de camping is het startpunt van een rondwandeling van 3-4 uur. Die zijn we gaan lopen en het blijkt één van de mooiste wandelingen van deze reis te zijn, erg afwisselend door bossen, hoog op de berghelling, over rotskammen, met voortdurend voldoende uitzicht.
2014-11-11 - Santa Elena
Na 2 dagen wandelen weer een gedwongen rustdag. Vanochtend opgestaan met regen en mist en al snel besloten van deze dag weer een rustdag te maken, zodat ook de foto's en website weer kunnen worden bijgewerkt. Zondag hebben we een wandeling langs de kloof van de Rio Bailon gemaakt in het natuurpark Sierras Subéticas. Eerst het plaatsje Zuheros wat doorgelopen en de uitzichtpunten opgeklommen. Na de koffie in een leuke bar/cafe aan de wandeling begonnen. Het eerste en laatste deel van de wandeling liepen langs prachtige beken en smalle kloven, het middenstuk was minder interessant, door een vlakke vallei met brede paden en wat boerderijen. In dat stuk kregen ook net een bui op onze kop, dat maakte het er niet leuker op. In deze regio zijn nauwelijks campings, dus we hebben gekozen voor een camperplaats bij het plaatsje Doña Mencía. Geen voorzieningen, maar wel leuk aangelegd bij de Via Verde. Dit is een fietspad dat over een oud treinspoor loopt, in totaal zo'n 130km, dus de fietsfanaten kunnen hier hun gang gaan. De stationnetjes zijn tot bar/restaurant/museum en informatiepunt omgebouwd. Maandag al vroeg op pad om naar de volgende wandeling te gaan. Het station bij de camperplaats was maandag gesloten, dus op naar het volgende stationnetje, Lugue, voor een koffie en toiletbezoek. Bij dit stationnetje waren oude treinstellen omgebouwd tot restaurant en werden allerlei oude spoorweg en oliepers apparatuur tentoongesteld. Net aan de koffie komt er een compleet Canadees vrouwen hockeyteam binnen, dat werd voor Anja een lange rij voor het toilet. Koffiedrinken blijft hier plezierig, een café con leche is overal zo'n 1,20 euro, dus dan stop je wel even bij een café. Voor dinsdag had ik een camping in de buurt opgezocht, op de heenweg even langsgereden, maar die bleek helaas te zijn gesloten. Dit betekende dat we na de wandeling naar Santa Elena moesten, zo'n 60 km verderop. De wandeling was in het kleine natuurpark Sierra Mágina, een wandeling van 3 uur, eerst langs de rivier door een bos en vervolgens over de berg heen en afdalen tussen de olijfboomgaarden. Na nog even het naburige dorpje Bedmar te hebben bekeken, zijn we doorgereden naar camping Despeñperros in Santa Elena. Als het weer meezit gaan we de volgende dagen de plaatsen Baeza en Úbeda bekijken. Het is nu half vier en het lijkt erop dat de regen gaat ophouden, het zonnetje schijnt voor het eerst vandaag en ook de mist/wolkenflarden zijn inmiddels opgetrokken.
2014-11-08 - Torre del Mar
De camping El Torcal was wat tegenvallend, bijna alleen vaste seizoenplaatsen, alleen vlakbij de uitgang op een soort parkeerterrein konden we terecht. Wel leuk was dat we hier het Halloween weekend waren met een speciaal Haloween menu. De helft van de gasten was verkleedt als heksen, dracula's en geraamten, dit gaf wel een apart sfeertje. Het El Torcal gebied was weer spectaculair om doorheen te wandelen. Een oud zandstenen gebergte met lagen van verschillende hardte, waardoor de meest mooie erosievormen zijn ontstaan. De figuren die in het boekje stonden beschreven haalden we er niet uit, maar met wat fantasie kon je diverse dieren in de stenen herkennen. Ook apart was de eerste wandeling onder begeleiding van een gids door niet opengesteld gebied, met op verschillende plaatsen afdrukken van fossielen. De gids vertelde erg enthousiast, maar ons Spaans schiet toch te kort om het te volgen. De dag erna zijn we de stad Antequera gaan bekijken. Een mooi oud stadje met veel mooie gebouwen en een gerestaureerd fort. Erg leuk om doorheen te wandelen. Na Antequera hebben we besloten weer naar de kust te gaan om een paar dagen bij te tanken. We zijn weer op camping Laguna Playa in Torre del Mar terechtgekomen. Na een paar rustdagen en een dagje fietsen naar Torrox, het naastgelegen plaatsje, is het weer tijd om de bergen in te gaan. Morgen gaan we naar Zuheros, zo'n 100km landinwaarts.
2014-10-31 - El Torcal
De wandeling bij Trevélez was weer eg leuk. Smalle paadjes langs de hellingen, die afwisselend uit natuurgebied en landbouwgebied bestaan. En telkens een grandioos uitzicht op het dal van de Rio Trevélez. De terugweg liep langs de rivier, ook leuk, maar soms erg drassig en hier misten we wel het uitzicht. De wandeling weer afgesloten met een lekkere kan sangria op een terrasje. Na de bergen zijn we weer terug naar de kust gegaan. Eerst het plaatsje Nerja bekeken, een leuke toeristenplaats met enkele uitzichtpunten hoog boven zee. Met trappen waren de strandjes bereikbaar. Bij het kerkje was net een bruiloft aan de gang. Blijkbaar met dresscode 'hoedjes'. Alle dames waren in cocktail jurken en hadden een leuk hoedje op. De meeste mannen waren in smoking, het leek wel een maffiabijeenkomst. Na Nerja doorgereden naar Torre del Mar waar weer een ACSI (kortingskaart) camping is. Bij het binnenrijden schrokken we even van de kale plekken, maar achteraf viel het mee. Een rustige camping met goed en schoon sanitair. Het dorp is een levendige kustplaats met een lange boulevard met strand, veel restaurants en bars. De toeristen zijn meestal Spaans, vooral in het weekend is het behoorlijk druk. We hebben een paar lekkere dagen op het strand doorgebracht. Dinsdag hebben we de stad Malaga bekeken en zijn we weer het binnenland ingereden. Malaga viel ons erg mee als stad, Veel toeristen en ook genoeg te zien en te bezoeken, vooral het Albazaca vonden we erg leuk om doorheen te slenteren. Als nachtstop hadden we een camperplaats in het dal van de Rio Guadalhorce uitgezocht. Dit bleek bij een B&B van een Nederlands stel te liggen. We werden enthousiast begroet en konden toilet en douche van een niet-bezette kamer gebruiken. Erg leuk ingerichte tuin en terras met zwembad, waar we weer een dagje lekker hebben geluierd. In deze omgeving hadden we een wandeling uitgezocht bij de stuwmeren van Guadalhorce. Een korte makkelijke wandeling, maar in een prachtig gebied en ook de weg ernaartoe liep weer door fantastisch bergachtig terrein. Vaak zijn we blij een busje te hebben en niet een grotere camper. Dan hadden we vast in de problemen gekomen. Zelfs nu kom je door dorpsstraatjes waar de autospiegels haast de huizen raken. Het eindpunt van de wandeling was bij het eindpunt van de Caminito del Rey, een bekende wandeling door een nauwe kloof over een plankierstelsel, dat bijna geheel is weggerot. Dit wandelpad is nu gesloten en wordt gerestaureerd. Het gerestaureerde stuk dat we konden zien, ziet er nog steeds leuk spectaculair uit. We houden dus in de gaten wanneer dit pad weer wordt opengesteld. 's-avonds met de andere gasten van het B&B een paëlla avond gehouden. Samen de paëlla maken en opeten, uiteraard ondersteund met wijn en cava, erg gezellig. Vandaag het plaatsje Álora bekeken, een leuk wit stadje met een levendige winkelstraat. wat leuke pleintjes en een Arabisch kasteel. In een leuk barretje ons te goed gedaan aan een tapas menu en daarna weer doorgereden naar Camping El Torcal. Deze camping ligt bij een natuurgebied waar we morgen willen wandelen.
2014-10-23 - Trevélez
De wandeling in Padul was makkelijk en minder interessant dan de vorige wandelingen. Wel leuk was dat de wandeling is uitgezet tussen landbouwterreinen en we dus volop mais, kool, artisjokken, etc. hebben gezien. De omgeving staan bekend als 'wetlands' en bevat een aantal meertjes, waar veel verschillende soorten vogels te zien zouden zijn. Blijkbaar zitten we in het verkeerde seizoen, want behalve koereigers, hebben we alleen een enkele blauwe reiger en aalscholver gezien en die zie je nou net in Pijnacker al volop. De camping aan de kust was wel weer een voltreffer, ruime plaatsen en goed en veel sanitair. Het hielp natuurlijk ook wel, dat nog geen 5 procent van de kampeerplaatsen bezet was. Lekker rustig dus, het dorpje bevatte wel 5 huizen, een chinese supermarkt en een bar/restaurant. Het (kiezel)strand hadden we ook bijna voor ons zelf. De wind waait momenteel vanaf zee, waardoor van het smalle strand haast niets overblijft. Een lekkere plek dus voor een paar dagen nietsdoen. Daarna via een bergweg weer de Sierra Nevada ingereden. We hebben in de Alpujarras enkele wandelingen uitgezocht. De eerste was een cirkelroute van 10km, die de plaatsjes Capileira, Bubíon en Pampaneira met elkaar verbindt. Dit zijn de bekende witte dorpen van de Alpujarras, smalle, steile straatjes, alles mooi wit gepleisterd en veel souvenierwinkeltjes. De route lijkt niet lang, maar is behoorlijk zwaar doordat je zowel 1000 meter moet klimmen als 1000 meter moet afdalen. Doordat de plaatsjes pas aan het eind van de route kwamen, hadden we niet veel puf meer over om ze te bekijken. Na de wandeling de camping opgezocht in Pitres, een mooi gelegen bergcamping. Van daaruit de volgende dag de tweede wandeling gemaakt. Nu langs enkele kleinere en onbekendere witte dorpjes en langs de steile hellingen van de Rio Trevélez. Heel rotsachtig gebied, afgewisseld met kleine akkers en boomgaarden met vijgenbomen, olijfbomen en amandelbomen. Vandaag rustig aangedaan en doorgereden naar Trevélez, een hoog gelegen plaatsje met weer een mooie camping. De hele dag lekker van de zon genoten en pas laat in de middag naar het dorp om een 'menu del dia' te scoren. Helaas, daar doen ze in dit dorp blijkbaar niet aan. Terug naar de camping en zelf maar wat bijelkaar gezocht, restje tonijnsalade, toast met kaas en stukjes worst en kaas. Zo samen met een glas rosé en zittend in de zon toch heerlijk. Morgen zijn we weer een langere wandeling van plan, dus dat wordt weer vroeg op.
2014-10-17 - La Zubia
Toch doorgereden naar Granada. Gekozen voor de camping in La Zubia. De busverbinding met Granada is uitstekend, 4x per uur en duurt 15-20 minuten. Op de camping gelijk voor zondagavond geboekt in een flamenco bar met tapas menu. Zondag overdag bleef het regenen en hebben we gezellig in het busje gebivakkeerd. Daarom extra leuk er 's-avonds op uit te kunnen, gelukkig was het weer droog. We werden opgehaald met een minibus en kregen nog een korte tour door de smalle straatjes van Sacromonte, de zigeunerwijk van Granada. Het eten was OK en de flamenco show geweldig. Wat kunnen die mensen zich inzetten! In de volgende dagen hebben we afwisselend Granada bekeken en een tweetal wandelingen in de omgeving gemaakt. Het Alhambra was inderdaad fantastisch, zoveel mooie Moorse gebouwen en tuinen bijelkaar, je kunt er uren in ronddwalen. Ook de wijken Bayaizin en Sacromonte zijn erg leuk om doorheen te wandelen. Kleine straatjes en pleintjes worden afgewisseld met mooie uitzichtpunten, meestal voorpleinen van kerken. Onze eerste wandeling ging langs het Alhambra, waar we per ongeluk weer een andere mooie tuin inlopen, wat helaas wel doodliep. Na wat zoeken toch de start van onze wandeling gevonden, wat ons bergop naar een waterreservoir en een recreatiegebied bracht. Daarna waren de beschrijving en padaanduidingen niet meer zo helder, zodat we naar ons gevoel veel te ver doorliepen. Voor een paadje in de goede richting gekozen en zo langs de berghelling weer teruggewandeld. Na wat doodlopende stukjes en plotse steile afdalingen toch weer op het bewegwijzerde pad terechtgekomen en uiteindelijk bij een grote karaf Sangria bij zitten komen. Gisteren (donderdag) zijn we voor een wandeling naar het bergdorpje Monachil gereden met de locale bus. Dit dorpje ligt aan de Rio Monachil en langs dit riviertje is een avontuurlijke wandeling uitgezet. Het pad loopt over een bewateringskanaal, en met hangbruggen steek je meerdere malen de rivier over. Op veel punten hangen de rotsen zover over het pad dat je diep door de knieën moet of dat je ze, achteroverhangend aan natuurlijke rotsgrepen en aangebrachte metalen grepen, moet passeren. Alles bij elkaar wel erg leuk. Vandaag weer een was- en rustdag gehouden. Morgen gaan we voor een korte wandeling naar het plaatsje Padul en rijden dan naar een camping aan de kust.
2014-10-10 - Freila
Na 4 dagen reizen over binnenwegen en kleinere snelwegen en aantal lekkere dagen in Rojales/Guardamar zijn we aangekomen in onze eerste stop in Andalusië. De route door Frankrijk en Spanje waren erg mooi, maar het rijden over de soms erg smalle wegen kost ook veel tijd. We hebben overnacht in Parijs, Collonges-la-Rouge en bij het meer van Barasona. Collonges-la-Rouge is een oud dorpje, dat is gebouwd met rood gesteente. We stonden op een leuke camperplaats en hadden nog tijd om het dorpje te bekijken. In Guadamar zijn we op camping Marjal gaan staan, 1,5 km van het strand en 7,5km van Rojales, zodat we op de fiets/lopend naar Dick en Jack konden. Lekker samen met hen en pa uit eten en in en bij het zwembad gelegen. 's-ochtends vroeg voor Tai Chi en een ontbijtje naar het strand, heerlijk relaxed. De dagtemperatuur is momenteel zo'n 27 graden en ook 's-avonds is het warm genoeg om in je t-shirt buiten te zitten. De camping van vandaag ligt wat hoger in de bergen, vlak bij een stuwmeer, en heeft maar weinig bezoekers. Een groepje Spanjaarden zijn samen aan het feesten en maken behoorlijk lawaai, maar het klinkt wel gezellig. Morgen bekijken we nog of we doorreizen naar Granada of eerst de Sierra Nevada ingaan.